Podręcznik Zaręby3
• turystyka powinna propagować zdrowy i produktywny tryb życia w harmon z przyrodą, zbliżać do siebie ludzi różnych narodowości, kreować otwartoś i tolerancję;
• rozwój turystyki ma przyczyniać się do zachowania zasobów przyrody ora ochrony rdzennej kultury społeczności lokalnych;
• rozwój turystyki w regionach powinien dokonywać się przy udziale ludnoś^ miejscowej począwszy od etapu planowania; powinien też kreować nowe źródń dochodów ludności miejscowej;
• działalność usługowa i produkcyjna w branży turystycznej powinna zmierzać i zmniejszania ilości odpadów oraz oszczędności energii i wody, eliminować z użyd substancje niebezpieczne dla środowiska, stymulować personel, klientów i społe czności lokalne do zachowań proekologicznych itp.;
• kraje powinny promować politykę otwartego systemu rynkowego w turystyce wolną wymianę usług turystycznych, podporządkowaną zasadom zrównoważone go rozwoju i respektującą międzynarodowe prawo ochrony środowiska [244; 21-s. 22-23].
Znaczącym wydarzeniem dla rzeczywistego wprowadzania w życie założei turystyki zrównoważonej w Europie było podpisanie Deklaracji Berlińskiej w czass^ Konferencji Ministrów Ochrony Środowiska - „Różnorodność biologiczna i zróv noważona turystyka”, odbytej w Berlinie w marcu 1997 r. Kraje europejskie, a wśrót nich Polska, zobowiązały się, że priorytety turystyki przyjaznej dla środowiska bęc wdrażane do narodowej polityki gospodarczej w każdym z państw.
Od przełomu XX i XXI w. uwzględnianie turystyki zrównoważonej w strategiach deklaracjach, planach działań różnej rangi i zasięgu staje się w zasadzie standarder (zob. Wykaz wybranych światowych i europejskich deklaracji, konwencji i dokumentów na końcu książki). Założenia turystyki przyjaznej dla środowiska są uwzględniane w kluczowych programach i dokumentach wyznaczających kierunek polityce ochrom! środowiska na świecie i w Europie, takich jak: Konwencja na rzecz Bioróżnorodnośc w Programie Narodów Zjednoczonych na rzecz Środowiska (United Nations Enviror ment Programme - UNEP; 2001), VI Plan Unii Europejskiej na rzecz Ochrony Środowiska (2001), Strategia Zrównoważonego Rozwoju dla Unii Europejskie „Zrównoważona Europa dla lepszego świata” (2001) i in. Przełomowym wydarzenier był rok 2002, ogłoszony Międzynarodowym Rokiem Ekoturystyki przez UNEF i Światową Organizację Turystyki UNWTO. Podczas międzynarodowej konferencji w mieście Quebec w Kanadzie, w której uczestniczyło ponad 1000 osób ze 132 krajóv (reprezentujących administrację państwową, organizacje pozarządowe i biznes turystyczny), sformułowano Deklarację o Ekoturystyce z Quebec (Quebec Declaration on Ecotourism). W tym samym roku na Światowym Szczycie na rzecz Zrównoważonego Rozwoju w Johannesburgu uznano zrównoważoną turystykę za jeden z priorytetowych kierunków rozwoju gospodarczo-społecznego na świecie w pierwszej dekadzie nowego tysiąclecia. Zauważono, że ta dynamicznie rozwijająca się gałąź gospodarki może wnieść ważny wkład w wykorzenianie ubóstwa na świecie, tworzenie nowych miejsc pracy wśród społeczności lokalnych, zwłaszcza kobiet i ludzi młodych, oraz ochronę J zasobów naturalnych w najbardziej zagrożonych ekosystemach na Ziemi [164].
38
Wyszukiwarka
Podobne podstrony:
Podręcznik Zaręby3 • turystyka powinna propagować zdrowy i produktywny tryb życia
Podręcznik Zaręby1 Rozdział 3Rynek ekoturystyczny i / 3.1. Ekologiczny produkt turystyczny Podaż tu
Podręcznik Zaręby5 • ekoturystyka dostarcza środków finansowych skutecznej ochronie wartości dziedz
Podręcznik Zaręby5 chronionych, zwłaszcza że bazuje ona na uznanych wartościach przyrodniczyc i kul
Podręcznik Zaręby5 • ekoturystyka dostarcza środków finansowych skutecznej ochronie wartości dziedz
87780 Podręcznik Zaręby5 Wciąż jednak brakuje spójnej wizji rozwoju regionów cennych przyrodniczo,
Podręcznik Zaręby0 przyszłe możliwości rozwoju ekoturystyki jako najważniejszego produktu turysty,
Podręcznik Zaręby5 zajmującą się turystyką ekologiczną i stanowić podstawę strategii marketingowej
więcej podobnych podstron