100
i ze Szlązkiem łatwe utrzymywać związki; na tćj więc wy-sokićj i niedostępnej skale, wśród lasów i przepaści, wystawił gród warowny, długą'skalą albo Kamieniem zwany; bronił się w nim Konradowi dzielnie; ale {syn księcia mazowieckiego Bolesław, szczęśliwszy od ojca, dobył go w r. 1325. Gdy już z pełnoletnością Bolesława, Wstydliwym zwanego, ustały zatargi o opiekę i grodu skalskiego odstąpił książę mazowiecki, zmieniło się tćj warowni przeznaczenie: niespokojną siedzibę śmiałych i dzielnych rycerzy zajęły lękliwe iósjabe dziewice, o mury, do szczęku zbroi, do gwaru wesołych biesiad lub krwawych kłótni nawykłe, obił się od-głok pieśni i modłów niewieścich; miejsca na ścianach, gdzie hełmy i pukle* ze błyszczały, zakryły długie lniane zasłony-^ świętych obrazy. I)la siostry Bolesława Wstydliwe-gó, dla pobożnej Salomei stała się ta odmiana. Ta królewska dziewica-jeszcze była dziecięciem, kredy już tyle objawiała pobożności, że ojciec jej ŁeSzek Białymi matka trrz-y-misława, księżniczka ruska, mawiali doeuebie: tę dzieweczkę zupełnie Bogu poślubić należy ' Ale okoliczności krajowe inaczej zrządziły. Jędrzej król węgiebski zapragnął, ażeby Salomea daną była za żonę synowi jego Kolomanowi, i groził Polsće wojną, gdyby iła to nie przystano. Posłaną więc została doWęgier mała Jesżbze wówGsas dzieweczka, ażeby dla więkśzcgo napotęm przywiązania, wraz z przyszłym małżonkiem rosła. Bawili i uczyli ISfe razem, a królewna większą miała od królewicza do nauk ochotę. Gdy już uloszli oboje do przyzwoitego wieku, weśżli w śluby małżeńskie, po śmierci zaś króla Jędrzeja, Bela, 'syn jego starszy, osiadł ua tronie węgierskim, a Koloman wziął królestwo halickie na Rusi. Tam świątobliwie Wraz z żoną dwadzieścia pięć lat pł-zeżywszy, Zginął w potrzebie z Tatarami mongolskimi; wdowa jego' niepocieszona po tej stracie, a razem chcąc dopełnić dawnego rodziców i własnego serca życzenia, umyśliła oblec SUjw zakonne. Zrodzona na polskiej ziemi, w niej umierać chciała; porzuciwszy wiec halickiej przybyła do Polski; w Zawichoście klasztor św. Klary założyła i wyrzekła w nim śluby zakonneP‘-Nie do końca jednak życia gościła w tem mieście; nowa klęska przypadła wówczas na ojczyznę naszą: częste były napady Tatarów Dla nich, jak wiadomo, nic swiętćm nie było; troskliwy więc o siostrę Bole-