Słownik Polsko Norweski9

oddawać 118 odmiana

odda wać v. (se ogsd oddać) avlevere, gi tilbake, retumere; gi, innlevere; ~ć coś do reperacji innlevere noe til reparasjon; ~ć się v. overgi seg; hengi seg (til). odd ech m. andedrag, pust; chwila ~echu pusterom; --echowy adj. ande-, puste-; ~ychać v. puste, Snde.

oddział m. avdeling; ~owy adj. avdelings-; pielęgniarka (siostra) ~owa avdelingssykepleier. oddziaływać v. virke pa, pavirke, ha innflytelse. oddziel ać, ~ić v. avgrense, avsondre, isolere; ~ny adj. atskilt, delt, separat, saerskilt. oddźwięk m. ekko, gjenlyd. ode prep. se od; ~ mnie fra meg. odebrać v. se odbierać. odejmowa|ć v. mat. subtrahere, trekke fra; redusere; ~nie n. mat. subtraksjon.

odejśicie n. bortgang; ~ć v. gś bort. odepchnąć v. stote bort. odeprzeć v. awise, slś tilbake, tilbakesla.

oderwać v. se odrywać, odesłać v. (zrócić) sende tilbake; (skierować do) henvise til. odezwa/, proklamasjon, appell. odezwać się v. svare, snakke, si. odgadnąć v. gjette. odgadywać v. se odgadnąć, odganiać v. drive bort. odgłos m. lyd, klang, ekko. odgonić v. se odganiać, odgradzać, ~odzić v. avgjerde, separere.

odium n. hat, avsky. odjazd m. avreise, (pociągu) avgang.

odjąć v. se odejmować.

odje chać, ~żdżać v. avreise, reise bort, avga.

odka zić v. desinfektere; ~żać v. desinfektere; ~żanie n. desinfisering.

odkąd adv. hvorfra; (od jak dawna?) siden nżr?; (od czasu gdy) siden.

odkle|ić, ~jać v. losne, losriye. odkładać v. legge bort; utsette. odkrajać v. se odkroić, odkroić v. skjaere av, klippe av. odkry|cie n. oppdagelse; avsl0ring; ~ć v. (odsłonić) avdekke; oppdage; (wyjawić) avslore; ~wać v. se odkryć; ~wca m. oppdager. odkupiciel m. frelser. odkupić v. kjope tilbake. odkurzajcz m. stovsuger; ~ć v. st0vsuge.

odl|atywać, ~ecieć v. fly bort. odlegle adv. fjemt. odległość/ avstand; ~y adj. fjern. odlepi(a)ć v. losne (noe som er limt).

odlew m. avstopning; ~ać v. avstope; ~nia/. stoperi. odli czać, ~czyć u. trekke fra, fraregne.

odlot m. (na lotnisku) avgang; (ptaków) flukt, bortflyging. odlujdek m. eneboer; ~dny adj. ode; ~dzie n. avsondret sted. odłam m. bruddstykke; ~ać v. losriye, bryte istykker. odłączyć v. avsondre, fjerne, koble fra.

odłożyć v. legge bort; utsette. odmawiać v. se odmówić, odmęt m. malstrom; (chaos) virvel, kaos.

od|miana/. forandring, endring; (gatunek) art, sort, slag; gram. boyning; ~mieni(a)ć v. forandre, endre; gram. boye; ~mienny adj.

forskjellig, annerledes. odmładzać, ~odzić v. forynge. od mowa f. avslag; avkall; ~mowny adj. awisende; ~mówić v. avsla, awise, nekte. odmrażać V. se odmrozić. odmro|zić v. (sobie uszy itp.) forfryse; (spowodować odmarznięcie) tine; ~żenie n. forfrysning; ~żony adj. forfrossen. odmruknąć v. grynte, mumie tilbake.

odmykać v. apne. odnajdować v. se odnaleźć, odnalezienie n. gjenfunn; ~źć v. gjenfinne, (inne. odnawiać v. fomye, restaurere. odnieść v. se odnosić, odnoga f. sidearm, sidegren, sidelinje.

odnosić v. bringe, bringe tilbake; (przypisać) henvise, tilskrive; ~ się anga, gjelde.

odnośnie adv. angaende, i henhold til.

odnośny adj. respektive, vedkommende.

odnowa/. fomyelse, renovering. odnowijciel m. fomyer; ~ć v. se odnawiać, odnóże n. zoo/, lem. odnóżka/. se odnoga, odontologia/. odontologi. odosobni|ć v. isolere, avsondre; ~ony adj. isolert, avsondret, ensom.

odór m. stank, odor. odpad m. avfall; ~ek ni. avfall; ~ki pl. avfall, rester. odpęd m. destillat. odpędz ać, ~ić v. drive bort. odpiąć v. kneppe opp. odpierać v. se odeprzeć, odpięty adj. oppknappet.

odpinać v. kneppe opp. odpis m. avskrift, kopi; merk. fradrag; ~ać v. svare, skrive tilbake; skrive av, kopiere; merk. avskrive, avdra; ~ na list besvare et brev; ~ywać v. se odpisać, odpłacić się v. betale tilbake; gjengjelde.

odpłata/, (zwrot kosztów) tilbakebetaling; (odwzajemnienie się) gjengjeldelse. odpłynąć v. se odpływać, odpływ m. avlop, utlop; geogr. ebbe; ~ać v. seile bort, syomme bort; (ściec) stromme bort. odpocząć v. se odpoczywać, odpoczyjnek m. hvile, avslapning, rast; ~wać v. hvile, slappe av, raste.

odpokutowa ć v. sonę, betale; ~nie n. soning.

odporność/, motstandskraft; biol. immunitet; ~ny adj. motstandskraftig, resistent; med. immun.

odpowiadać v. svare, besvare; (być stosownym) passe, odpowiedni adj. riktig, passende, tilsvarende, rette. odpowiedzialność/ ansvar; ~ny adj. ansvarlig, ansvarsfull. odpowiejdzieć v. s\^rare, besvare;

dźf. svar, besvarelse. odpra wa/, mote, forhandsorientering; (ostra replika) skarpt svar; (wynagrodzenie) erstatning, refusjon; ~wa celna tollkontroll; ~wić v. avsende, avskjedige. odprężenie n. avspenning. odprowa dzać, ~dzić v. ledsage, folgę.

odprzęgać v. spenne fra. odpust m. relig. avlat, tilgivelse;

Słownik Polsko Norweski9

Słownik Polsko Norweski9

Słownik Polsko Norweski9

Słownik Polsko Norweski9