0929DRUK00001755
243
REFRAKCJA ASTRONOMICZNA
.Jak widzimy, pod znakiem całkowania występują ' tylko potęgi u od n-e;j do (2 -j- l)-ej; obliczenie więc całki wzoru (a-l)
i i
sprowadza się do obliczenia całek postaci [nMiw i fu*codo),
o o
gdzie x jest liczbą całkowitą przyjmującą wartości pcŁąwszy od n dotS«-f-l Do obliczenia tych całek służą wzorjA9fci. Jednakże można wzór (ał) jeszcze bardziej uprościć, zachowując. pożądany stopień dokładności.
Jak zobaczymy później, a0 jest małym ułamkiem. Wynika
i i
stąd, że ze wszystkich całek postaci / ?/ - dto i fu* w dw, na które
o o
ftzkłada sic całka wzoru (ał), największą wartość mają c-ałki te dla H — n. A ponieważ także k0 jest ułamkiem dodatnim, wi$c w% wzorach (96), określających XTn i Wn, najmiększą wartość mają ocyrazy pienvsze ty cli wzorów; jest więc, ponieważ = 1,
z©’ •względu zaś na -wzory (97) jest także 1 1
j iiM dw > a,*- n!, j nn w dw > a0n n r (ani)
o 0
Niechaj będą X i p dwie liSzby, zawarte pomiędzy n i &n-j- 1. Pośród wyrazów, ną które rozpada1 gię ogólny wyraz refrakcji A„ tang2w+1 s, ze względu na wartość jczynnilca A,„ określoną przez wzór' (ał), znajdują, się. między innemi także wyrazy następujące:
L =----- a / -wJ dw X tang-" +1 s ;
n\ /
(an)
ni
M — —‘-li oc" f u1'1 w dw x tang2,8+1 s.
16*
0
Wyszukiwarka
Podobne podstrony:
0929DRUK00001743 2‘31 REFRaKCJA astronomiczna Jak wynika ze wzoru (s), zmienna u jest zawsze małym
0929DRUK00001747 235 REFRAKCJA ASTRONOMICZNA Przez całkowanie otrzymujemy stąd logn p = — H- C. Ad
0929DRUK00001751 239 REFRAKCJA ASTRONOMICZNA Widzimy z tych wyrażeń, że całka / uH dw rozpada się n
0929DRUK00001759 247 REFRAKCJA ASTRONOMICZNA Porównując, ten wzór z drugim ze wzorów BKi), widzimy*
0929DRUK00001767 255- REFRAKCJA ASTRONOMICZNA Spółczynniki tego wzoru, jak łatwo sprawdzić, mają wa
0929DRUK00001701 289 REFRAKCJA ASTRONOMICZNA Rozwijając w aa szereg według potęg s, otrzymujemyfS (
0929DRUK00001703 291 REFRAKCJA ASTRONOMICZNA Mieliśmy także u, u0 — u aw = 1 — J— == J--—L ho
0929DRUK00001701 289 REFRAKCJA ASTRONOMICZNA Rozwijając w aa szereg według potęg s, otrzymujemyfS (
0929DRUK00001723 211 REFRAKCJA ASTRONOMICZNA wypływające z tporji, opartej na pewnych założeniach c
0929DRUK00001737 225 REFRAKCJA ASTRONOMICZNA najsilniejsze, lecz promienie fiołkowe, których długoś
0929DRUK00001752 240 ROZDZIAŁ V, UST. 54 Wprowadzając więc pod znakiem całkowania zamiast o> zm
0929DRUK00001719 ROZDZIAŁ V.REFRAKCJA ASTRONOMICZNA. 46. Zjawisko refrakcji. Gdy w danej chwili prz
0929DRUK00001729 217 REFRAKCJA ASTRONOMICZNA Kóvri;iJ]io-.ki zywej OP znajdziemy, gdy wyprowadzimy
0929DRUK00001731 219 REFRAKCJA ASTRONOMICZNA więc wzór (82) scalkujemy, przyjmując dla granicy doln
0929DRUK00001733 221 REFRAKCJA ASTRONOMICZNA albo też wzór różniczkowy dE r0 p0 sin z &
0929DRUK00001735 223 REFRAKCJA ASTRONOMICZNA 51. Kilka uwag o spółczynniku załamania światła. Ze wz
0929DRUK00001741 229 REFRAKCJA ASTRONOMICZNA tego musimy się w tym względzie uciekać do hipotez, dą
więcej podobnych podstron