Podręcznik Zaręby0
nych i transportowych (firmy transportu niekonwencjonalnego - przewóz turystów wozami, saniami, łodziami, prowadzenie wypożyczalni rowerów, nart biegowych, wynajem koni);
• obsługa przewodnicka na trasach dziedzictwa kulturowego lub ścieżkach przyrodniczych, organizacja wycieczek górskich, rowerowych, konnych, na nartach biegowych, wypraw specjalistycznych - fotograficznych, florystycznych, etnograficznych itp.;
• zajęcia związane z edukacją ekologiczną (pokazy filmów, przezroczy o przyrodzie, organizowanie wystaw), organizowaniem imprez kulturalnych i folklorystycznych, ochroną i konserwacją szlaków turystycznych;
• wytwarzanie artykułów rzemieślniczych i pamiątek, produkcja i sprzedaż artykułów spożywczych itp.
Często ludność miejscowa, uczestnicząc w rozwoju ekoturystyki, nie musi rezygnować z wyuczonego zawodu ani szkolić się w nowych dziedzinach i specjalnoś-riach. Do stworzenia ciekawej oferty turystycznej wystarczy wykorzystać osobiste ..ilenty i umiejętności, jak: sztukę kulinarną, znajomość miejscowych legend i opowieści, talent muzyczny lub rzeźbiarski albo też zdolności rzemieślnicze (umiejętność epienia z gliny, wyplatania koszyków, tkania czy haftowania). Wszystko, co na co dzień robią, jak pracują i mieszkają miejscowi ludzie jest swoistą atrakcją turystyczną. Turyści pochodzący z miast, a szczególnie turyści z krajów wysoko rozwiniętych gospodarczo, są skłonni płacić wiele pieniędzy, żeby zamieszkać np. w wiejskiej chacie aktywnie uczestniczyć w życiu jej mieszkańców [248, s. 53-54J.
Ludność miejscowa musi jednak wyraźnie dostrzegać korzyści związane z ochroną rrzyrody i rozwojem ekoturystyki w ich regionie. Bez jej poparcia nawet najlepszy rrojekt nie ma szans powodzenia. Udział ludności miejscowej w rozwijaniu ekoturys-ki jest potrzebny w następujących działaniach:
• zbieranie informacji na temat zasobów regionu, kluczowych problemów ekologicznych, ekonomicznych i społecznych, szans i zagrożeń podczas realizacji projektu itp.;
• planowanie (konsultacje, dyskusje nad priorytetami planów rozwoju ekoturystyki, wspólne formułowanie celów strategicznych i taktyki działania);
• realizacja planów ekoturystycznych (zarządzanie i kierowanie rozwojem ekoturystyki, kontrola, ocena i ewentualne modyfikowanie projektów, udział w podejmowaniu kluczowych decyzji);
• podział korzyści ekonomicznych, społecznych, politycznych, kulturowych i innych związanych z rozwojem ekoturystyki [46, s. 43].
Brak poparcia społecznego dla projektu utworzenia Parku Narodowego
Kiruna w Szwecji
W pierwszej połowie lat dziewięćdziesiątych Szwedzka Agencja ds. Ochrony Środowiska postanowiła założyć nowy park narodowy w regionie Kiruny. Nowatorski pomysł projektu polegał na połączeniu ochrony przyrody z rozwojem ekonomicznym regionu opartym na
65
Wyszukiwarka
Podobne podstrony:
Podręcznik Zaręby5 ŚRODKI TRANSPORTU Wyprawy konne nad jeziorem Chubsuguł (Mongolia), fot
87601 Podręcznik Zaręby6 ŚRODKI TRANSPORTU Wyprawy rowerowo-wodne - Batóv kanśl na Morawach Po
Podręcznik Zaręby7 ŚRODKI TRANSPORTU Wyprawa łodziami towarowymi rzeką Usumacintą (Gwatemala/Meksyk
Podręcznik Zaręby3 nych i sprzedawanych suwenirów gubią się wyroby tradycyjnego rękodzielnicy >
69554 Podręcznik Zaręby8 nych domostw, zachowanie tradycyjnej architektury wiejskiej oraz stworzeni
więcej podobnych podstron