Borowy „Przekłady Shakespeare'a i teatr”

390

Prżekl

I T .i. u -w-    ^ ^{y W r}’ ¹⁹³⁴ P^r«* H. GramriUe-Barkera

nowych: drukowanych i nie drukowanych. Jeśliby .się isbuirg, Hamsona.’

okazało, że nie ma przekładu w pełni przekonywającego, nąj.||^sem ^ nowgze filologiczne przekłady na pewno będą lepiej sięgać do przekładów dawnych, przede wszystkim Pajj,™ kowskiego. Czy znaczy to, że są one bez zarzutu? Nie. I w nic-J zdarzają się błędy mające źródło bądź w mylnym zrozuttó«J win tekstu, bądź w pośpiechu czy nieuwadze. I u Paszko* skiego przejawia się właściwa naszym tłumaczom (nie tjlyj dawnym) dążność do „podwyższania tonu”, min. za pomcd inwersyj (choć nigdy tak uprzykrzonych jak u Kasprowie^

Łagodzi on miejsca nieprzyzwoite, poprawia czasem ańacbi niżmy Shakespeare’a. Wiele przykładów zebrał Tarnawski -J wspomnianej już książce z 1914 r. Ale tenże Tarnawski pmJ znać musiał, że Paszkowski „wżył się” jak nikt inny z pi skieh tłumaczów w tok myśli poety i w jego sposób tworzesM obrazów. I że nawet tworząc w przekładzie własne obrani"" czynił to w stylu szekspirowskim. Starał się też jak nikt ha u nas o „zachowywanie stylu poszczególnych postaci”, *tjU który u Shakespeare’a jest tak wybitnie zróżnicowany. ”

Grać więc jego przekłady z tym, co w nich złe i dobre? X Tego bym pie radził. Kiedy sprawa stanie się aktualna w taj trze, niech ją bierze na warsztat jakiś współczesny poeta U w potrzebie nawet skromniej — literat), dobrze umiejący js iczwoliiem sobie tu w istocie zmienić tylko jedno słowo, pskowskiego życie jest „marne”, w czym jest jakaś mo-Ip „cena, obca tekstowi Shakespeare’a („our little life”).

Tjfra metoda adaptacji przekładu Paszkowskiego nie będzie ] czymś zupełnie nowym. Zastosował ją już Piotr Chinie-& wydając Hamleta w Arcydziełach Polskich i Obcych l(nakŁ F. Westa w Brodach, 1902), a po nim Andrzej w swoich wydaniach Burzy, Otella i Makbeta (w Bill Narodowej): obydwaj zresztą z wielką powściągliwo-

[j innych dawniejszych nadają się do takiego przystosowa-pewątpliwie przekłady Stanisława Koźmiana, a nawet Jpcha, jak dowiódł Zbigniew Sawan swoim inteligentnym P&ym smaku opracowaniem tekstu Wiele hałasu o nic dla jwskiego Teatru Małego w maju 1947 r. Myślę jednak,

najnowszym ma systematycznie informować

lfcambrid,?f_Q^r^^Survey> *^tór,^eg0 Pi^wszy tom właśnie l^amondge 1948) w czasie druku tego artykułu.

Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Borowy „Przekłady Shakespeare a i teatr” n rł ,Co znaczą chmury te nad tobą?”, jak p I „Jakiż tego
Borowy „Przekłady Shakespeare a i teatr” 375 I chę dziwi dość częste stosowanie szyku przestawnego,
Borowy „Przekłady Shakespeare a i teatr” gorąco pragnąć tpuży stopień wierności. Lecz owo „skończyć
Borowy „Przekłady Shakespeare a i teatr” V V TTnióIołf..! • 7 przyrodzoną ciała — Unicestwienie tak
Borowy „Przekłady Shakespeare a i teatr” I sły lub archaizowanie”, a i wtedy „należy z kowanie”. Ni
Borowy „Przekłady Shakespeare a i teatr” 392 392 IHf sprawie polskiegc [Gzytelny, dostępny m sofa j
Borowy „Przekłady Shakespeare a i teatr”
w Kefctafy ShaJcespedr^n i teatr 371 Nie ma pełnego i zdro
Borowy „Przekłady Shakespeare a i teatr” przedruk wydani# EScieeo OSfl JGSt    Pamią
Borowy „Przekłady Shakespeare a i teatr” wierszach Czesława Miłosza nie mógł się wzorowa ,  &n
Borowy „Przekłady Shakespeare a i teatr” [e przejrzysta: „po taki wyprawił się towar”; druga już [a
Borowy „Przekłady Shakespeare a i teatr” Tliere is a tido in the affairs of men Which taken at the
Borowy „Przekłady Shakespeare a i teatr” 375 I chę dziwi dość częste stosowanie szyku przestawnego,

więcej podobnych podstron