IMG96
Tabela 14. Objętości (XI M roztworu tiosiarczanu sodowego i odpowiadające im ilości cukru redukującego w mg w metodzie Lufla-Schoorla
Objętość (XI M
Dziesiętne części cm1 0,1 M Na2S203
|
•jSjOj cm*] |
0 |
1 |
2 |
3 |
4 |
5 |
6 |
7 |
8 |
9 |
|
0 |
0.0 |
03 |
*6 |
1,0 |
1,3 |
1,6 |
1,9 |
2.2 |
2,6 |
2,9 |
|
1 |
33 |
33 |
3,8 |
4,2 |
4,5 |
4,8 |
5,1 |
5,4 |
5,7 |
*1 |
|
2 |
6,2 |
*7 |
7,1 |
7,4 |
7,7 |
8,1 |
8,4 |
8,7 |
9,0 |
9,4 |
|
3 |
9.7 |
1*0 |
1*4 |
1*7 |
11,0 |
11.4 |
11,7 |
12,0 |
12,3 |
12,7 |
|
4 |
13,0 |
133 |
13,7 |
14,0 |
14,4 |
14,7 |
15,0 |
15,4 |
15,7 |
1*1 |
|
5 |
16.4 |
1*7 |
17,1 |
17,4 |
17,8 |
18,1 |
18,4 |
18,8 |
19,1 |
19,5 |
|
6 |
19,8 |
2*1 |
2*5 |
2*8 |
213 |
24,5 |
21,8 |
22,2 |
22,5 |
22,9 |
|
7 |
23,2 |
23,5 |
23,9 |
24,2 |
24,6 |
24,9 |
25,2 |
25,6 |
25,9 |
2*3 |
|
8 |
2*5 |
2*9 |
27,3 |
27,6 |
28,0 |
28,3 |
28,6 |
29,0 |
29,3 |
29,7 |
|
9 |
29,9 |
3*3 |
3*7 |
31,0 |
31,3 |
31,7 |
32,0 |
32,4 |
32,7 |
33,0 |
|
10 |
33,4 |
33,7 |
34,1 |
34,8 |
35,1 |
35,4 |
35,8 |
3*1 |
3*1 |
3*5 |
|
11 |
3*8 |
373 |
373 |
37,9 |
38,2 |
38,6 |
38,9 |
39,3 |
39,6 |
4*0 |
|
12 |
40,3 |
4*7 |
41,0 |
41,4 |
41,7 |
42,1 |
42,4 |
42,8 |
43,1 |
43,5 |
|
13 |
43,8 |
443 |
44,5 |
44,9 |
453 |
45,6 |
45,9 |
4*3 |
4*6 |
47,0 |
|
14 |
47,3 |
47,7 |
48,0 |
48,4 |
48,7 |
49,1 |
49,4 |
49,8 |
5*1 |
5*5 |
|
1S |
3*8 |
31,2 |
51,5 |
51,9 |
523 |
52,6 |
52,9 |
53,3 |
53,6 |
54,0 |
|
16 |
54,3 |
54,7 |
55,0 |
55,4 |
1 55,8 |
5*2 |
5*6 |
5*9 |
57,3 |
57,6 |
|
17 |
58,0 |
38,4 |
58,8 |
59,1 |
59,5 |
59,8 |
6*3 |
6*7 |
61,0 |
61,4 |
|
18 |
6m |
62,2 |
62,5 |
623 |
633 |
63,7 |
64,0 |
64,4 |
64,8 |
65,1 |
|
19 |
65,5 |
65,9 |
6*3 |
6*7 |
67,1 |
67,5 |
67,8 |
68,2 |
68,6 |
69,1 |
|
20 |
69,4 |
69,8 |
7*6 |
7*2 |
71,0 |
71,4 |
71,7 |
72,1 |
72,5 |
72,9 |
|
21 |
733 |
73,7 |
74,1 |
743 |
74,9 |
753 |
75,6 |
7*0 |
7*4 |
7*8 |
|
22 |
773 |
77,6 |
78,0 |
78,4 |
78,8 |
793 |
79,6 |
8*0 |
8*4 |
8*8 |
|
23 |
81,2 |
81,6 |
82,0 |
82,4 |
823 |
83,2 |
83,6 |
84,0 |
84,4 |
84,8 |
|
24 |
85,2 |
83,6 |
8*0 |
8*4 |
8*8 |
87,2 |
87,6 |
88,0 |
88,4 |
88,8 |
|
23 |
89,2 |
89,6 |
9*0 |
9*4 |
9*8 |
91,2 |
91,6 |
92,0 |
92,4 |
92,8 |
Jodometryczne oznaczanie zawartości aldoz obok ketoz metodą Wil-ktattera. Do czystej kolby stożkowej o pojemności 25 cm3 pobrać 1 cm3 odbiałczonej próby, dodać 3 cm3 0,01 M roztworu jodu i 3 cm3 wody dla spłukania ścian kolby, po czym dodać 0,3 cm3 5°/0 roztworu węglanu sodowego. Kolbę zamknąć korkiem i odstawić na 30 min.
