35831 P1020798 (2)

nawet przez telefon. Możesz sobie wyobrazić, jak mnie zdziwiła Jego pierwsza nocna wizyta. Czego chcesz? - spytałem. Ma kłopoty. Jest w kryzysie. Cierpi. Z powodu? Romansuje z panienką. Młodą, dwudziestosześcioletnią, która niedawno przyszła do niego do pracy. Syn prowadzi małą firmę zajmującą się renowacją dzieł sztuki. Jego matka do emerytury też była konserwatorką dzieł sztuki. Po doktoracie na Uniwersytecie Nowojorskim zajął się jej dziedziną, połączyli siły i dziś firma całkiem nieźle prosperuje: mieści się na poddaszu w SoHo i zatrudnia osiemnaście osób. Sporo pracy dla galerii, prywatnych kolekcjonerów, domów aukcyjnych, ekspertyzy dla Sotheby’s, i tak dalej. Kenny jest postawmy, przystojny, ubiera się nienagannie, wypowiada się autorytatywnie, pisze inteligentnie, zna płynnie francuski i niemiecki - na ludziach ze świata sztuki niewątpliwie robi wrażenie. Ale nie na mnie. Moje ułomności są podglebiem jego cierpienia. Wystarczy, że znajdzie się w pobliżu mnie, a rana zaczyna krwawić. W pracy jest aktywny, zdrowy, solidny, pod każdym względem sprawny - ale wystarczy jedno moje słowo, aby całkiem sparaliżować jego siłę. Wystarczy nawet moje milczenie, gdy on mówi, aby podważyć wszystko, co stanowi o jego efektywności. Jestem ojcem, którego syn nie potrafi pokonać, ojcem, którego obecność unicestwia siłę syna. Dlaczego? Może dlatego, że mnie nie było. Byłem nieobecny i przerażający. Byłem nieobecny i stanowczo zbyt znaczący. Zawiodłem go. To dostateczny powód, aby wykluczyć spokojną relację. W naszej wspólnej historii nie ma nic, co powściągałoby synowski instynkt składania wszystkich u-łomności na karb ojca.

Jestem ojcem Kenny’ego Karamazowa, tym fundamentem, tą monstrualną siłą, przez którą on, święty człowiek miłości, człowiek, który zawsze musi zachowywać się po-

rząd nie, czuje się ofiarą i ojcobójcą, jakby był wszysoom. trzema braćmi Karamazow naraz. Rodzice odgrywają w psychice dzieci rolę legendarną, a o tym, że moja legenda to dostojewszczyzna, wiem już od schyłku lat siedemdziesiątych, kiedy to otrzymałem pocztą kopię pracy semestralnej Kenny’ego, napisanej na drugim roku studiów w Princeton, pt. „Rozważania o Braciach Karamazow". Nietrudno było dostrzec, że książka ta jest dla niego ważna jako wyolbrzymiona fantazja jego własnej kondycji życiowej.

Kenny zawsze zaliczał się do egzaltowanych młodych czytelników, dla których każda lektura ma znaczenie osobiste, przesłaniające wszelkie inne cechy literaturze właściwe. W tamtym okresie przeżywał bardzo naszą wzajemna obcość, nic więc dziwnego, że przedmiotem swojej pracy pisemnej uczynił ojca. Zdeprawowanego sensualistę. Osamotnionego starego lubieżnika. Starca z hordą młodych dzierlatek. Nieznośnego bufona, który zakłada w domu harem dla kobiet lekkiego prowadzenia. Ojca, który, jak może pamiętasz, porzuca pierwsze dziecko, a wszystkie kolejne ignoruje — „gdyż dziecko”, jak pisze Dostojewski, „stawałoby na drodze jego rozwiązłości". Nie czytałeś Braci Karamazow? Przeczytaj koniecznie, choćby z uwagi na zabawny portret chutliwego, występnego i niegodziwego ojca.

Ilekroć Kenny w latach dorastania przychodził do mnie z problemem, problem ten dotyczył zawsze tego samego.

1 wciąż tego dotyczy, tego czegoś, co zachwiało jego obrazem siebie jako osoby o nienagannie sztywnym kręgosłupie. Zawsze starałem się, takim czy innym sposobem, zmodyfikować ten obraz, złagodzić go nieco, lecz osiągałem tylko tyle, że Kenny wpadał w furię, odwracał się na pięcie i biegł z powrotem do matki. Pamiętam, spytałem go kiedyś - miał trzynaście lat, szedł właśnie do gimnazjum

Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Karty pracy (29) Strasznie zimno Czy możesz sobie wyobrazić, jak zimno jest Eskimosowi? Potącz ołówk
img107 (15) 101 Elementarne wprowadzenie do techniki sieci neuronowych możesz sobie wyobrazić, że ot
WALENTY kolejnych odcinkach przedstawiamy sylwetki sławnych i świętych ludzi. Próbujemy sobie wyobra
IMGP1560 sobie wyobrazić, jak bardzo „obcy" musiał się wydawać wtedy region „potomkom Galów&quo
DSC06991 (2) Lvm GRA ABSTRAKCYJ Łatwo sobie wyobrazić, jak na wyznanie to musiał reagować autor Rytm
CHODZENIE po WODZIE 1(1) mógł sobie wyobrazić, jak Jego uczniowie są wyczerpani walką z wiatrem. Ucz
BALTAZAR W kolejnych odcinkach przedstawiamy sylwetki sławnych i świętych ludzi. Próbujemy sobie wyo
Dziś nie sposób sobie wyobrazić komunikacji międzyludzkiej bez pomocy telefonu, a coraz częściej - n
Pogoda na Antarktydzie Na Antarktydzie jest zimniej, niż moglibyście sobie wyobrazić - nawet w
Stretching s036 przy telefonie Czy dużo czasu spędzasz w ciągu dnia rozmawiając przez telefon? Poniż
DNA jako węzeł DNA możemy sobie wyobrazić jako skomplikowany węzeł, który musi zostać rozwiązany prz

więcej podobnych podstron