atlas hub 08 jpeg
wyschnięciu czasem podwinięty, czasem pokryły skorupiastą skórką. Miąższ początkowo mięsisty i silnie soczysty, z wiekiem włóknisty, łykowaty, po wyschnięciu bardzo twardy (jak kość) i łamliwy, biały, słabo pręgowany, 5-15 mm grubości. Hymenofor rurkowaty, biały do kremowożółtego, przy wilgotnej pogodzie wydzielający krople bezbarwnej lub białej cieczy. Rurki 3-7 mm długości, zawsze w jednej warstwie ukośnie zbiegającej w dół. Pory okrągłe do owalnych i labiryntowatych, drobne, 3-5 (-6) na mm, 0,1-0,3 (-0,5) mm średnicy. Zapach ostry, grzybowy, raczej nieprzyjemny. Smak początkowo słabo kwaskowaty, gorzki i piekący. Niejadalne.
Zarodniki podstawkowe - wysyp biały. Zarodniki elipsoidalne, u podstawy zaostrzone, lekko przecinkowato wygięte, gładkie, cienkościenne, bezbarwne, 3,5-5 x 2-2,3 pm.
Znaczenie - saprotrof, rzadko pasożyt słabości, wywołuje bardzo intensywną zgniliznę brunatną drewna.
Ochrona - nie jest praktykowana.
Uwagi - łatwy do rozpoznania po obecności na drewnie drzew iglastych, białej barwie owocników, ostrym brzegu kapelusza, silnie gorzkim smaku miąższu.
Fot. 18. Owocniki białaka gorzkiego na kłodzie sosnowej (P. Łakomy)
Fot. 19. Owocniki białaka gorzkiego na kłodzie sosnowej (P. Łakomy)
Fot. 20. Owocniki białaka gorzkiego na kłodzie sosnowej (P. Łakomy)
Białak łzawiący -
Postia guttulata (Peck) Jul ich
Synonimy polskie - białak gorzki forma łzawiąca, drobnoporek łzawiący.
Synonimy łacińskie (11) - Oligoporus guttulatus (Peck) Gilb. et. Ryvarden, Polyporus grantii Lloyd, Polyporus guttulatus Peck, Polyporus substipitatus (Murrill) Murrill, Polyporus tiliophilus (Murrill) Sacc. et. Trotter, Ptychogaster rubescens sensu auct., Spongi-porus guttulatus (Peck) A. David, Tyromyces guttulatus (Peck) Murrill, Tyromyces stipticus f. guttulatus (Peck) Domański, Orłoś et. Skirg., Tyromyces substipitatus Murrill, Tyromyces ti-liophilus Murrill.
• •••łowisko i występowanie - w lasach l«jl.r.tych i mieszanych, kolonizuje drewno d.ttunków iglastych, głównie świerku (Picea l' i, sosny (Pinus sp.), jodły [Abies sp.), rzadko • Mimików liściastych (brzozy - Betula sp., imIhi Corpinus sp.). Występuje przeważnie n.i pniakach i leżących pniach. Na drzewach /ywych pojawia się w miejscach uszkodzo-nych i pozbawionych kory. Występuje również na drewnie użytkowym poza lasem, głównie na kopalniakach świerkowych i sosnowych. Rzadko na żywych drzewach, '•potykany od lata do jesieni. Rozpowszechniony. Pospolity.
Owocniki - jednoroczne, pojedyncze, częściej jednak w nielicznych skupieniach, półkoliste, muszlowate, nerkowate, konso-lowate, przyrośnięte szerokim bokiem lub wyraźnie zwężoną nasadą, zrośnięte podstawami, ułożone dachówkowato, rzadko rozpostarto-odgięte. Pojedynczy kapelusz średniej wielkości, cienki, 30-120 mm szerokości i 4-8 mm grubości. Powierzchnia w kierunku nasady zwykle zagłębiona, nierówna, silnie brodawkowana i pagórkowata, omszona lub naga, początkowo biała, z wiekiem kremowa, bladożółtobrunatna, z ciemniejszymi plamkami i jamkami powstałymi po wyschnięciu kropel cieczy wydzielanej przez młody owocnik. Brzeg ostry, nieznacznie powcinany, czasem podwinięty, z wiekiem tępy, szeroko pogrubiony, ciemniejszy, do brunatnego. Miąższ początkowo mięsisty i silnie soczysty, z wiekiem włóknisty, łykowaty, po wyschnięciu twardy i łamliwy, biały, słabo pręgowany, 5-15 mm grubości. Hymenofor rurkowaty, biały do kremowożółtego, przy wilgotnej pogodzie wydzielający krople bezbarwnej lub białej cieczy. Rurki 3-7 mm długości, zawsze w jednej warstwie ukośnie zbiegającej w dół. Pory okrągłe do owalnych i labiryntowatych, drobne, 3-4 na mm. Zapach ostry i nieprzyjemny. Smak początkowo słabo kwaskowaty, gorzki i piekący.
