246 247 2
Gromada: Enopla
Diagnoza: wstężnice z ryjkiem uzbrojonym, u komensali wtórnie pozbawionym uzbrojenia; otwór gębowy zlokalizowany z przodu zwojów głowowych; pnie nerwowe w mięśniach wora powłokowego lub w parenchymie.
Gromadę rozdziela się na dwa rzędy, podstawą podziału jest tryb życia.
Rząd: Hoplonemertea
Rząd najliczniejszy w gatunki wolno żyjące, morskie, słodkowodne i lądowe. Morskie przybrzeżne, pelagiczne i głębinowe. Ryjek zawsze uzbrojony. Oczka. Jelito środkowe z uchyłkami, metamerycznie rozmieszczonymi.
Drepanophorus spectabilis występuje w Morzu Północnym i Śródziemnym, Geonemertes agricola żyje na drzewach i w ściółce lasów tropikalnych.
Rząd: Bdellonemertea
Obejmuje 4 gatunki, będące komensalami. Trzy z nich żyją w jamie płaszczowej morskich małży, jeden w jamie płaszczowej słodkowodnych ślimaków. Ryjek i otwór gębowy otwierają się do wspólnego przedsionka. Odżywianie drobnymi zwierzętami i glonami dostającymi się do jamy płaszczowej gospodarza. Na tylnym odcinku ciała prosta przyssawka.
ZESTAWIENIE SYSTEMATYKI WSTĘŻNIC Typ: wstężnice — Nemertea Gromada: Anopla Rząd: Palaeonemertea Rząd: Heteronemertea Gromada: Enopla Rząd: Hoplonemertea Rząd: Bdellonemertea
FILOGENEZA WSTĘŻNIC
Niewiele wiadomo o przeszłości typu. Dotychczas znaleziono tylko jedną dobrze zachowaną w złożach kambryjskich wstężnicę. Pod względem morfologii podobną do współcześnie żyjących gatunków. Na jej podstawie niewiele można wnioskować o filogenezie typu.
Badania morfologiczno-porównawcze sugerują, że wstężnice należy uznać za boczną gałąź pochodzącą od wolnożyjących wirków (ryc. 100) i taki pogląd jest przyjmowany przez większość systematyków. Wstężnice mają szczególnie wiele cech wspólnych z przedstawicielami Macrostomida, rzędu wirków zaliczanego do podgromady Archoophora. Macrostomida i wstężnice mają podobną
WIRKI--WSTĘŻNICE---ANOPLA
PALAEON&UERTEA--EHOPIA
Ryc. 100. Filogeneza żebropławów. Fenogram
ogólną organizację morfologiczną, naskórek z rzęskami i rabditami, ciało wypełnione parenchymą, protonefrydia, podobnie wykształcony system nerwowy, wykazują duże zdolności do regeneracji, a ich jaja bruzdkują spiralnie.
Niektórzy systematycy wyprowadzają zarówno wirki, jak i wstężnice, z pierścienic. Przyjmują, że rynchocel i zatoki krwionośne u wstężnic są pozostałościami obszerniejszej celomy. Zwracają jeszcze uwagę na badania ultrastrukturalne, które wykazują, że parenchyma u wirków i wstężnic jest bardzo różnie wykształcona. U wstężnic niejednakowo i niecałkowicie wypełnia wnętrze ciała, u wielu form pozostawia wolne przestrzenie wypełnione płynem, które według zwolenników tego poglądu wskazują na powiązanie z celomą zarodkową. Jest to założenie związane z ogólniejszym problemem, dotyczącym pochodzenia celomy u trójwarstwowców, dotychczas nie wyjaśnionym, a więc trudnym do przyjęcia. Tym bardziej, że mezoderma u wstężnic, podobnie jak u płazińców, wcześnie przyjmuje charakter tkanki mezenchymatycznej, co już podkreślono w rozdziałach dotyczących struktury rynchocelu i układu krwionośnego.
Wstężnice są wyżej uorganizowane pod względem morfologicznym niż poprzednie typy. Do cech ewolucyjnie postępowych należy zaliczyć przede wszystkim układ krwionośny. U parzydełkowców i żebropławów ruch witek, pokrywających komórki endodermalne, i skurcze ciała, wystarczają do krążenia płynów w układzie chłonno-trawiącym, a tym samym do rozprowadzania nadtrawionego pokarmu. Wszystkie komórki ciała mają kontakt z wodą. co ułatwia im pozbywanie się zbędnych produktów metabolizmu. Podobne zależności występują u płazińców, mimo że występuje u nich trzecia warstwa zarodkowa. Ciało mają bardzo płaskie, stosunkowo niewielkie i nie ma konieczności posiadania pomocniczego układu krążenia płynów. Płazińce nabyły w ewolucji protonefrydia, które regulują zawartość wody w ciele i poziom stężenia jonów w płynach ciała. Wstężnice są organizmami większymi, zwiększyła się u nich liczba i grubość warstw tworzących ścianę ciała, do wora powłokowego została dołączona dermis. Ciało ma większą miąższość, a w związku z tym jelito nie wystarcza do rozprowadzania strawionych pokarmów, w ich ewolucji wykształcił się układ krwionośny. Jest to układ prymitywny, bez części pompującej i zastawek, niemniej zapewniający rozprowadzenie strawionych pokarmów. Występowanie układu krwionośnego o typie zamkniętym, elementy metamerii (niektóre mięśnie grzbieto-brzuszne. uchyłki jelita, rozmieszczenie gonad, przewężenia tylnej części ciała u niektórych gatunków), zbliżają wstężnice do pierścienic, właściwych wtómojamo-wców. Przy czym wstężnice są ślepym odgałęzieniem zwierząt trójwarstwowych (ryc. 294). Za takim poglądem przemawia występowanie u nich narządu
247
Wyszukiwarka
Podobne podstrony:
KK096 246 247 248 249 hangender
246 247 246 246 RST 1 Restart (Restart) ((SP) - 1) —(PCH), ((SP) - 2) —(PCL) (SP)
CCF20120104 028 246 247 Szukamy najpierw członów nadrzędnych grjr imiennej, czyli rzeczowników okreś
246 247 BELKA JEDNOPRZĘSŁOWA Szerokość podparcia e = 40
246 247 Przesłuchanie iziecka a inne szczególne formy przesłuchania rzalna i przeprowadzana jest w c
246,247 246 Problematyka narkotyków i narkomanii... py osób niewątpliwie przerasta możliwości policj
246 247 246 RST n Restart (Restart) ((SP) - D — (PCH), ((SP) - 2) — (POL) (SP) — (SP) - 2 (PC)—OOO
Magazyn661 01 857 MAŁOLETNI HANDLUJĄCY małoletniego kupca zajmował się kodeks cywilny w §§ 151, 1
246 247 Czy byłeś na wielu pogrzebach? Pomyśl o kilku, które zapadły ci w pamięć. Czy kiedykolwiek b
246 247 „Chłopcy lepią bałwana. Chłopcy jadą z górki. Chłopcy się biją kulami, jcilim dziewczynka je
więcej podobnych podstron