72219 str 2 153
152 OGRÓD. ALE NIE PLEWIONY
Zapłacę i najdrożej, kto by je przepisał;
Pewnie moja nie uśnie, choćby ją kołysał”.
„Panie bracie, czego wiek długi człeka zbawi —
10 Uśmiechnąwszy się rzekę — fraszką nie nadstawi”.
39. DZIESIĘCINY
Wyganiając od jabłek Adama na zioła,
Z raju na świat, rzekł mu Bóg: „W pocie twego czoła Będziesz pożywał chleba”. Ach, biednież go pocą,
Którzy o nich własny snop ludzie po wsiach kłócą.
5 Cóż, wyjąwszy ubogich plebanów niewiele,
Żaden czoła dla chleba nie poci w kościele.
„Od wieku — rzeczesz — księża dziesięciny bierą,
Starego to zakonu było manijerą,
Kmin, hanysz, miętkę, ale pszenicę i żyta 10 Żeby miał ksądz wytykać, nikt się nie doczyta”.
„To jest Boża, żeby ksiądz z ołtarza żył, wola” —
Rzecze kto. Odpowiadam: „Z ołtarza, nie z pola,
A dziś nie wolno chłopu, aże bolą uszy,
Wziąć z pola krwawej swojej prace, choć wysuszy,
15 Póki jej ksiądz nie wytknie, póki nie przeliczy,
I częstokroć w gnój pójdzie dla owej wytyczy.
Często dla kasze dzieciom i kawałka chleba Własną swoję pracę kraść oraczowi trzeba.
Po staremu (cnotliwych nie kładę w to księży)
20 Wziąwszy decymę, ślub, krzest i grób mu spienięży.
39. DZIESIĘCINY
w. 8 Starego [...] manijerą — był to obyczaj praktykowany już w czasach biblijnych (mowa o tym w Starym Testamencie). w. 10 wytykać — wyznaczać dziesięcinę, w. 16 wytycz — wyznaczenie, wybór (dziesięciny), w. 20 decyma — dziesięcina.
Pokój mają cnotliwi od takiej przywary,
W tym tylko winni, że złych puszczają bez kary”.
40. PŁÓTNO
•
Chwali się jedna pani chlubna, że istotnie
Dziesięć tysięcy złotych ma w bielonym płótnie. „Mogę się ja — rzecze frant — szacować na więcej: Nie dałbym, co mam w płótnie, i za sto tysięcy.
41. BISKUP KRAKOWSKI ZE SKOTAKIEM
Książę biskup krakowski, gdzieś jadąc z Siewierza,
Potkał blisko gościńca przy trzodzie pasterza.
A widząc, co się śmieje, patrząc nań, do zdechu,
Każe stanąć i pyta o przyczynę śmiechu.
5 Ten się [nic] nie zmieszawszy: „ Wielebny biskupie,
Gdzież święty Piotr w tak wielkiej jeździł, proszę, kupie? Nie miał srebra i złota, nie mógł wspomóc w groszu Kaleki — a tu srebrem stoją na łogoszu Okowani hajducy, wóz, woźnice z szorem;
0 Wżdy Twa Miłość na ziemi jego sukcesorem”.
Aż ksiądz któryś, co w tejże karocy z nim siedział:
„Siła wiesz, a tak małej rzeczy eś nie wiedział,
Że [był] tylko biskupem naonczas Piotr święty,
A krakowscy biskupi oraz i książęty”.
41 BISKUP KRAKOWSKI ZE SKOTAKIEM tytuł: skotak — pasterz bydła, w. 8 logosz — tu: tył karety, w. 9 szor — część uprzęży końskiej.
w. 14 krakowscy [...] książęty — biskupi krakowscy byli zarazem książętami siewierskimi.
Wyszukiwarka
Podobne podstrony:
str 2 123 (2) 122 OGRÓD. ALE NIE PLEWIONY Krzyknie gospodarz głosem, widziawszy ich żarty — Mam swo
str 2 173 172 OGRÓD, ALE NIE PLEWIONY Że nie znać, jeśli były; ledwie o nich słycha Potomek; wszytk
23039 str 2 193 192 OGRÓD, ALE NIE PLEWIONY 87. AL1ENATIO DÓBR ZIEMSKICH Podobnoć na się księży ich
69404 str 2 173 172 OGRÓD, ALE NIE PLEWIONY Że nie znać, jeśli były; ledwie o nich słycha Potomek;
str 2 123 (2) 122 OGRÓD. ALE NIE PLEWIONY Krzyknie gospodarz głosem, widziawszy ich żarty — Mam swo
str 2 133 132 OGRÓD, ALE NIE PLEWIONY I kalwini-ć nie wierzą kościelnej nauki, Czemuż na nich takie
str 2 183 182 OGRÓD, ALE NIE PLEWIONY A teraz jako na złość z głowy mi wyleci! Powróciwszy do domu,
85815 str 2 143 142 OGRÓD, ALE NIE PLEWIONY Bo niech kto na szlacheckie pojźry dziś bankiety: Przy
str 2 163 162 OGRÓD. ALF. NIE PLEWIONY Na honor senatorski fortuna cię wniesła; Ale przecie ten tyt
str 6 147 146 OGRÓD. ALE NIE PLEWIONY Chociaż rzecz o kim inszym. I tu sobie śpiewa O ktosiu moja M
str 4 155 154 OGRÓD, ALE NIE PLEWIONY 15 Na to ów: „I Piotr ci był, chociem nie znał szkoły, Biskup
więcej podobnych podstron