Słownik Polsko Norweski#1

rutsje 462 rove

doświadczony.

rutsje cz. ślizgać się; ~bane m. ślizgawka.

ry n. (berommelse) sława, rydjde cz. sprzątać, czyścić; ~dig pm. uporządkowany, schludny; ~ningsarbeid n. wyrąb (w lesie). rye m. dywan.

rygg m. anat. plecy, grzbiet, tył; (fjell-) grzbiet, szczyt, pasmo gór. rygge cz. cofać (się), ryggeslos pm. znieprawiony, zepsuty, zdeprawowany, ryggmarg m. anat. rdzeń pacierzowy.

ryggrad m. anat. stos pacierzowy, kręgosłup, ryggsekk m. plecak, ryggsoyle m. anat. kręgosłup, stos pacierzowy.

ryke cz. (gź i stykker) pękać; (sende ut rayk) dymić; (ulme) tlić się.

rykk n. szarpnięcie; ~e cz. szarpnąć, targnąć, rykte n. pogłoska; (omdomme) reputacja.

ryllik rn. bot. krwawnik pospolity, rynkę m. zmarszczka; cz. marszczyć (się); ~ pannen marszczyć czoło; ~t pm. pomarszczony, rype/. om. gęś śnieżna, ryste cz. trząść; drgać; (forferde) przerażać; ~lse m. wstrząs; drżenie.

rytmie m. rytm; ~isk pm. rytmiczny.

rytter m. jeździec; ~i n. jazda (konna).

raev/. wulg. dupa.

robę cz. patrz ropę.

rod pm. czerwony.

rodbete m. bot. burak (ćwikłowy).

rodblindhet m. med. patrz fargeblindhet.

rade hunder Imn. med. różyczka. Rode Kors Czerwony Krzyż. Rodhette Czerwony Kapturek, rodkjelke m. om. patrz rodstrupe. rod me m. rumieniec; cz. rumienić się; ~musset pm. zarumieniony, rodspette m. zool. płastuga, flądra. rodstrupe m. om. rudzik. rodvin m. wino czerwone, roffel m. nagana, upomnienie; reprymenda.

rok m. patrz royk; ~e cz. patrz royke.

rokelse m. kadzidło, rokt m. opieka; ~e cz. (za)opiekować się. rollik m. bot. patrz ryllik. romme m. śmietana; cz. uciekać; ewakuować.

romning m. ucieczka; ewakuacja, ronne m. rudera, szopa, rentgen m. (-straler) promienie x, Roentgena.

ropę cz. wydać, zdradzić, ror n. (ledning) rura; (mindre) rurka.

rordrum m. om. bąk (ptak), rore m. (oppstyr) rozruch, poruszenie; cz. ruszać się; (berore) dotykać, dotknąć; (vase) mówić bez sensu.

rorende pm. wzruszający, rorlegger m. hydraulik, rorlig pm. ruchomy, rorsukker n. cukier trzcinowy, sacharoza.

rort pm. dotknięty; dypt ~ głęboko dotknięty (wiadomościami itp). roske cz. patrz rykke. rost m. głos.

rove cz. rabować; ~r m. rabuś, grabieżca, rozbójnik, zbój; ~ri n.

rabunek, grabież, roye /. zoo/, odmiana pstrąga, royk m. dym; ~e cz. palić; dymić, roykekupś m. wagon dla palących, roykelaks m. łosoś wędzony, royker m. palacz, royket pm. wędzony, royr/. zoo/, patrz roye. roys m. (stein-) stos kamieni, royskatt m. zool. gronostaj, ra pm. surowy; (grov) szorstki; (ukultivert) nieokrzesany; (fuktig) wilgotny, chłodny; cz. patrz rade. rśd n. porada, rada; (utvei) sposób; (forsamling) rada, narada; ~e cz. radzić, dawać wskazówki;

(herske) rządzić; ~elig pm. poradczy.

radfore seg cz. naradzać się, konsultować. radgiver m. doradca, radhus n. ratusz.

r&dlos pm. bezradny, ridmann m. radca, radny miejski, rid slagning m. narada, obrady;

sil cz. obradować, radsporre cz. zasięgać porady. radvill pm. bezradny; ~het m. bezradność, radyr n. zool. sarna, rihet m. nieokrzesanie, rlke cz. patrz treffe. rżkjore cz. jeździć szybko i niebezpiecznie, rżkost m. (surowe) warzywa i owoce.

ralam n. zool. (dakalv) młody jeleń, rźmelk m. biol. siara, pierwsze mleko.

ranę m. zool. (hangris) knur. rat ne cz. gnić, próchnieć; ~ten pm. zgniły, spróchniały, zepsuty, rittenskap m. zepsucie (moralne). rivare n. surowiec.

sabbat m. sabat, sabel m. szabla, sabellilje m. bot. mieczyk, gladiolus.

sabotasje m. sabotaż; ~ere cz. organizować sabotaż, sadis me m. sadyzm; ~t m. sadysta; (kvinne) sadystka; ~tisk pm. sadystyczny, sadle cz. patrz sale. safari m. polowanie, łowy (w Afryce), safir m. szafir, safran m. szafran.

saft m. sok; (med sukker) syrop; ~ig pm. soczysty, sag m. piła. saga m. saga. sagbruk n. tartak, sagę cz. piłować, sagflis Imn. trociny, sagn n. legenda, podanie; folke~ podanie ludowe, sagn- pm. legendarny, mityczny, sago m. kulin. sago.

Sahara geogr. Sahara, sak m. (anliggende) sprawa, rzecz; (emne) przedmiot; (oppgave)