Picture0

Picture0



94

gdzie:

n - liczba moli substancji,

Cm - stężenie molowe roztworu, mol/dm3,

V - objętość roztworu, dni3.

Kulometria (analiza kulometryczna) jest metodą oznaczania substancji w roztworze, polegającą na pomiarze ładunku elektrycznego przepływającego przez roztwór, potrzebnego do całkowitego przeprowadzenia reakcji w naczynku elektrolitycznym. Wartość ładunku, który przepływa przez elektrolit, mierzy się za pomocą przyrządów zwanych kulometrami, połączonych szeregowo z naczynkiem elektrolitycznym. Wyróżnia się kulometry, w których:

-    określa się ładunek elektryczny na podstawie masy elektrody po elektrolizie,

-    mierzy się objętość gazu,

-    miareczkuje się substancje wydzielone w czasie elektrolizy.

Analizę kulometryczną dzieli się ze względu na sposób oznaczania substancji na:

-    bezpośrednią (pierwotną) - oznaczana substancja bezpośrednio reaguje na jednej z elektrod, ulegając reakcji utleniania i redukcji,

-    pośrednią (wtórną), zwaną miareczkowaniem kulometrycznym - oznaczana substancja wchodzi w reakcję z titrantem, który wytwarzany jest w czasie elektrolizy na jednej z elektrod.

Uwzględniając sposób wykonania analizy, wyróżnia się kulometrię:

-    potencjostatyczną - elektroliza prowadzona jest przy stałym potencjale elektrody pracującej (katody lub anody),

-    amperostatyczną - elektroliza prowadzona jest przy stałym natężeniu prądu pły nącego w obwodzie.

W metodzie potencjostatycznej natężenie prądu w czasie pomiaru maleje wykładniczo, w wyniku zmniejszania się stężenia składnika biorącego w reakcji elektrodowej:

', = Vio-“.

gdzie:

70 - początkowe natężenie prądu,

lt - natężenie prądu po czasie t,

k - wartość stała, zależna od powierzchni elektrody, objętości roztworu, szybkości mieszania i temperatury.

Wartość ładunku, jaki przepłynął przez roztwór do czasu r, opisuje się równaniem:

I    t

Q-\i,dt= J/0 \(rk,dt,

0    0

2,303 k

0 =


Ze wzrostem czasu t maleje wartość 10"*', którą można pominąć, jeżeli kt> 3. Wówczas wartość ładunku wynosi:

2,303 k '

Miareczkowanie kulometryczne. Metoda miareczkowania kulometrycznego opiera się na reakcji analitycznej, zachodzącej w całej objętości roztworu miareczkowanego. W miareczkowaniu kulometrycznym titrant, czyli odczynnik reagujący stechiometrycznie z oznaczaną substancją, powstaje w wyniku zachodzącej reakcji elektrochemicznej na elektrodzie tzw. generującej. Ilość odczynnika miareczkującego oblicza się z wartości ładunku, który przepłynął przez roztwór. Miareczkowanie kulometryczne wykonuje się przy stałym natężeniu prądu (/ = const.), czyli pomiar ładunku sprowadza się do wyznaczenia czasu elektrolizy t:

Q = l ■ t.

Na drodze elektrolitycznej można wytwarzać wiele odczynników do reakcji zobojętniania (miareczkowanie alkacymetrycze), strącania i reakcji utleniania i redukcji, które wykorzystuje się w miareczkowaniu (tabela 12).

Tabela 12

Wybrane oznaczenia kulometryczne

Rodzaj

miareczkowania

Składnik oznaczany

Odczynnik

generowany

Reakcja na elektrodzie

A lkac\ metryczne

zasady

H*

2H,0 — 0, + 4H* + 4e

kwasy

OH-

2H,0 + 2e-*H,+ 20H-

Argentometryczne

Cl-, Br-, 1", tiomocznik

>

OQ

+

Ag — Agł + e

Redoks> metryczne

reduktory

crpr

2Cr + 7H,0 -» Cr,0^" + 14H* + 12 e

fenole, kwasy nienasycone

CU

2C|- -* Cl, + 2e

As3+, H,0,, S,0;-, SO„

I,

2I- —l, + 2e

kwas askorbinowy

węglowodory nienasycone, fenole, aminy aromatyczne

Br,

2Br -» Br, + 2e

Źródło: 11J.


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Obraz 6 (27) gdzie: ci - stężenie molowe KMnC>4 (mol • dm-3), V - objętość KMn04 (cm3), V2 - obję
49698 Picture0 (3) 14 Stężenie molowe Cm. Jest to liczba moli substancji rozpuszczonej w 1 dm3 rozt
w3 Stężenie molowe Jest to liczba moli substancji rozpuszczonej w 1 dm3 roztworu    
r gdzie: nl — liczba moli rozpuszczalnika, «2 — liczba moli substancji rozpuszczonej. Ponieważ p,
nierozpuszczonej). Stężenia: a)    molowe: liczba moli substancji rozpuszczonej w ldm
P1050404 Stężenie molalne Jest to liczba moli substancji rozpuszczonej w 1000 g (1 kg) rozpuszczalni
w3 Stężenie procentowe Jest to liczba gramów substancji rozpuszczonej, zawartej w 100 g roztworu, c
w3$ TechnologyStężenie mofaine Jest to liczba moli substancji rozpuszczonej w 1000 g (1 kg) rozpuszc
img129 (15) I Nadmiar powierzchniowy Gibbsa lo: a)    różnica między liczbą moli subs
img003 ciekłej i gazowej, n , n - liczba moli substancji chromatografowanej w fazieL.   &n
img129 (15) I Nadmiar powierzchniowy Gibbsa lo: a)    różnica między liczbą moli subs

więcej podobnych podstron