S6300309 (2)
gdzie:
r — promień sztolni, cm,
/ — przekrój poprzeczny stężeń pierścieniowych znajdujących atę g, zewnętrznej stronie blachy, cm*, bt — rozstaw stężeń pierścieniowych, cm.
3.5.7. Obliczenia statyczne sztolni bezciśnieniowych
Schemat obliczania sztolni bezciśnieniowych może być również stosowany &, sztolni ciśnieniowych, w których ciśnienie wewnętrzne nie przekracza 3—5 m słupa wody, jeśli mają one profil zbliżony do podkowy. Jeżeli sztolnia beze-śnieniowa ma profil kołowy, to obudowa jej może być wymiarowana według metod podanych w rozdz. 3.5.6, z tym że wartość stałego ciśnienia wewnętrznego, p przyjmuje się wówczas równą zeru. Przedstawiona niżej metoda obliczeń odnosi się do obudowy sztolni pracującej przy uwzględnieniu działania biernego parcia górotworu; w przypadku, gdy parcie to nie występuje, można mimo to korzystać z tej samej metody, przy czym przedstawiony tok obliczeń znacznie się uprości.
W niniejszej pracy pomija się całkowicie wywody teoretyczne, na których opiera się przedstawiona metoda, podając jedynie wzory wynikowe, służące do bezpośrednich obliczeń. Szczegóły metody podane są w literaturze (16, 74,88, 100, 1011.
r&A ryps
Rys. 3-174. Profile typowycŁ sztolni stosowanych w ZSHH [73, 100]
Niniejszy rozdział zawiera wzory do wyznaczania sil normalnych i momentów zginających w typowych obudowach sztolni bezciśnieniowych przedstawionych na rys. 3-174. Oba typy oznaczone symbolami A i B charakteryzują się podanym na rysunku kształtem i wymiarami oraz grubością obudowy spełniającą warunki:
|
d, |
- dla 0<<|><-~ |
O-IAT) |
|
Vcos 0,6 | ||
|
d=l,10d, |
dla ł>~- |
(3-16S) |
gdzie d| — grubość obudowy w kluczu.
Przedstawiona metoda obliczeń statycznych uwzględnia wszystkie istotne obciążenia zewnętrzne, Jakie mogą działać na obudowę:
a) ciężar własny obudowy,
b) pionowe i poziome ciśnienie górotworu,
c) ciśnienie wody wewnątrz sztolni,
d) odpór górotworu.
W przypadkach, gdy zachodzi możliwość przesuwania się obudowy w kontakcie z górotworem, można i należy do obciążeń doliczyć tarcie obudowy o górotwór. Jeśli na obudowę sztolni działa zewnętrzne ciśnienie wody znajdującej się w górotworze, ciśnienie to może być obliczeniowo traktowane jako ciśnienie wewnętrzne ze znakiem minus (superpozycja ciśnień wody).
Z punktu widzenia mechaniki budowli obudowa (rys. 3-175a) przedstawił ramę (luk) trzykrotnie statycznie niewyznaczalną. Dla określenia sil norma! nych i momentów zginających w poszczególnych przekrojach ramę zastępuje
463
się dwoma symetrycznymi układami statycznie wyznaczalnymi, obciążonymi dodatkowo nieznanymi wielkościami: momentem M„ silą normalną Nx i siłą ścinającą T, (rys. 3-175b). Z uwagi na symetrią układu statycznego i obciążenia siła ścinająca T« * 0.
Rys. 3-175. Układ statyczny obudowy sztolni bezciśnieniowej: a) układ rzeczywisty Wraz t obciążeniem. b) układ zastępczy (rama za wspornikiem rozdęta w kluczu)
TTT ITTrn ' 111.1 l i t. t.t tl.ł.tl
Wielkość teoretycznego wspornika c w przyjętym nowym układzie statycznym jest tak dobrana, że współczynnik przesunięcia 6SI końca wspornika od momentu M* = 1,0 jest równy współczynnikowi obrotu 6j* owego wspornika wskutek działania siły N, - 1.0. Wielkość ta dla wyżej podanych dwóch typów ram w przybliżeniu wynosi
c=0,593r (3-169)
Dla przyjętych układów statycznych niewiadome M, i N, są określone następującymi wzorami:
M (*m+hcgp)M'-(A.p+Pp)(»>»+hĆft)
„ (A1P4 Pp),łcft|~~(Ałp'f (*U •*"£■)
(3-170)
(3-171)
gdzie współczynniki odkształceń i>„ i końca wspornika od jednostkowych wartości Mx i Nx są podane w tabl. 3-39.
JEDNOSTKOWE WSPÓŁCZYNNIKI DEFORMACJI
|
Typ sztolni |
JEJi*n |
£fxS. |
EJi8to | |
|
A |
1,8104 r |
0,5358 r* |
0.1814 r* |
0,1688 r» |
|
B |
1,8104 r |
0,5311 r* |
0,1791 r* |
0.1690 r» |
Współ czy ni ki Alp i Asp są odkształceniami (obrót i przesunięcie) końca wspornika wywołanymi przez obciążenie zewnętrzne. Wartości tych współczynników określają wzory zestawione w tabl. 3-40.
W przypadku obciążenia od biernego parcia górotworu i tarcia obudowy
0 skałę, wartości te są funkcją odkształcenia horyzontalnego górotworu 60l którego nie znamy.
Współczynnik Pi kąta obrotu od obciążenia wirtualnego Mx i Nx oraz kąt obrotu Pp od obciążenia zewnętrznego mogą być obliczone zależnie od konstrukcji obudowy.
1. Dla obudowy monolitycznej przy sztywnym połączeniu jej ścian z dnem
1 przy działaniu biernego parcia górotworu
(3-172)
Wyszukiwarka
Podobne podstrony:
<;3 <;3 Ryc. 27. Szkic zmian temperatury osadów dennych na głębokości 20 cm w przekroju poprze
(7.41) N M Myr 17 " A ~ Ar ~ y(r + y) gdzie: A — pole przekroju poprzecznego pręta, r — promień
gdzie: Q- objętość przepływu (m^s1), F - powierzchnia przekroju poprzecznego (m2), R - promień
OMiUP t1 Gorski1 (2.98)q2 = h- W2*^t gdzie: f2 — przekrój poprzeczny odpowiedniej szczeliny, Ap — s
skanuj0002 (482) PRZEKRÓJ POPRZECZNY SKALA 1:25 Podporowy A-A Przęsłowy B-B Asfolt lonv 3 cm W 240 _
image00 TABELA PRZELICZENIOWA POWfcRZCMW PRZEKROJU POPRZECZNEGO PRĘTÓW OKRĄGŁYCH WZGUDEH CM ŚREDNICY
S6300295 (2) ?ąłł Przekrój poprzeczny sztolni. Kształt i wymiary przekroju poprzecznego sztolni ener
41730 Slajd8 gdzie: P, i P2 — ciśnienia statyczne płynu S, i S2 — pole przekroju poprzecznego V
DSCF0797 C.d. Obliczanie przekroju poprzecznego 7. Szukaną wartość promienia hydra
6 (1798) ■jdzie: rQ,r - promień przekroju poprzecznego pręta przed i po odkształceniu; y. - tzw. wsp
gdzie: Fn - siła ściskająca (niszcząca) próbkę, [N], A - przekrój poprzeczny próbki ściskanej,
75 (89) -rf.óULT - przekroje poprzeczne i podłużne z oznaczeniem poziomów i stężeń
45 moczowy XII. Uktad moczowy 12.9 Rdzeń nerki - okolica przejścia promieni rdzennych kory w rdzeń,
więcej podobnych podstron