SDC13905

SDC13905



288    Interpretacje Biegła

w samodzielnej, indywidualnej formie. Najwyższe, bo najbardziej widoczne jest ono u trzech chirurgów, którzy zajmują miejsce bezpośrednio u głowy zwłok: jeden pochyła się, by lepiej widzieć, jego sąsiad, by lepiej słyszeć, przy czym twarz pod wpływem napięcia nabiera wyrazu niemal bolcsnego[...], trzeci i patrzy, i Słucha. Ku bokom obrazu zewnętrzne i wewnętrzne poruszenie uspokaja się w coraz wyraźniejszy sposób. Lekarz z listą obecnych w ręku patrzy już obojętniej w stronę widza, ale nie jest to spojrzenie pełne wyrazu, lecz jakby zagubione, odzmysłowione. To samo dotyczy lekarza po lewej u dołu, który zwraca umiarkowanie głowę ku widzowi, już choćby dlatego, by nie pokazywać gubiącego się profilu, co byłoby niezgodne z założeniem portretu — ale jego roztargniony wzrok i pogłębione wokół oczu zmarszczki dowodzą, że także i on nie kokietuje widza, lecz podąża pilnie za słowami profesora. Jego sąsiad znajdujący się na końcu po lewej, który przyjął postawę właściwie całkiem wyprostowaną, kieruje swój spokojny wzrok, Jak to widać z profilu, wprost na mówcę. Pozostaje jeszcze siódmy lekarz, który w zdecydowanej postawie wznosi się wysoko ponad innych i jest pod tym względem jedynym wyjątkiem. Zwraca się on mianowicie wprost ku widzowi i mierzy go pełnym wzrokiem, n wskazującym palcem prawicy pokazuje scenę demonstracji. A więo podczas gdy wszystkie inne postacie wydają się związane ze sobą w wewnętrzną całość, gdy sześciu chirurgów podporządkowuje całą swą uwagę wykładającemu profesorowi, ten ostatni nawiązuje bezpośrednią jedność z widzem na zewnątrz, przekazuje mu łączność ze sceną wykładu, podporządkowując mu się tylko przez gest palca. Istnieje więc podwójna jedność subordynacji w tym obrazie: jedna między dr Tulpem i siedmiu chirurgami, którzy słuchają go jako wykładowcy, druga między chirurgiem koronującym scenę i widzem, który w ten sposób podporządkowany jest temu ostatniemu i dopiero pośrednio przez niego znowu dr Tul-powi. Ta podstawowa kompozycja, jako taka, nie jest wprawdzie całkowicie nowa[.„] Ale rzecz najważniejszej...J leży przecież nie w tym «co», lecz «jak» zostało to przedstawionej...] U Rerabrandta nie może być żadnej wątpliwości: dużo miejsca zajmuje dr Tulp,


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
SDC13905 288    Interpretacje Biegła w samodzielnej, indywidualnej formie. Najwyższe,
SDC13905 288    Interpretacje Biegła w samodzielnej, indywidualnej formie. Najwyższe,
SDC13905 288    Interpretacje Biegła w samodzielnej, indywidualnej formie. Najwyższe,
SDC13913 228 Interpretacje Biegła jako kubicznie wymierny wycinek nieskończonej przestrzeni, choć —
SDC13906 290    Interpretacje Ricgla akcja jego obu rąk jest wymowna, jego wzrok skie
1. Interpelacje i zapytania poselskie. Interpelacje i zapytania to indywidualne wystąpienia poselski
Przykładowe pytania testowe jednokrotnego wyboru c)    Indywidualnie w formie pisemne
SDC13907 292 Interpretacje Riegla czom (to jest rozciągłości i przestrzeni) — a w każdym razie nie c

więcej podobnych podstron