PwTiR159

PwTiR159



316 Rozdział 9

i sal wielofunkcyjnych, sprzętu audiowizualnego, drukarek i kserokopiarek,

środków transportu, działalności rozrywkowej, organizacyjnej, innych usług

i zapewnienia obsługi przez personel hotelowy.

Wspomniana umowa alotmentu jest bardzo swoistą odmianą umowy hotelowej w tej jej postaci, która jest zawierana między hotelarzem a biurem podróży będącym organizatorem turystyki. Może ona mieć charakter sezonowy, roczny. czy wieloletni i w tym ostatnim przypadku jej ustalenia mogą wymagać corocznego uściślenia warunków współpracy między stronami. Analizowana umowa jest nieraz określana jako umowa kontyngentu lub przydziału, czy po prostu umowa o rezerwację miejsc hotelowych. Spotkać też można termin „umowa o zapewnienie bazy noclegowej i innych świadczeń”, które to określenie jest jednak stosowane nie tylko w stosunkach między hotelarzami i organizatorami turystyki, ale też innymi dysponentami bazy noclegowej oraz innymi podmiotami niż biura podróży.

Szeroko rozumiana umowa alotmentu to umowa, na mocy której organizator turystyki rezerwuje określoną liczbę miejsc w obiekcie hotelarskim, otrzymując wynegocjowane zniżki cenowe i podejmuje starania, aby zdobyć chętnych i skierować ich do danego obiektu. W określonych w umowie terminach organizator turystyki może przy tym zawiadomić przedsiębiorcę hotelarskiego

0    rezygnacji z części zakontraktowanych miejsc. Wtedy płaci tylko za miejsca faktycznie wykorzystane. Tego rodzaju umowa jest zawierana z reguły na rok lub sezon turystyczny. Niekiedy przewiduje ona możliwość całkowitej rezygnacji z rezerwacji miejsc hotelowych i to bez konsekwencji finansowych, jeśli następuje to z odpowiednim, ustalonym w umowie wyprzedzeniem.

Znacznie większe ryzyko bierze na siebie organizator turystyki przy zawieraniu z przedsiębiorcą hotelarskim umowy o współpracy ujętej w taki sposób, że nie może zrezygnować z zarezerwowanych miejsc hotelowych. To zwiększone ryzyko wiąże się z niższymi cenami płaconymi przez organizatora turystyki niż w wypadku umowy poprzedniego rodzaju. W praktyce tego rodzaju umowę określa się często mianem czarteru, co nawiązuje do czarterów w transporcie

1    z tego powodu jest niezbyt fortunną nazwą. Ten tzw. czarter jest z powodów praktycznych zwykle odróżniany od alotmentu, ale szeroko rozumiana umowa alotmentu obejmuje także sytuację braku możliwości rezygnacji z rezerwacji przez organizatora turystyki. Należy podkreślić, że nawet gdy wszystkie miejsca w danym obiekcie hotelarskim przejmie na własne ryzyko organizator turystyki (tzw. wykupienie miejsc „na pniu”), to nie mamy wówczas do czynienia z umową dzierżawy. Nadal prowadzeniem obiektu hotelarskiego i świadczeniem usług hotelarskich zajmuje się wtedy przedsiębiorca, do którego należy dany obiekt. Wówczas jednak nie może on świadczyć usług innym gościom hotelowym niż skierowani przez danego organizatora turystyki, choćby miejsca hotelowe pozostawały wolne.

