skan0006

skan0006



10

najmniej charakterystycznych, a zarazem zdewastowanych. Przykładowo w kategorii krajobrazu kulturowego (K) jednostka obejmująca ośrodek miasteczka S, uformowany w XVIII w. zachowała swe rozplanowanie, lecz prawie całkowicie zatraciła swą starą zabudowę, zatem ogółem można ją zaliczyć do niższego, np. III stopnia wartości Natomiast sąsiednia, obejmująca zespół kośdelno-szpitalny i ogrodowy z osią z XIX w. i w znacznej mierze zachowanymi budowlami, oceniona może być wyżej, np. jako II stopień wartości Tak więc wypadnie się posługiwać trzema autonomicznymi kategoriami wartości (N, K, NK), w ich zaś ramach pięcio-sześciostopniową lub nawet bardziej rozbudowaną hierarchią wartości, przy czym stopniowanie to ma znaczenie względne, ważne dla obrębu rozpatrywanego obszaru, np. województwa bądź zespołu gmin. Omawiany tu problem zabytkowego krajobrazu wsi lub miasteczka sprowadzać się będzie w praktyce głównie do kategorii krajobrazu kulturowego. W jego zaś ramach można przyjąć wzorcowo 6 stopni-modeli, między które da się rozsegregować wszystkie jednostki JARK. Posługując się wspomnianym przykładem miasteczka ś. w Beskidach układ ten wyglądałby jak w niżej załączonym zestawieniu.

Grupa

Model typ układu lub kompozycji

Stan zachowania

układu lub kompozycji

zabudowy

tradyc)jnej

Zabytkowa

I historyczny jednorodny lub nawarstwiony

w pełni czytelny

dobry i dość dobry

II historyczny jednorodny lub nawarstwiony

czytelny

różny

III historyczny nawarstwiony

czytelny

zaniedbany lub zdegradowany

Współczesna

IV współczesny jednorodny

dobry

dobry

Mieszana

V dominujący współczesny stosunkowo harmonizujący z dawnymi

czytelny na tle historycznego

dobry lub dość dobry

VI dominujący współczesny sprzeczny z dawnym

dawno słabo czytelny lub nieczytelny

dobry lub dość dobry

3. WYTYCZNE (TABLICA 3)

Opierając się na znajomości zasobu jednostek JARK jak też znając jego wartości, a także braki, nietrudno zwykle określić, co należałoby uczynić, by zachować bądź przywrócić lub przekształcić ich postać. Tą też drogą, najogólniej rzecz ujmując, opracowuje się wytyczne. Ich zakres może obejmować trzy stopnie dokładności działania:

—    kierunek ogólny,

—    główne, szczegółowe sposoby działania,

—    ew. indywidualne ich zakresy.

W ramach kierunków poczynań rysują się cztery podstawowe działania. Tak więc, mając do czynienia z jednostkami (JARK), można stwierdzić, iż wymagają one bądź

—    konserwacji (KONS), a więc działania zmierzającego do utrzymania stanu wartościowej jednostki (przypadek miasteczka Lanckorony, woj. bielskieX

L integracji (INTE) wobec dużych, niemniej naruszonych już w pewnych zakresach walorów (przykład Chochołowa woj. nowosądeckie), bądź

—    rekonstrukcji (REKN), gdy szczególnie wartościowy obszar uległ dewastacji, z określonych zaś przyczyn wymagałby przywrócenia (casus Kazimierza Dolnego po wojnie)23. Na koniec

—• rekompozycji (RKOM), zwłaszcza w sytuacji potrzeby stworzenia właściwego sąsiedztwa dla jednostki o dużych walorach (przypadek otoczenia miasteczka Mieszkowic, woj. szczecińskie).

W podanym przykładzie miasteczka Ś. wytyczne zmierzałyby do konserwacji jednostki obejmującej zespół ogrodowo-kościelny, integracji ośrodka miasteczka, rekonstrukcji (częściowej) dawnego zespołu przemysłowego i rekompozycji obszaru podworskiego oraz komponowanego krajobrazu alei śródpolnych. W ślad za tymi ustaleniami winny następować konkretne ogólne (powtarzalne) i szczegółowe (specjalne: a, b) wytyczne do działań poszczególnych jednostek JARK. Przy tym nie wystarcza tu naniesienie ich na planie, koniecznością jest też podanie ich w zestawieniu opisowym.

4. PLAN — STREFOWANIE (TABLICA 3)

Podane rozważania zmierzają do stworzenia koncepcji planu ochrony, rewaloryzacji bądź dopuszczenia przekształceń w stosunku do określonych jednostek JARK Oczywiste jest więc, iż na danym obszarze mogą znaleźć się zarówno jednostki wymagające rezerwatowej ochrony, jak też pozwalające na tworzenie nowego współczesnego krajobrazu, oczywiście harmonijnego, dla którego inspirację winna stanowić regionalna tradycja miejsca zakodowana w opisie do tabl. 2, w


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
skanuj0023 (123) WSPÓŁCZESNA TURYSTYKA KULTUROWA 27 Tabela 1. Przykłady wykorzystywania krajobrazu k
img069 (10) wyraźny charakter dziewczęcy. W odróżnieniu od innych chłopców nie szukali oni towarzyst
skanuj0169 (10) Prawidłowe Nieprawidłowe Rys. 7.21. Przykłady łączników gumowych [wg 3, 18, 23]7.8.
SNC03752 MW* SYNOPTYCZNA Sj wdnM2i vii»q Miuliyl n ■ o ®— Rys. 10.2. Mupu synoptyczna z 21 V 1999 r.
img046 (8) b) prać Rys. 10 c) piorący We wszystkich powyższych przykładach „czaso-wość” rełacji pran
IMG02 (2) 10. FREZOWANIE 10.1. OGOLNA CHARAKTERYSTYKA Frezowaniem nazywa się obróbkę skrawaniem nar
skan0011 (10) Siedmiu chłopców z jednej klasy miało jechać na Jacek, Jaś nie pojechali, bo spóźnili
IMG20 (11) 10. Najbardziej charakterystyczne odchylenia stwierdzane w obrazie moi fologicznyut krwi

więcej podobnych podstron