15759 ZT028 (2)

15759 ZT028 (2)



54 CZĘŚĆ 1. ZARZĄDZANIE SYSTEMEM TURYSTYKI

Przepisy regulujące funkcjonowanie sektora przewozów lotniczych, które dawniej określały nawet ceny biletów i zabraniały uruchamiania nowych połączeń bez zezwolenia, przez ostatnie kilkadziesiąt lat uległy dużym zmianom. Wpłynęło to pośrednio na intensywność i kierunki ruchu turystycznego. Deregulacja rynku przewozów lotniczych w USA i Europie, pojawienie się międzynarodowych porozumień o otwartych przestworzach (np. między USA a Holandią) oraz narodziny silnych sojuszy strategicznych linii lotniczych przyczyniły się do rozszerzenia swobody przedsiębiorstw w zakresie kształtowania sieci połączeń, a jednocześnie do zwiększenia konkurencyjnej niestabilności branży. Z drugiej strony jednak deficyt przepustowości na niemal wszystkich głównych lotniskach europejskich i amerykańskich, wynikający z niedostatecznej liczby stanowisk dla samolotów i ciasnych terminali pasażerskich, spowodował znaczące ograniczenie ruchu turystycznego na niektórych trasach. Tym samym źródeł sukcesu lub porażki konkretnych rejonów turystycznych można po części dopatrywać się w decyzjach dyrekcji linii i portów lotniczych dotyczących sieci połączeń oraz rozbudowy lotnisk.

Pomimo oczywistych synergii i zależności występujących między transportem lotniczym a turystyką międzynarodową często zdarza się, że funkcjonowanie tych dwóch branż jest słabo skoordynowane, a ich wzajemne powiązania pozostają nierozpoznane. Choć transport lotniczy nierzadko stanowi kluczowy łącznik między krajami generującymi i przyjmującymi ruch turystyczny, w studiach nad turystyką poświęca mu się zazwyczaj niewiele miejsca, ale powoli zaczyna się to zmieniać (Britton, 1991; Wheatcroft, 1994; Page, 1999; Debbage, 2000, 2002). Z drugiej strony, piśmiennictwo poświęcone zagadnieniom transportu, mimo iż w ostatnich latach pojawiło się w tej dziedzinie sporo nowych czasopism (np. „Journal of Air Transport Management”, „Journal of Transport Geography” i „Transportation Research Part F”), tylko w sposób pośredni porusza kwestie związane z ruchem turystycznym.

W niniejszym rozdziale spróbujemy uzupełnić tę lukę w literaturze przedmiotu i zastanowimy się, jak obecne strategie rynkowe oraz podstawowe problemy zarządzania typowe dla linii i portów lotniczych mogą rzutować na procesy rozwoju turystyki. Rozdział rozpoczyna się od objaśnienia kluczowej roli, jaką międzynarodowy transport lotniczy odgrywa w kształtowaniu produktu turystycznego. Dalej następuje krótki opis historycznie uwarunkowanych napięć charakteryzujących branżę przewozów lotniczych, a wynikających ze zderzenia dwóch przeciwstawnych nacisków: naderegulację z jednej strony i protekcjonizm z drugiej. Później omówimy rozwój rynków otwartych przestworzy na terenie USA i Unii Europejskiej oraz towarzyszący mu nagły wzrost liczby restrykcyjnych, dwustronnych porozumień o ruchu lotniczym w innych częściach świata. Następnie postawimy tezę, że strategiczne sojusze linii lotniczych, takie jak Star Alliance utworzony przez United Airlines i Lufthansę, zaczęły powstawać w odpowiedzi na postępujący proces globalizacji i w celu obejścia międzynarodowych umów ograniczających swobodę ruchu lotniczego. Wskażemy na problem w zakresie zarządzania międzynarodowymi przewozami lotniczymi, jakim jest kwestia niedostatecznej przepustowości głównych portów lotniczych, zwłaszcza jeśli chodzi o pojemność terminali pasażerskich oraz liczbę stanowisk dla samolotów. Zwrócimy uwagę na wzajemne powiązania między problemami zarządzania liniami i portami lotniczymi. Na temat ten spojrzymy przez pryzmat studium przypadku opisującego negocjacje amerykańsko--brytyjskie dotyczące praw dostępu do lotniska Heathrow oraz wpływ zawartego porozumienia na funkcjonowanie sojuszu Oneworld Alliance, którego trzon tworzą American Airlines i British Airways.

