img268 (5)
[ace], liacho [acoj, hachote [acóte], cacha [kaca], cacheo [kaćeó], ćachete [kacete], cucho [kaco], pecho [peco], pocho [poco], populacho [popu-laco], pucho [puco], puchero [pucero], lacha [taca], techo [teco], tocho [tóco],
3.1. [m, rg, n, ą, g], [p]
W języku hiszpańskim istnieją trzy fonemy nosowe: /m/, /n/ i /ji/ mające następujące realizacje fonetyczne: wargowe [m] dziąslowe [n] wargowo-zębowe [rg] palatalizowane [nj] tylnojęzykowe [g] twardopodniebienne [p]
Alofon [nj] występuje przed wargowo-zębową, szczelinową i bezdźwięczną głoską [f], np. enfatico [enjfatiko],
Palatalizowane [n,] wymawia się przed twardopodniebiennymi [c]
1 [j] w takich wyrazach jak poncho [pópco] i conyuge [kón,juxe].
Welarne [g] występuje przed tylnojęzykowymi [k, g], np. un canto [ug kanto], vengo [beggo].
Niekiedy w transkrypcji fonetycznej wyróżnia się także zębowy wariant [n] (przed [d, t], np. w wyrazach donde, anles) i międzyzębowy [n] (przed [0], np. cancer).
Sposób i miejsce artykulacji [m] w języku hiszpańskim i polskim są podobne. Warto odnotować, że w pisowni głosce [m] odpowiadają
2 litery: m — mina [mina] i n — un poco [urn póko], un montón [um montón] lub [umontón]. Inaczej mówiąc, połączenia głosek oznaczanych przez litery nb, nv, np, run wymawia się jako [mb, mp, mm].
Także alweoJarna głoska [n] nie sprawia trudności przy wymowie. Różnica między nią a polskim [n] sprowadza się na ogół do tego, iż przy artykulacji głoski hiszpańskiej koniec języka dotyka dziąseł, a przy wymowie polskiej — zębów. Graficznie głoska [n] oznaczana jest przez literę n.nata [nata], descansar [deskansar]1.
Identyczne sposób i miejsce artykulacji mają hiszpańskie [p]
1
i polskie [ń] (np. w wyrazach typu anioł, Ania). Są to spółgłoski nosowe i palatalne. Środkowa część języka przywiera do twardego podniebienia, a powietrze — dzięki opuszczonemu języczkowi — wychodzi przez jamę nosową:
W pisowni głosce [p] odpowiada litera h: nino [nipo], cańa [kapa]. Ćwiczenia
Powtórzyć za lektorem następujące wyrazy:
1. [m]
a) mapa [mapa], mata [mata], marco [marko], matule [matute], meta [meta], mało [mało], mucho [maco], micho [mico], mecha [meca], mico [miko],
b) fama [fama], mama [mama], cama [kama], puma [puma], fuma [fuma], tomo [tómo], coma [koma], tema [tema], pamema [pamema], tampoco [tampóko],
2. [nj]
enfermo [en)fermo], anfora [aigfora], enfatico [errjfatiko], anfión [arrjfjón], infterno [irgfjerno], anfiteatro [argfiteatro], enfiła [errjfila], infame [irpfame], confto [konjfio], enfoejue [eipfóke], infimo [injfimo], enfrio [enjfrio], conflicto [korrjflikto], conforme [korpfórme], injłama [injflama], ninfa [niipfa], linfa [linjfa],
3- [n]
a) numero [mimero], nucą [nuka], noche [noce], nota [nota], notario
35
W wygłosie absolutnym, bez względu na ortografię, możliwa jest tylko realizacja (n|: |'ot. albumen [alBumen] i album [alBun].
34
Wyszukiwarka
Podobne podstrony:
skanuj0011 (276) 174 5. Kulturowe aspekty turystyki zrównoważonej5.2.2.3. Koncepcja „turystyki ACE”
skanuj0012 (267) 175 5.2. Turystyka etniczna do modelu „turystyki ACE” istnieje również w polityce t
skanuj0027 (152) TCaCŁ^ -NHg 7 Go. Ct^ dk///j j Ikonę ucel-vu)aCe CatCi - 7M3 / poLaciwue. j, /0HS&
espo1 ąćę © 1992,93,96 Ul A.Górbiel Licencja dla: ver. 2.4p Elektrociepłownia Gorz
espo2 Polska Klawiatura ąćę © 1992,93,96 lig A.Górbiel Polska ISO-8859-2 Esperanto ISO-8859-3 Opcje
Genetyka I (12) Cacha autosomalna dominująca b£5ł i n ■ t
Zdj 25252525EAcie522
Zdj?cie0735 rynn«*» wpływ^ące rva 9vtutQi l2«M^<a 0jydczin^a o no n#gaffywr^ s^
img268 01 djvu Oj prasuję, oj prasuję! Rąk do pracy nie iałuję, W dobrym ogniu grzeję duszę, Bo się
img268 }u u o u Ryc 28 Schemat najczęściej występujących strzyków i wicrzchokówjksztalt strzyków a
więcej podobnych podstron