48357 Słownik Polsko Norweski7

rozbijać 174 rozkaz

rozbijać V. se rozbić, rozbiór m. analyse; deling; demontering; ~ka/. nedrivning. rozbitek m. skipbrudden. rozbolały adj. smertefull. rozbój m. T0veń; ~nik m. rover, banditt.

rozbrajać, ~oić v. awaepne; ~ojenie n. avrustning, nedrustning.

rozbrzmiewać v. gjenlyde, runge. rozbudowa/. utvidelse; ~ć v. utvide.

rozbudz|ać, ~ić v. vekke; ~ić się v. vakne.

rozchodzić się v. skilles; ga fra hverandre; (rozprzestrzeniać się) utbre seg.

rozchorować się v. bli syk. rozchód m. utgift. rozciąć v. kutte; klippe, skjaere opp. rozciąg|ać, ~nąć v. strekke. rozcieńczjać, ~yć v. tynne ut, spe. rozczarowa|ć v. skuffe; ~ć się v. bli skuffet; ~nie n. skuffelse. rozczłonkować v. oppdele, sonderlemme.

rozczul ać, ~ić v. rore; ~ić się v. bli rort.

rozczyn m. kje?n. opplosning, losning; ~i(a)ć v. opplose, lose. rozda(wa)ć v. fordele, dele ut, utdele.

rozdr abniać, ~obnić v. smuldre; smule.

rozdroże n. skillevei. rozdw|ajać, ~oić v. dele i to, splitte.

rozdymany adj. oppblóst. rozdział m. atskillelse; deling; (w książce) kapittel.

rozdzie|lać, ~lić v. skille; atskille; dele; ~lenie n. deling; fordeling. rozdzierać v. rive i stykker.

rozdźwięk m. disharmoni; t\^redrakt, splid. rozebrać v. se rozbierać, rozedrzeć v. se rozdzierać, rozejm m. vapenstillstand, vapenhvile.

rozejrzeć się v. se rundt. rozejść się v. gi fra hverandre; se ogsd rozchodzić, rozerwać v. rive; ~ się (zabawić się) underholde seg, morę seg. rozesłać v. sende ut. rozeta/, rosett. rozezna(wa)ć się v. skjelne. rozgałę zi(a)ć się v. forgrene seg; ~zienie n. forgrening. rozgarnięty adj. skarp, laerenem. rozgłaszać v. bekjentgjore. rozgłos m. gjetord; berommelse; ~ić v. bekjentgjore. rozgłośnia/, kringkastingsstasjon, radiostasjon.

rozgłośny adj. gjenlydende; fig. beromt.

rozgoryczony adj. forbitret. rozgraniczjać, ~yć v. avgrense; skille.

rozgrz|ać v. varme opp; ~any adj. oppvarmet; ~ewać v. se rozgrzać, rozgrzeszjać v. relig. gi absołusjon, gi syndsforlatełse ved skriftemal; ~enie n. syndsforlatełse, absołusjon; ~yć v. se rozgrzeszać, rozgwiazda/. zool. sjostjeme, korstroll. rozjazd m. reise.

rozjątrz|ać v. se rozjątrzyć; ~enie

n. ergrelse, opphisselse; ~yć v. ergre, opphisse, irritere. rozjem ca m. voldgiftsmann; ~czy adj. voldgifts-; sąd ~czy voldgif tsdomstol. rozkaz m. befaling, bud, ordre; ~ać v. befale, kommandere; ~ujący adj. befalende; tryb —ujący imperativ; —ywać v. se rozkazać, rozklejić się, —jać się v. losne (i limingen).

rozkład m. (rozpad) opplosning; forfall; oppdeling; plan; ~ jazdy ruteplan.

rozkładać v. se rozłożyć, rozkojarzyć v. atskille, holde fra hverandre.

rozkopać v. grave opp. rozkosz/. glede, fryd; lykksalighet; —nie adv. deilig, herlig; ~ny adj. deilig, herlig.

rozkwit m. blomstring; —ać, ~nąć v. blomstre (opp), florere. rozlać v. spille, sole. rozlazły adj. los, slakk; formlos. rozległ] ość/, utstrekning, vidde;

—y adj. utstrakt; rommelig. rozlewać v. se rozlać, rozliczjać v. avregne; -enie n. avregning; ~yć v. avregne. rozlokow|ać, —ywać v. innkvartere.

rozładowjać, —ywać v. lesse av, laste av.

rozłam m. brudd; splittelse. rozłącz ać, —yć v. atskille; koble av. rozłąka/, atskillelse; separasjon. rozłoży ć v. folde ut; opplose; plassere ut; -sty adj. utstrakt, vid. rozmach m. (siła, moc) kraft, styrke; sving, sleng; moment, bevegelsesmengde; drivkraft. rozmait|ość/. mangfoldighet; ~y adj. mangfoldig. rozmawiać v. snakke, prate. rozmiar m. storrelse; dimensjon, mai.

rozmieni(a)ć v. veksle. rozmnjażać v. formere; ~ażanie n. formering; —ożyć v. formere. rozmowa/, samtale.

rozmowny adj. pratsom. rozmówić się v. (porozumieć się) gjore seg forstóelig; (pomówić) prate, snakke.

rozmy|sł m. overlegg; ~ślać v. overlegge, tenke over; ~ślnie adv. med overlegg, med forsett; ~ślny adj. overlagt, forsettlig. roznamiętni(a)ć v. opphisse, vekke lidenskap hos.

roznie cać, ~cić v. antenne, tenne opp.

rozn ieść, ~osić V. bringe rundt; spre; utlevere. roznosiciel m. bud; ~ gazet avisbud.

rozpacz/. fortvilelse; ~ać v. fortvile; —li wy adj. fortvilet. rozpadać v. ga i stykker, briste. rozpadlina / kloft; rift, revne. rozpakow(yw)ać v. pakke ut, pakke opp.

rozpal ać, ~ić v. tenne (opp). rozpat rywać, —rzyć v. undersoke noye; overveie; betrakte; overlegge.

rozpęjd m. tillop; drivende kraft; -dzać, -dzić v. spre; gi fart til. rozpętać v. slippe los, frigjore; (zdjąć pęta) frigjore fra lenker. rozpiąć v. kneppe opp. rozpić się v. rangle, drikke tett. rozpie szczać, —ścić v. skjemme bort, forkjaele.

rozpi ęty adj. oppknappet; —nać V. kneppe opp.

rozplątać v. knytte opp, lose opp. rozpładzać v. se rozpłodzić, rozpłatać v. spalte. rozpło|dowy adj. avls-; forplantnings-; —dzić v. formere; forplante.

rozpłomieni(a)ć v. flamme opp. rozpłód m. avl; formering.

48357 Słownik Polsko Norweski7

48357 Słownik Polsko Norweski7

48357 Słownik Polsko Norweski7

48357 Słownik Polsko Norweski7