ł98ć i**3 &*SZiC
“““■•« UISOOlOłT
* netnoc, *ojujc~. pisarz chciał bow iem objaśnić sens lud^ csaa. w którym m«łomność wobec zasad zostanie wynagro^ na Temu zamierzeniu została podporządkowana konstrukcja no. staci. które. by wyraźnie w skazać zachow ania pochw alane i odrzu cane. musiały zostać stypizowane, przy czym im bardziej cnotliwa ^ s’*cpuj“ca persona. tym w iększym stopniem uogólnienia się charakteryzuje. Jozef jest bohaterem jednoznacznie pozytywnym, dlatego też kreując w dramacie model rodziny, pisarz św iadomie pominą! opisana w Biblii poligamię patriarchy.
Zgodnie z powszechnie przyjętą praktyką, postaciom i wydarzeniom. nadal Rej koloni polski: Poty far jest ..hetmanem króla Faraona”. Józef zostaje umieszczony w wieży (ówczesnym w ięzieniu . osoby dramatu nic raz posłużą się polskimi przysłowiami i powiedzeniami (np. o wywołaniu wilka z lasu. o zaory waniu pola wilkiem. mierzeniu wody łyżką).
Zetirę. żonę Potyfara. Rej potraktował surowo, ale starał się tez zrozumieć jej racje. W wyniku tych sprzecznych tendencji powstała postać barwna, żywa. momentami wzruszająca, która mami Jozefa, roztacza uroki, gniewa się, prosi, ale też ucieka się do gróźb, by uratować swoją miłość: ..Bych miała stracić i duszę Już tak snadź miłować muszę". W porównaniu z Zefirą cnotliwy i koturn* wy Józef to ..rozgadany i pełen namaszczenia faryzeusz, zadów olon> z siebie" A. Rozmowa dwojga bohaterów należy do najlepszych i najżywszych scen dramatu.
Jednym z najciekawszych fragmentów jest także rozmowa żony Potyfara ze służącą Achizą, która w dramacie jest ucieleśnieniem
Teatralny” 1960. z. 3-4, s. 546-547.
u C Backvis, Sad antologią dramatu staropolskiego, „Pamiętnik
zła i w. 942-132$). Nie znamy pierwowzoru te) postaci i zapewne ;est to własny pomysł autora. Kobiety sa dla 3oze:a nosicie łkam; grzechu, a „nad niewiastę żadne me ot chytrzejsze >v*oczcm-.e' dlatego tez to Achiza — pow iemiczka Zefiry — schlebia swej paru nakłania do zw ierzeń i ośmiela ją do wy stępku Postać wyposażona jest wyłącznie w cechy negatywne, co więcej, gdy służąca dowie się o niegodnej miłości swej pani. zakrzyknie ..chwała diabłu miła pani**.
Wprawdzie Rej podzielił utwór na mniejsze części nazwane ..sprawami" (jest ich trzynaście*, jednakże me są to akry czy sceny Zamieścił także komentarze — rodzaj didaskaliów, ale utwór jako całość nie nadaje się do wystawienia i raczej b> 1 przeznaczona do czytania — ułatwiają to także marginalia zamieszczone obok tekstu głównego, wskazujące istotne kwestie w dramacie
W utworze widoczna jest również piękna klamra, którą tworzą wypow iedzi rodziców Józefa. W narzekaniu cierpiącej Rachel (..Ach, niestotyż mnie. nędznic)”... — w. 434-447) i pełnej radości wypow iedzi ojca (..O. w itajże. moje dziecię z dawna pożądliwe!" — w. 5802-5825) pobrzmiewają echa maryjnych planktow (żalów), pieśni wielkanocnych i bożonarodzeniowych Ponownie sen Jozefa pojaw i się także w późniejszym HuencffAu.
Pisarz, który znał trzy modele sztuki dramatycznej: moralitet, misterium i dramat humanistyczny, nie podąż) ł za jednym tylko wzorcem — „wyzwolił się z koncepcji misterium, a szczęśliwie ominął mielizny moralitetu”3$. Żywxn Józefo jest dramatem typu niearystotełesowskiego i stanow i mieszaninę trzech typów teatni: misteryjnego (brak motywacji realistycznej, liczącej się z nakazami czasu i przestrzeni), moralitetow ego (konstrukcja postaci, dążenie do przedstaw ienia tezy moralnej) i szkolnego dramatu humanistyczncgo (budow a intry gi, konstrukcja postaci w typie poetyki komedii) ".
3- J. Lewański w artykule zamieszczonym w programie do warszawskiego przedstawienia Żywota Jozefa (cytat za \! Adamczyk. .. Źynot Józefa op.cit.. s. 117).
36 J. Z i orne k. Renesans, Warszawa 1995. s. 222