str 4 125 (2)
124 OGRÓD, ALE NIE PLEWIONY
Na ciele będziesz leda wszetecznice łupem.
Tedy się człowiek ścisłą zawięzuje ligą
Z harpiją, z bazyliszkiem, z smokiem, z wężem, z strzygą.
10. O FRASZKACH
Spowiedam się księdzu na jubileuszu
Fraszek swoich; ledwo to dojdzie jego uszu,
Upewnił mię po śmierci za nie czyśćcem długim.
Skrupulat to; znowu się spowiedam przed drugim.
Wolę, że się oczyszczę, niżeli upiekę.
Więc wróciwszy do domu, na onę pokutę Każę sobie założyć na kominie hutę.
Jeszcze się z nimi żegnam, ba, i nie bez żalu,
10 Nim je na swoje miejsce wyprawię do palu,
Aż mój stary przyjaciel we drzwi zakołace:
„Do takiej li zniewagi twoje przyszły prace?
Nie czyń tego, Wacławie! O Muzy gra chodzi!
Wierzże mi, żeć to u nich na potem zaszkodzi!
15 Z początku świata były fraszki, były żarty,
Byle w nich Bóg miał pokój; czy-ii twoje karty Treny tylko a wojny? Wiesz, że raz pogodno,
Drugi dżdżysto, raz ciepło, a drugi raz chłodno,
Raz dniem, drugi raz nocą niebo świat przeplata;
20 Podobała się Bogu taka altemata:
W twych księgach (bodaj ten mnich i z swoją przestrogą!)
10. O FRASZKACH
w. 1 jubileusz — tu: uroczystość kościelna, połączona z odpustem, w. 8 hula — tu: drzewo na opał. w. 10 do palu — na spalenie, w. 20 altemata — odmiana.
Przy poważniejszych rzeczach fraszki ujść nie mogą? Sławnym wierszem z żabami Homer wojny mysze, Nikczemnego komora Wirgilijusz pisze,
25 Czytałeś Klaudyjusza w uczonym Senece,
Synezyjusz łysinę, Plutarch tak dalece Świerczka chwali, Hcinzyjusz (niżeli ci zdrowszy W rozumie chrześcijanin) księgę pisał o wszy.
Wielką Nazo miłości część swych rymów święci.
30 Czytają i ludzie to oddają pamięci,
Co my żartem piszemy, chociaż nas stąd winią.
Toż sami księża (prawda, że nie wszyscy) czynią: Źdźbła nam wyjmują, sami w oku mając kłody;
w. 23—29 Mowa o utworach żartobliwych i frywolnych, pisanych przez znanych i poważnych autorów.
w. 23 Sławnym [...] mysze — Homera, najstarszego poetę greckiego, twórcę Iliady i Odysei, uważano za autora poematu heroikomicznego o wojnie żab z myszami pt. Batrachomyomachia.
w. 24 Wirgilijusz (Publius Kergilius Maro. 70— 19 p.n.e.) — najwybitniejszy epik rzymski, autor Eneidy. Przypisywano mu autorstwo poematu Culex (Komar).
w. 25 Lucius Annaeus Seneca (4 p.n.e.—65 n.e.) — filozof, autor retorycznych tragedii, wyznawca stoicyzmu. Był autorem parodystycznego utworu pt. Apokolokyntosis czyli Udynienie boskiego Klaudiusza.
w. 26 Synezyjusz (Synesius z Cyreny, ok. 370—ok. 413) — biskup, filozof, poeia. związany z kulturą hellenistyczną i niezbyt ortodoksyjny chrześcijanin, napisał m. in. Pochwalę łysiny (Encomium cahitii), Plutarch z Cheronei (ok. 50 — ok. 125) — filozof, moralista, autor życiorysów wielu wybitnych ludzi starożytnej Grecji i Rzymu.
w. 27r Świerczka chwali — to nieporozumienie: Plutarch napisał dialog Gryllos (Świnia), co poeta rozumie jako grylus — świerczck; Heinzyjusz (lianie! Heinsius, 1580—1655) — filolog, pisarz łaciński i holenderski, profesor uniwersytetu w Lejdzie, napisał żartobliwą Pochwalę wszy adresowaną do „ojców żebraków”; ci — tj. wymienieni wyżej pisarze pogańscy (niezbyt słusznie zalicza do nich Potocki Synesiusa).
w. 28 Nazo (Publius Osidius Naso, 43 p.n.e.—18 n.e.) — ostatni wielki poeta rzymski, m.in. autor elegii miłosnych (Amores) i frywolnej sztuki kochania (Ars amatoria).
i6 - BN 1/19 (W. Potocki: Wiersze wybrane)
Wyszukiwarka
Podobne podstrony:
str 4 125 (2) 124 OGRÓD, ALE NIE PLEWIONY Na ciele będziesz leda wszetecznice łupem. Tedy się człow
64954 str 4 165 164 OGRÓD. ALE NIE PLEWIONY I dziękuje za pardon; zdumieje ów zrazu, I kiedy się do
str 4 155 154 OGRÓD, ALE NIE PLEWIONY 15 Na to ów: „I Piotr ci był, chociem nie znał szkoły, Biskup
str 4 175 174 OGRÓD, ALE NIE PLEWIONY 69. NA WYDERKAFY Skarżą się w Polszczę, co mi wielkim było dz
85193 str 4 145 144 OGRÓD. ALE NIE PLEWIONY Zdrowie, poczet straciwszy, żebrać na ostatek”. Nie mia
56432 str 4 185 184 OGRÓD, ALE NIE PLEWIONY I bogdaj się nie ziści tego człeka wróżka, Że moje pism
str 4 135 134 OGRÓD, ALE NIE PLEWIONY Obaczywszy grzebieniarz, i tego nie minę. Potrzebny jest i śc
str 4 175 174 OGRÓD, ALE NIE PLEWIONY 69. NA WYDERKAFY Skarżą się w Polszczę, co mi wielkim było dz
str 4 195 194 OGRÓD. ALE NIE PLEWIONY Gdyż pieniędzy nie może mieć, kto nie ma wioski. Sam żebrząc,
str 6 147 146 OGRÓD. ALE NIE PLEWIONY Chociaż rzecz o kim inszym. I tu sobie śpiewa O ktosiu moja M
str 0 161 160 OGRÓD, ALE NIE PLEWIONY 54. CHŁOPI W niedzielę tylko, kiedy nie robią koło niej, . Na
więcej podobnych podstron