statystyka skrypt 63
Metoda Hooke ’a-Jeevesa
Na wstępie wyznacza się ortogonalną bazę g. £z. .... ora/ długość kroku X > 0. Kierunki g, £2, .... £„i nąjczęścicj są wersorami układu współrzędnych kartezjańskich. W każdej iteracji występują dwa etapy obliczeń: próbny i roboczy. W etapie próbnym bada się wartości funkcji kryterium w niewielkim otoczeniu wektora ocen b/ poprzez wykonanie próbnych kroków o długości X we wszystkich kierunkach ortogonalnej bazy i poszukuje się kierunku, w którym występuje minimum funkcji kryterium. W etapie roboczym przechodzi się do nowego punktu b/./ będącego kolejnym przybliżeniem wektora ocen współczynników w kierunku wyznaczonym w etapie próbnym, wokół którego będzie realizowany kolejny etap próbny. Jeżeli w trakcie etapu próbnego nie uzyska się zmniejszenia funkcji kryterium, powtarza się etap próbny ze zmniejszoną długością kroku X, aż zostanie spełniony warunek X < s, gdzie r. jest dokładnością obliczeń.
Metoda Rosen bracka
Podobnie jak w metodzie Hooke'a-Jcevesa, na początku określa sic ortogonalną bazę .... oraz wektor współczynników kroku X ■ [X|, X]. .... X*]. W każdej iteracji wykonuje się kolejne kroki próbne we wszystkich kierunkach ortogonalnej bazy. Długość kroku próbnego w kierunku ^ równa jest odpowiedniej współrzędnej wektora kroku Xę. Jeżeli w wyniku wykonania kroku w kierunku ^ występuje zmniejszenie wartości funkcji kryterium, to odpowiadający mu współczynnik kroku X, jest zmieniany zgodnie z wzorem Xp = aXv,a>l. W przeciwnym przypadku wartość tego współczynnika przyjmuje się Xp = - 7 Xp, ye (0,1). Jeżeli w trakcie kroków próbnych znaleziono przynajmniej jeden krok, w którym uzyskano zmniejszenie wartości funkcji kryterium, to wykonywana jest kolejna iteracja przy tej samej bazie. W przeciwnym przypadku sprawdza się podstawowe kryterium stopu, czy Xp ś e dla p - 1,2,.... m. W przypadku niespełnienia tego kryterium obraca się układ współrzędnych w celu otrzymania nowego układu kierunków bazowych £i, ^2. .... 4m« uwzględniając te kierunki dotychczasowej bazy, dla których otrzymano zmniejszenie wartości funkcji kryterium w poprzednich iteracjach.
Metoda sympleksom
Metoda sympleksown zwana inaczej metodą Nelder-Meada polega na przemieszczaniu m-wymiarowego sympleksu określonego przez ntf-1 punktów b/:
należących do hipcrpowicrzchni optymalizowanej funkcji w ten sposób, aby przesuwał się on w kierunku minimum. Decyzje o nowym położeniu punktów podejmowane są na podstawie wartości funkcji kryterium w aktualnych punktach (rys. 5.1).
71
Wyszukiwarka
Podobne podstrony:
statystyki (5) Oglądając film w 3D □ narzekam na kiepskie efekty cieszę się filmem co chwila zd
METODA 311 □ Spawanie w prawo - palnik zwraca się w kierunku przeciwnym do ki
78 4. Podstawowe pojęcia statystyki różne sposoby ustalenia liczby klas. Na przykład zaleca się,
Prelekcja Specjalistów Prelekcja Specjalistów Zasilanie gwarantowane E¥£R -na zasilaniu DA SIĘ
- 61 -OT. ~P ft. KRAJOWA RADA NARODOWA. Jak wspomniano na wstępie, prawdopodobnym się wydaje, że na
S1050689 (2) Metoda RULA Do szacowania ryzyka MSDs wyznacza się: m wskaźnik oceny całkowitego obciąż
Etapy projektowania systemów GIS W typowym projekcie geoinformatycznym na wstępie określa się cele
ORGANIZACJA EGZAMINÓW PRAKTYCZNYCH NA KATEGORIĘ „AM, A1, A2 i A” Kandydat na kierowcę zapisując się
METODA 1 1 1 MMA □ W czasie topnienia elektrody rozkładają się związki chemiczne zawarte w
METODA 311 □ Drugi podział butli dokonuje się przez różnice w budowie i
367 Blender kompedium 737 Blender. KompendiumPodstawy edycji Na wstępie przyjrzyjmy się paskowi narz
Metoda CPM Dla każdego zdarzenia w sieci wyznacza się: - najwcześniejszy termin
CCF20101206 041 Profile zbieraczy Na początku wyznacza się zbieracze główne, które w każdym dziale n
więcej podobnych podstron