Sondaż przeprowadzony na zlecenie czasopisma „The Economist” pokazał, że transport lotniczy jest w dużym stopniu podporządkowany polityce władz państwowych. Jak napisano w redakcyjnym komentarzu: „to zadziwiający paradoks, że branża, która wniosła tak olbrzymi wkład w procesy globalizacji, sama podlega ścisłym regulacjom prawnym i jest zdominowana przez własność państwową oraz protekcjonistyczne układy”. W rozdziale tym spróbujemy zgłębić ten paradoks jako zagadnienie istotne z punktu widzenia zarządzania turystyką.

Transport lotniczy a turystyka

W literaturze naukowej poświęconej turystyce już od dawna podkreśla się fakt, że transport odgrywa w tej dziedzinie ważną rolę, gdyż ułatwia podróżowanie. Powszechnie uważa się go za kluczowy łącznik między popytem a podażą na rynku usług turystycznych albo, inaczej, między miejscami generującymi i przyjmującymi ruch turystyczny. W rezultacie znaczna część autorów ujmuje relację między transportem a turystyką w kategoriach dostępności (Miossec, 1976; Lundgren, 1982; Inskecp, 1991; Gunn, 1994). Wielu analizuje także wpływ, jaki na rozwój masowej turystyki miały przełomowe wynalazki w dziedzinie transportu, w tym kolej, samochód czy silnik odrzutowy (Gilbert, 1939; Robinson, 1976; Thurot, 1980; Holloway, 1989; Mili, 1992; Prideaux, 1993, 2000). Przykładowo, w Wielkiej Brytanii w XIX w. odnotowano wyraźny rozwój wielu nadmorskich miejscowości wypoczynkowych, które dzięki rozbudowie sieci kolejowej uzyskały szybkie i tanie połączenia z głównymi ośrodkami miejskimi. W wieku XX wraz z pojawieniem się prywatnych samochodów nastąpiło przestrzenne rozproszenie turystyki, bo znikły ograniczenia narzucane przez rozkłady jazdy i trasy pociągów.

W latach 70. minionego stulecia w pełni rozwinęło się lotnictwo cywilne, a Boeing z wielkim powodzeniem wprowadził na rynek szerokokadłubowy odrzutowiec pasażerski 747 Jumbo Jct, który zapoczątkował erę masowych podróży międzykontynentalnych. Maszyny tego typu umożliwiły szybkie przewożenie dużej liczby turystów w dosyć wygodnych warunkach i w pewnej mierze przyczyniły się do gwałtownego rozkwitu biur podróży. Organizatorzy turystyki zaczęli hurtowo rezerwować miejsca w samolotach i oferować usługi w formie pakietów wakacyjnych obejmujących w jednej cenie przelot w obie strony, wyżywienie i za-


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
15117 ZT046 (2) 90 CZeŚĆ I. ZARZĄDZANIE SYSTEMEM TURYSTYKI tów, które można sprzedać firmom z innych
21429 ZT013 (3) 24 CZĘŚĆ 1. ZARZĄDZANIE SYSTEMEM TURYSTYKI w odniesieniu do turystyki. Takie podejśc
22519 ZT044 (2) 86 CZĘŚĆ 1. ZARZĄDZANIE SYSTEMEM TURYSTYKI 8 funtów. Dane na temat wielkości i warto
80233 ZT052 (2) 102 CZĘŚĆ 1. ZARZĄDZANIE SYSTEMEM TURYSTYKI wprowadzeniu systemu oceny efektywności
57019 ZT026 (2) 50 CZĘŚĆ I. ZARZĄDZANIE SYSTEMEM TURYSTYKI programu szkoleniowego, systemu motywacyj
18339 ZT015 (2) 28 cześć 1. ZARZĄDZANIE systemem turystyki jest tymczasowe i krótkotrwałe, a jednocz
19094 ZT020 (2) 38 CZĘŚĆ I. ZARZĄDZANIE SYSTEMEM TURYSTYKI TABLICA 2.1 Struktura wydatków ponoszonyc
19994 ZT056 (2) 110 CZĘŚĆ 1. ZARZĄDZANIE SYSTEMEM TURYSTYKI - STUDIUM PRZYPADKU 5,2   &nbs
22613 ZT031 (2) 60 część I. ZARZĄDZANIE systemem turystykiTABLICA 3.1 Główne węzły przesiadkowe najw
69669 ZT035 (2) 68 część 1. ZARZĄDZANIE systemem turystyki podpisanie dwustronnych porozumień o otwa
71535 ZT023 (2) 44 CZĘŚĆ 1. ZARZĄDZANIE SYSTEMEM TURYSTYKI •    Podstawowy „towar” of
10004 ZT015 (3) 28 cześć 1. ZARZĄDZANIE systemem turystyki jest tymczasowe i krótkotrwałe, a jednocz
30438 ZT057 (2) 112 CZĘŚĆ I. ZARZĄDZANIE SYSTEMEM TURYSTYKI IATA, według których koszty sprzedaży st

więcej podobnych podstron