Po tym czasie dodać 0,5 cm3 0,5 M roztworu kwasu siarkowego i miareczkować 0,005 M roztworem tiosiarczanu sodowego. Pod koniec miareczkowania (gdy barwa roztworu słabnie) dodać kroplę 0,1 °/Q roztworu skrobi i miareczkować do odbarwienia.
Równocześnie wykonać próbę odczynnikową, używając w miejsce próby badanej odpowiednią ilość wody destylowanej.
Zawartość aldoz w przeliczeniu na glukozę, a wyrażoną w mg % glukozy (x), obliczyć według wzoru:
0,45 (K— • r * 100
x =-,
m
gdzie V oznacza objętość tiosiarczanu sodu zużytą do zmiareczkowania próby odczynnikowej w cm3, Vx — objętość tiosiarczanu sodu zużytą do zmiareczkowania próby właściwej w cm3, m - odważkę produktu w mg. r -wielokrotność rozcieńczenia próby, 0,45 - masę glukozy odpowiadającą 1 cm3 0,005 M tiosiarczanu sodu w miligramach.
Odczynniki specjalne:
1) Roztwór jodu 0,01 M. W kolbie miarowej o pojemności 100 cm3 rozpuścić w ok. 60 cm3 wody destylowanej 10 g jodku potasowego oraz 5 g jodu i uzupełnić do kreski. Przed użyciem rozcieńczyć 5-krotnie.
Kolorymetryczne oznaczanie zawartości ketocukrów metodą rezorcynową
Sporządzenie krzywej wzorcowej. Przed użyciem roztwór wzorcowy fruktozy rozcieńczyć 10-krotnie. Do 7 probówek pobrać pipetą kolejno: 1,0; 2,0; 3,0; 4,0; 5,0; 7,0; i 9,0 cm3 0,01% roztworu fruktozy. Następnie do każdej z probówek dodać po 1 cm3 odczynnika rezorcynowego i po 7 cm3 roztworu kwasu solnego (5:1). Zawartość probówek wymieszać i wstawić do łaźni wodnej o temperaturze 80° C na 10 min. Po tym czasie wyjąć i wstawić na 5 min. do zlewki z zimną wodą.
Odczytać wartość absorpcji na spektrofotometrze przy długości fali k = 520 nm. Próbą odniesienia jest roztwór odczynnika. Wykreślić krzywą wzorcową, odkładając na osi rzędnych wartości absorpcji, a na osi odciętych stężenie fruktozy wyrażone w mg %•
Oznaczanie w badanej próbie.
W trzech probówkach umieścić po 1 cm3 badanego roztworu po odbiał-czeniu. Dalsze postępowanie analogiczne, jak przy sporządzaniu krzywej wzorcowej. Z krzywej wzorcowej odczytać zawartość ketoheksoz w mg %.
Odczynniki specjalne:
1) Odczynnik rezorcynowy. W 100 cm3 kwasu octowego lodowatego rozpuścić 0,1 g rezorcyny i 0,25 g tiomocznika. Odczynnik trwały. Przechowywać w butelce z ciemnego szkła.
2) Wzorcowy roztwór fruktozy. W kolbie miarowej o pojemności 100 cm3 rozpuścić w około 60 cm3 wody destylowanej 100 mg fruktozy cz. d. a. i uzupełnić wodą do kreski.
179
Wyszukiwarka
Podobne podstrony:
1005125716 0.04853-współczynnik przeliczeniowy, lcm lm roztworu tiosiarczanu sodowego odpowiada 0.0
IMG 96 (5) TABELA ROBOCZA OCENA ŻYWOTNOŚCI NASION METODĄ TETRAZOLINOWĄ ORAZ INDYGOKARMINOWĄ
IMG95 czanu sodowego, aż do zaniku barwy niebieskiej. 1 cm3 0,1 M roztworu tiosiarczanu sodu odpowi
58263 IMG15 (6) Tabela 18 Objętość 1 mola CO, w temperaturze 40° przy różnych ciśnieniach, zmierzon
Kolokwium nr 4 2 I >“ miareczkowania roztworu zawierającego jcul zu2yto 33.60 un roztworu tiosiar
Jodometryczne oznaczanie miedzi Mianowany roztwór tiosiarczanu sodowego jest titrantein stosowanym w
więcej podobnych podstron