51655 wiersz biały, ciągły meliczny

51655 wiersz biały, ciągły meliczny



P. Guiraud, Zarys wersyfikacji francuskiej, 1961;

L.    Pszczołowska, Dlaczego wierszem?, 1963; M

R.    Mayenowa, Wiersz, [w zbiorze;] Wiersz, uz. 1; Rytmika, red. J. Woronczak, 1963; J. Lolman, Lekcy i po strukturalnoj poetikic, 1964; M. Dłuska, Studia i rozprawy, t 1 —2,1970; Metryka słowiańska, red. Z. Kopczyńska, L. Pszczołowska, 1971;

Z- Kopczyńska, L. Pszczołowska, Słownik rytmiczny prozy polskiej i wiersza polskiego, [w zbiorze;] Semiotyka i struktura tekstu, 1973; A, Sławow, Zarys wersyfikacji bułgarskiej, 1974; Teoria wiersza i poezji, „Pamiętnik Literacki” 1974, z. 2 (zawiera m.in. przekłady prac nast. autorów:

M.    Halle i S. J. Keyser, A. N. Kołmogorow); W. Chołszewnikow, Zarys wersyfikacji rosyjskiej, 1976; Słowiańska metryka porównawcza: 1 Słownik rytmiczny, red. Z. Kopczyńska, L. Pszczołowska, 1978; II. Organizacja składniowa. red. Z, Kopczyńska, L. Pszczołowska, 1984; III. Semantyka form wierszowych, red. L. Pszczołowska, 1988; IV. Wiersz przekładu, red. L. Pszczołowska, D. Urbańska, 1992; V. Sonet, red. L. Pszczołowska, D. Urbańska, 1993; VI. Europejskie wzorce metryczne, red. M. Ćervenka, L. Pszczołowska, D. Urbańska, 1995; M. R. Mayenowa, Wiersz i proza, [w:] Poetyka teoretyczna, 1979; M. Dłuska, Próba teorii wiersza polskiego, 1980; C. Scott, French vers-art, 1980; A. Kulawik, Wprowadzenie do teorii wiersza, 1988, M. L. Gasparow, Oczerk istorii jewropiejskogo sticha, 1989; Nauka o wierszu, „Pamiętnik Literacki” 1992, z. 2 i 3 (zawiera przekłady prac nast. autorów: M. L. Gasparow,

S.    Petrović, M. Tarlinska, M. Ćervenka); zob. też, intonacja, metrum, metryka, rym, rytm, strofa, system wersyfikacyjny, wersologia, wiersz nieregularny, wiersz sylabiczny, wiersz sylabotoniczny, wiersz toniczny, wiersz wolny, wiersz zdaniowy, wzorzec rytmiczny, aos

Wiersz aliteracyjny zob. Aliteracja

Wiersz biały (ang. blank verse, fr. vers blanc, niem. Blankvers, ros. óeAbiu cmux) - wiersz bezrymowy, stanowiący w obrębie danego -4 systemu wersyfikacyjnego opozycję wobec wiersza rymowanego (^ rym), który w polskiej poezji jest bardziej rozpowszechniony. Każdy rodzaj wierszowania wystąpić może w wariancie rymowanym lub bezrymowym. Brak rymowego uwydatnienia -* klauzul jest zazwyczaj rekompensowany zwiększoną wyrazistością innych występujących w klauzuli układów językowych, szczególnie składniowo-intonacyjnycb i akcentowych.

