75410 Słownik Polsko Norweski0

drzemać 40 dydaktyczny

drzemjać v. slumre, dase; ~ka/. lur.

drzewo n. tre; ~ iglaste naletre; ~ liściaste loytre; ~ genealogiczne

stamtre.

drzeworyt m. tresnitt. drzwi pl. dor; ~ wejściowe inngangsdor; ~ boczne sidedor; za ~! ut!

drżeć v. skjelve, dirre. dualis m. gram. totall, dualis. dualizm m. dualisme. dubbing m. (film) dubbing, duch m. żnd; spokelse; Duch Święty rn. Den Hellige And; ~owieństwo n. geistlighet, presteskap

/ ^ owny adj. geistlig; ~owość/ andelighet; ~owy adj. andelig.

dudek m. om. haerfugl; fjols. duet m. duet. dukat w. dukat.

dumja/. stolthet; (pycha) hovmod, stolthet. ~ny adj. stolt; (zarozumiały) innbilsk, hovmodig, stolt.

Duńczyk m. danske. duński adj. dansk. duplikat m. duplikat; dublett. dur rn. med. tyfus, tyfoidfeber.; mus. dur.

dureń m. fjols, tosk. durszlak m. sil, dorslag. dusiciel m. kveler; zoo/, boa ~ kvelerslange.

dusić v. kvele; (kulin.) stue; ~ się kveles.

dusigrosz m. gnier. dusz|a/. sjel; ~ą i ciałem med

kropp og sjel. duszek m. alv, vette. dusznica/, med. astma; ~ bolesna angina pectoris, hjertekrampe. ~ bolesna angina pectoris, hjertekrampe.

duszność/, lummerhet; ~ny adj. lummer.

duszpasterz m. sjelesorger, prest. dużo adv. mye, meget; ~ jeść spisę mye; ~ lepiej myebedre; ~ pieniędzy mange penger; za ~ for mye.

duż|y adj. stor; ~a pauza lang pause pieniądze storę penger; ~y dom stort hus; ~y palec tommelfinger; (od nogi) stortś. dwa num. to. dwadzieścia num. tjue. dwakroć to ganger. dwanaście num. tolv. dwieście num. to hundre. dwo|ić v. fordoble; ~jaki adj. dobbelt, av to slags. dworek m. liten herregard. dworzanin m. hoffmann. dworzec m. rutebilstasjon; jembanestasjon. dwójka/, to, par. dwór m. herregard; hoff, tjenerskap.

dwuczęściowy adj. i to deler, todelt.

dwudniowy adj. todagers. dwudziestoletni adj. tjuearig. dwukropek m. kolon, dwukrotny adj. dobbel. dwuletni adj. toarig. dwidicowy adj. falsk. dwunastka /. tolv. dwunogi adj. tobent. dwustronny adj. tosidig. dwuznacz ność/. tvetydighet;

~nie adv. tvetydig; ~ny adj. tvetydig.

dwużeństwo n. bigami, dychać v. ande, puste, dydaktyl czny adj. didaktisk; ~ka/ didaktikk.

dyfuzja/, kjem. &fys. diffusjon. dygresja/, digresjon. dykcja/, diksjon. dykta tor m. diktator; ~torski adj. diktatorisk; —tura/. diktatur. dyktować v. diktere. dylemat m. dilemma. dyliżans m. diligence. dym m. royk; ~ić V. royke, ose. dymisja/, dimisjon. dynami|czny adj. dynamisk; —ka/. dynamikk.

dynamit w. dynamitt. dynastia f. dynasti. dynia f. bot. gresskar. dyplom m. diplom; —ata m. diplomat; —atyczny adj. diplomatisk.

dyre keja/. ledelse; —ktor m. direktor; aktywa/. direktiv. dyryjgent m. dirigent; —gować V. dirigere.

dyscyplin|a/. disiplin; ~arny adj. disiplinaer; —ować v. disiplinere. dysk m. disk; sport diskos. dyskonto n. diskonto; ~wać v. diskontere. dyskoteka/, diskotek. dyskrelcja/. diskresjon; —tny adj. diskre.

dyskrymi nacja f. diskriminasjon, diskriminering; ~nować v. diskriminere.

dyskujsja f. diskusjon; ~tować V. diskutere. dyskwalifik acja /.

diskvalifikasjon; ~ować v. diskvalifisere.

dysonans ni. mus. dissonans. dysputa/, disputt. dystans /«. distanse, avstand. dystrybucja f. distribusjon, fordełing.

dyszeć v. żnde, puste.

dyszel m. vognstang. dywan m. (gulv-) teppe. dywersja/. diversjon. dywidenda/. dividende. dywizja/, mil. divisjon. dyżur m. vakt.

dzban m. mugge, kanne, krukke; ~ek tu. (liten) mugge, kanne, krukke; ~uszek m. se dzbanek, dziać się v. hende, skje. dziad m. bestefar; gamling; tigger; ~ek m. bestefar; gamling; ~ek do orzechów m. notteknekker. dział m. del.

dzia łacz m. forkjemper, aktivist; ~łać v. handle, virke, vaere virksom; ~łalność /. virksomhet; —łanie n. handling; virkning. działka f. malestokk; kolonihage. działo n. mil. kanon, dziąsło n. atiat. tannkjott. dziczyzna/, (mięso) vilt (kjott). dzida/, spyd. dzieciak m. barn, unge. dzieciątko n. barn; ~ Jezus Jesusbarn.

dziecięc|y adj. barnslig; choroba barnesykdom.

dziecinny adj. barnslig, barneaktig; pokój ~ barnerom; wózek ~ bamevogn.

dzieciństwo n. bamdom. dziecko n. barn. dzieciobój ca m. bamemorder; —czyni /. bamemorderske. dzieidzic m. godseier; arving;

—dzictwo n. arv; ar\'erett;

—dziczny adj. arvelig ’ /v/ dziczyć v. arve.

dziedzina/, fagomrade. dziedziniec m. gardsplass. dziejepl. historie; —jopis m. historieskrift; — jowy adj. historisk. dziekan m. dekanus.