Zarodniki podstawkowe - wysyp biały. Zarodniki podłużno-elipsoidalne do cylindrycznych, nieco ścięte u podstawy, gładkie, cienkościenne, bezbarwne, 3-5 x 2,5-3 pm.
Znaczenie - saprotrof, rzadko pasożyt słabości, wywołuje bardzo intensywną zgniliznę brunatną drewna.
Ochrona - nie jest praktykowana.
Uwagi - owocowanie kontynuuje w jednym miejscu przez wiele lat. Łatwy do rozpoznania na podstawie: (1) białych kapeluszy o nierównej, guzowatej powierzchni, z kroplami białawej cieczy na powierzchni kapelusza i hymenoforu, lub z jamkami powstałymi po wyschnięciu cieczy; (2) nieprzyjemnego zapachu i gorzkiego smaku. Świeże owocniki zapachem przypominają korzeniowca (Heterobasidion spp.). Status na Czerwonej Liście: E - wymierający.
Fot. 21. Owocnik białaka łzawiącego na sośnie [A. Mazur)
15
Wyszukiwarka
Podobne podstrony:
atlas hub 02 jpeg Autorzy tekstu i zdjęć: Piotr Łakomy, Hanna Kwaśna © MULTICO Oficyna Wydawnicza, W
atlas hub 07 jpeg wysyt li.) i kurczy się, traci na masie, mięknie, ustępuje pod naciskiem, kruszy s
atlas hub 12 jpeg Uwngi grzyb bardzo zmienny, liczne formy różnić) się zabarwieniem powierzchni owoc
atlas hub 14 jpeg kilkudziesięciu centymetrów szerokości i • 10 mm grubości. Brzeg owocnika zgrubia
atlas hub 18 jpeg Boczniak - Pleurotus (Fr.) Quel Systematyka - gromada: Bosidiomycota, klasa: Agari
atlas hub 27 jpeg Uwagi zasiedlone drewno wydziela za-
atlas hub 29 jpeg • •l.iplc ulega sproszkowaniu. Zgnilizna w -.u/.ile sięga do około 4 metrów w górę
atlas hub 39 jpeg orzec howy, 3-10 mm grubości. Hymenofor rurkowaty, biały lub kremowy, z wiekiem&nb
atlas hub 47 jpeg Wf Znaczenie saprotrof, wywołuje zgniliznę hl.ił.) jednolitą. Ochrona - nie prakty
atlas hub 48 jpeg Ochrona - nie jest praktykowana. Uwagi - grzyb pojawia się tam, gdzie występują gr
atlas hub 55 jpeg Pot. 193. Powierzchnia owocników jest filcowata do szczecinlastej, szarobiała (P.
atlas hub 61 jpeg Stroczek - Serpula (Pers.) Gray Systematyka - gromada: Basidiomycota, klasa: Agari
atlas hub 65 jpeg Szaroporka podpalana może tworzyć owo-cniki rozpostarte... (P. Łakomy) Fot. 223. •
atlas hub 68 jpeg Zarodniki podstawkowe - wysyp biały do slomkowożółtego. Zarodniki szeroko-elip-soi
atlas hub 69 jpeg 11 r.Włóknouszek - Pseudoinonotus T. Wagner et. M. Fisch. Systematyka - gromada: B
atlas hub 76 jpeg Żagiew - Polyporus P. Micheli ex Adans. Systematyka - gromada: Basidiomycota, klas
atlas hub 79 jpeg Żylak - Phlebia Fr. Systematyka - gromada: Basidiomycota, klasa: Agaricomycetes, p
więcej podobnych podstron