W lit. polskie) w.łi, utosunkowo najczęściej Moso< wany jest w utworach dramatye/uych. Po raz pierwu/y pojawił nię w Odprawie posłów greckich J. Kochanowskiego jako nlw/,|n do pozbawionego rymu wtom/a antycznego* Po dzień dzisiejszy dominuje w tłumaczeniach starożytnej tragedii i komedii, tuk ze nowożytnego dramatu niemieckiego, włoskiego, a /.włuszc/u angielskiego (przekłady Szekspira), W,b. piwnie są m in. Satyry K, Opalińskiego, sccnic/uc siclunki i I), K i na żnina, niektóre dramaty i Słowackiego i Norwida, aos

Wiem/, ciągły /.oh, Wier*/. Ntychlczny

Wiersz iijMindiiy /oh Wiersz ohru/.kowy

Wiersz, karmelkowy krótki, najczęściej dwu-wersowy /a nobliwy utwór wydrukowuny na papierku, w który zawinięty jest cukierek, np.

Jeżeli urn kurruclek /a górnik umieścisz,,

Wzajemność twego sercu przez, to tni obwieścisz.

Jest to gatunek wimzopisunikicgo anonimowego folkloru o charakterze zabawowym,. rozwijającego się szczególnie w 2, połowic XIX w., głównie w środowiskach drobnomicszczańskich i drobno-szlachcckich. tk

Wiersz meliczny (ang. mełic verse, fr. vers mellque, niem. mcllscher Pers, ros. mc/iuucckuu

mux)--> wiersz ukształtowany pod wpływem

organizacji muzycznej w tekstach, które powstały w ścisłej zależności od muzyki, juk np. archaiczne utwory poetyckie śpiewane lub wykonywane przy wtórze muzyki, a zwłaszcza pieśni ludowe. Rytmiczna budowa tych tekstów zdeterminowana przez czynnik muzyczny sprowadza się, po jego wykluczeniu, do mniej lub bardziej regularnej rytmiczności językowej (-* rytm). Najważniejsze cechy w.m. polskich pieśni ludowych to: 1. uzgodnienie członowania wersowego i zdaniowego, a więc bezprzerzutniowość (-* przerzutnia) powstała w rezultacie zharmonizowania działów zdaniowych z frazowaniem muzycznym, co jest elementarnym warunkiem zrozumiałości śpiewanego tekstu; 2. zmienność sylabiczncgo rozmiaru

wersów przy pewnej skłonności do ich przybliżonego wyrównaniu, w niektórych utworach prowadzącej do wyrównaniu całkowitego. Maksymalną liczbę sylab w wersie określa liczba nut przypadających na ten segment tekstu. Sylabicz-na niestałość wersów jest najczęściej rezultatem zmiennej liczby taktów w odpowiadających sobie


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Ulicka Tradycje nowoczesnego literaturoznawstwa polskiego Prusa Putramenta i Zarys wersyfikacji pols
-    We fragmencie wiersza podanym w trakcie egzaminu rozpoznaj system wersyfikacyjny
rys wierszyki (55) Wieczór w i g i 1 i j n y Biały obrus lśni na stole, pod obrusem siano. Płoną świ
CCF20081104000 468 Wersyfikacja z kolei występować jako wersy. Budowa ta wynika z intonacyjnego typ
CCF20081104002 472 Wersyfikacja rymu. Znamy jednak wiersze sylabiczne bezrymowe. Już Kochanowski uż
CCF20130915003 Przy bliższej obserwacji utworów pisanych strofą i wierszem ciągłym okazuje się mian
CCF20081105004 516 Wersyfikacja modernistycznego wiersza wolnego (omówiony poprzednio wiersz futury
CCF20081105008 524 Wersyfikacja Przytoczony wiersz Białoszewskiego jest zapisem monologu kogoś kto
Trzy koty wiersz wspomagający?ukację matematyczną "Trzy koty" W pantoflu Doroty zamieszk
• blementy liryki - wiersz ciągły (stychiczny, bez podziału na stroty), rymy parzyste, wersy
10 podzial wierszy PODZIAŁ WIERSZY • Ze względu na typ wersyfikacji: SYLABICZNY Do Matki J. Słowac
Wersyfikacja średniowieczna (na wybranych przykładach) 2 zapytania. Granice między tekstem wierszowy

więcej podobnych podstron