SCAN0302

Jadwiga Nartowska

Rodzaj Aloe należy do rodziny asfodelowatych Asphodelaceae, wydzielonej z liliowatych Liliaceae. Liczy ponad 150 gatunków roślin zielnych, krzewów, nawet form drzewiastych osiągających do 4 m wysokości. Aloesy występują w Afryce - od terenów nad Morzem Czerwonym, przez Sudan, Etiopię, Somalię, aż do Republiki Południowej Afryki i Półwyspu Arabskiego. Ze względu na ich znaczenie przemysłowe, wiele gatunków uprawia się także na innych terenach, o podobnych klimacie. W krajach o klimacie umiarkowanym, także w Polsce, prowadzone są uprawy w szklarniach. Aloesy są sukulentami, doskonale przystosowanymi do gorącego i suchego środowiska. Charakterystyczna budowa liści pozwala na ograniczenie parowania i straty nagromadzonej wody.

29 gatunków aloesów uznaje się za lecznicze. Według Index plantarum medicinarum (1983) prof. G. Penso, aloesy występują w lekospisach 48 krajów. Aloes uzbrojony Aloeferox Mili. i aloes zwyczajny A. vera L. (syn. A. barbadensis Mili.) wymienione są w 32 lekospisach, aloes sokotrański A. sokotrina Lamk. - w 21, aloes afrykański A. afri-cana Mili. - w 18, aloes drzewiasty A. arborescens Mili. - w 8.

Historia stosowania aloesów w lecznictwie jest bardzo długa. Pierwsze wzmianki znaleziono w papirusie Ebersa z roku 1500 p.n.e., był tam opisany pod nazwą Khet-awa. Współczesna nazwa aloesu pochodzi prawdopodobnie od arabskiego słowa alloeh, które oznacza gorzką, połyskującą substancję.

Przez wiele wieków najważniejszym preparatem otrzymywanym z aloesów była alona Aloe - stężały sok z liści. Alona była dobrze znana w Grecji i Macedonii już w IV w. p.n.e. Lekarz wojsk rzymskich Dio-skurides (I w. n.e.) opisał zarówno roślinę macierzystą, jak i alonę. W IX w. arabski lekarz Rhazes stosował alonę wraz z mirrą, rabarbarem i kolokwintą jako składniki jabłek przeczyszczających.

Alona Aloe

Surowiec otrzymuje się najczęściej z gatunków A. ferox\A. africana, dostarczających alony przylądkowej Cap-Aloe lub z A. barbadensis (A. vera), dostarczającego Aloe barbadensis, inaczej Cura-caoAloe, alony barbadoskiej. Trzecim gatunkiem z Afryki wschodniej, dostarczającym SocotraAloe, jest A. perryi.

Alonę otrzymuje się, ścinając liście aloesu u nasady i stawiając je razem pionowo. Sok wypływający samoistnie, zagęszcza się przez ogrzewanie lub odparowywanie na słońcu. Często stosuje się też suszenie rozpyłowe. Wygląd alony jest zależny od pochodzenia surowca i sposobu otrzymywania. Zwykle są to nieregularne, ostrokanciaste bryłki o barwie ciemnozielonej, brunatnej lub niemal czarnej, często pokryte pyłem i rozpadające się pod wpływem ucisku.

Chemizm alony

Zawiera antraglikozydy. W alonie barbadoskiej jest ich w przeliczeniu na aloinę nie mniej niż 28%, w alonie przylądkowej nie mniej niż 18% (wg FP VI). Główny związek to C-glikozyd aloina, czyli bar-baloina. W alonie barbadoskiej występują także 7-hydroksyaloina A i B, 8-0-metylo-7-hydroksy-aloina A i B, połączenia estrowe aloiny z kwasem cynamonowym i kawowym oraz antrachinony: aloemodyna, chryzofanol i ich glukozydy. W alonie przylądkowej poza aloiną występują aloino-zydy A i B.

Alona barbadoska, przylądkowa i sokotrańska działają silnie przeczyszczająco i są stosowane w zaparciach atonicznych, także łącznie z lekami rozkurczającymi w zaparciach spastycznych. Mechanizm działania alony i jej właściwości przeczyszczające znane są od wieków, natomiast możliwości wykorzystania wyciągu wodnego z liści i żelu aloesowego w terapii zostały poznane dopiero w XX w. i są obecnie intensywnie badane.

Extractum Aloes fluidum

pro injectionibus, czyli wyciąg aloesowy płynny do iniekcji. Sposób otrzymywania wodnego wyciągu ze świeżych liści A. arborescens i jego stosowanie w celu przyspieszenia gojenia po operacjach ocznych, zwłaszcza po przeszczepie rogówki, opracował i opublikował w roku 1935 prof. W. R Fiłatow. Odkrycie nie było całkowicie

Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
SCAN0304 ■ositny. ieczmcze Jadwiga Nartowska Aloes - roślina bliska Bogu... Księgi Starego Testament
SCAN0297 W NUMERZE f str. 8 dr n. farm. Jadwiga NartowskaAloes - roślina bliska Bogu... dr n. farm.
SCAN0300 (A,(i Ktualnosci leczniczej). Dawki Cimicifugaeradix, Hippocastani semen, Sabalis fructus,
SCAN0321 Do najczęściej spotykanych barw pigmentów roślinnych należą jasnozielony, żółtozielony,
72640 SCAN0300 (A,(i Ktualnosci leczniczej). Dawki Cimicifugaeradix, Hippocastani semen, Sabalis fru
13857 SCAN0321 Do najczęściej spotykanych barw pigmentów roślinnych należą jasnozielony, żółtozielon
SCAN0305 Lecznicze ■i oryginalne, już w I w. n.e. lekarz Rufus z Efezu zalecał aloes w jaskrze i zać
SCAN0307 Lecznicze *■ oryginalne, już w I w. n.e. lekarz Rufus z Efezu zalecał aloes w jaskrze i zać

więcej podobnych podstron