Omawiane umowy o zasadach współpracy między przedsiębiorcami hotelarskimi a organizatorami turystyki mają różne odmiany i są rozmaicie nazywane. Zawsze jednak są to umowy określające zakres i formy współpracy oraz konsekwencje prawne dostosowane do potrzeb i oczekiwań oraz możliwości stron tego rodzaju umów. Takie umowy ustalają sposoby składania zamówień dla grup wycieczkowych (liczących nie mniej niż 15 osób) oraz w ramach turystyki indywidualnej, terminy zmniejszania liczby zarezerwowanych miejsc noclegowych oraz ich anulowania, kary umowne lub inne skutki prawne związane ze zmniejszeniem zakresu lub anulowaniem po terminie zarezerwowanych świadczeń, ceny zamówionych usług noclegowych i usług związanych oraz zasady udzielania rabatu i wypłacania prowizji od zamówionych świadczeń, sposoby płatności należności, tryb reklamacyjny w przypadku nienależytego wykonywania usług, a nieraz również sposoby rozstrzygania sporów między stronami. Niewątpliwie w świetle prawa polskiego są to umowy nienazwane (chociaż w niektórych państwach są już uregulowane przez prawo), mające z natury rzeczy charakter konsensualny. Trzeba je zaliczyć do umów wzajemnych. gdyż ich strony traktują swoje świadczenia jako ekwiwalentne. Kwestia odpłatności tego typu umowy jest specyficzna, skoro sprowadza się do uzyskania określonego upustu cenowego lub prowizji przez jedną ze stron. Wbrew pozorom taka umowa o współpracy nie jest umową o świadczenie na rzecz osoby trzeciej. Dopiero bowiem w wykonaniu umowy o współpracy są składane przez danego organizatora turystyki zamówienia dotyczące konkretnych grup turystycznych lub turystów indywidualnych. Bez takiego konkretnego zamówienia osobom trzecim nie przysługuje prawo żądania od danego przedsiębiorcy hotelarskiego spełnienia na ich rzecz świadczenia w postaci usługi noclegowej.

Tzw. potwierdzone zamówienie jest stosowaną w praktyce formą zawierania umowy hotelowej przez organizatora turystyki, który z danym przedsiębiorcą hotelarskim nie ma zawartej umowy o współpracy w którejś z wyżej omówionych postaci. Ta forma obejmuje zapytanie o możliwość rezerwacji miejsc hotelowych w oznaczonym terminie z raczej niezbyt dużą szansą na negocjowanie ceny. W świetle ustaleń praktycznego kodeksu postępowania dotyczącego stosunków pomiędzy hotelarzami i biurami podróży z 1999 r. umowa hotelowa jest wtedy zawierana na podstawie prośby o rezerwację, która w razie zgłoszenia w formie ustnej wymaga niezwłocznego potwierdzenia na piśmie (listem, telegramem, teleksem, faksem, e-mailem itp.). Również potwierdzenie dokonania rezerwacji powinno być dokonane przez hotelarza na piśmie. Ustalenia powołanego kodeksu wymagają przy tym określenia ceny zamówionych usług w tym potwierdzeniu, a także akceptacji na piśmie przez organizatora turystyki warunków rezerwacji. Ma to na celu uniknięcie sporów między stronami na tym tle i posiadanie odpowiednich dowodów na piśmie co do treści zawartej umowy hotelowej.


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
PwTiR168 334 Rozdział 10 gramu imprezy rekreacyjnej, bądź taki sprzęt lub urządzenia były niesprawne
PwTiR109 216 Rozdział 8 nej, gdyż nie obejmuje np. sankcji cywilnoprawnych w postaci nieważności lub
PwTiR116 230 Rozdział 9 terminów i sposobu zapłaty spowoduje z natury rzeczy zastosowanie odpowiedni
PwTiR126 250 Rozdział 9 z przewoźnikiem morskim, który wystawia bilety uprawniające do wejścia na st
PwTiR140 278 Rozdział 9 naprawy, konserwacje, czyszczenie lub pranie rzeczy itp. Niekiedy do wykonan
PwTiR143 284 Rozdział 9 wicnia umowne. Ograniczały one możliwość odstąpienia od zawartej umowy poprz
PwTiR146 290 Rozdział 9 W praktyce nieraz przewiduje się w umowie odstępne w wysokości aż połowy nal

więcej podobnych podstron