DSCN1809
Qu asi-gru pa 157
jv«idualistycznych. nie będących w równowadze. Dylemat wspólnych zasobów może jjyć z tego względu traktowany jako wieloosobowy dylemat więźnia (zob. [E. Hankiss 1986. s." 37]).
Dylemat dawania polega z kolei na angażowaniu się w tworzenie jakiegoś wspólnego przedsięwzięcia, które po zrealizowaniu służyć będzie wszystkim członkom danej zbiorowości. Zakłada się, że jest to taki rodzaj przedsięwzięcia, które albo zostanie zrealizowane, albo nie zostanie — wykluczone są sytuacje pośrednie, np. częściowo zrealizowane, dostępne tylko dla niektórych. Im więcej osób będzie w danym przedsięwzięciu (np. budowa wspólnej drogi) uczestniczyć, tym niższy będzie koszt przypadający na jednostkę. Zaangażowanie się w dane przedsięwzięcie stwarza jednak ryzyko, że poniesione koszty mogą być znacznie wyższe, jeśli nie uda się przyjętych planów zrealizować. Podobnie jak w poprzednim przypadku, strategią dominującą jest brak kooperacji. Przynosi on dodatkowe korzyści, gdy przedsięwzięcie zostanie zrealizowane, i pozwala uniknąć kosztów w wypadku niepowodzenia. Zarazem jednak tego typu postawa wszystkich osób czyniłaby niemożliwym jakiekolwiek wspólne przedsięwzięcie.
Rozwiązania pułapek społecznych (zob. [M.K. Mlicki 1992, s. 152 i n.]) poszukuje się w zwiększeniu stopnia koordynacji działań (współpracy) poszczególnych jednostek. Zmierza się do zmiany struktury dylematu.
Niejednokrotnie w wyniku negocjacji dochodzi do wypracowania instytucjonalnego mechanizmu wymuszania strategii kooperacyjnych. Stosowanie przymusu stanowi kolejny czynnik pozwalający przezwyciężać pułapki społeczne. Formą przymusu są np. podatki — wprowadzenie do dylematów brania dodatkowych opłat (podatków) w wypadku stosowania strategii odstępstwa pozwala na niedopuszczanie do występowania sytuacji krańcowych, gdyż od pewnego momentu przestaje się opłacać stosowanie strategii odstępstwa (zob. [D. Lalman, J. Oppenheimer, P. Świstak 1994, s. 48]). Przezwyciężanie pułapek społecznych polega także na wypracowaniu sposobów ich unikania. (A.S.)
Zob. konflikt społeczny, przymus, racjonalność. Literatura:
Hankiss E., 1986, Pułapki społeczne. Wiedza Powszechna, Warszawa.
Lalman D., Oppenheimer J.. Świstak P.. 1994. Formalna teoria wyboru racjonalnego : kumulatywne nauki polityczne. „Studia Socjologiczne”, nr 3—4(134—135).
Mlicki M.K.., 1992. Konflikty społeczne. Pułapki i dylematy działań zbiorowych. IFiS PAN. Warszawa.
Tyszka T.. 1978, Konflikty i strategie Vjcktórc zastosowania teorii gier, WNT. Warszawa. Zimbardo P-. Ruch F.L.. 1994. Psychologia
i życie, Wyd. Nauk. PWN. Warszawa.
Pytania kontrfaktyczne. zob. kontrfak-tyczność.
Quasi-grupa, zob. ruchy społeczne.
Wyszukiwarka
Podobne podstrony:
DSCN1809 (3) Quasi-grupa 157 dwidualistycznych, nie będących w równowadze. Dylemat wspólnych zasobów
DSCN1809 yjgnycznych, nic będących w rów- * i-c Dylemat wspólnych zasobów może&nbs
DSC00048 (40) Mokniwm w I t u-miwN ij-.u’ ;l 6 tonęli Pa Utffaw* I »Jv - 11
11348581?7078706022920v5527576 o Gru pa fi Zad.l Pr-ccdsiębiorstw/e na 3 1.12.20 I O przeprowadzono
CCF20090608 036 #- itit tery, Pa ■JttfUpo } (JjU id. hJlinm i, yP^cko/Uj, , r k/>lh^t vd /cfs^adM
DSCN1855 klC,nski K. 1998. Onentocje moralne /v,jv, ĄpiAyn. Uniwersytet W aiszawski. W llrSAm a
DSC00382 2 HARMONOGRAM ĆWICZEŃ LABORATORYJNYCH 1 PROJEKTOWYCH Sem. IV, rok 2007/2008Kierunek AiR ■ G
77670 ZPI1 Album Gru pa Nazwisko 0 kowariancji stóp zwrotu z akcji można powiedzieć: a należy do
graph3 bmp 0.3 Plot of Msans GRU PA łubin Effect F(2.12>4.65; p<.0319 GRUPA
skanuj0006 O ^Ł-lA) fl-0^*ć) d — £pr/ <qu^xz-&-> <d
skanuj0420 Rozdział 16. ♦ Zarządzanie kontami użytkowników 437 Jeśli wartość argumentu id nie jest c
P4043947 Rozporadzeim ,:l Alfnistm Infrastruktury^ ««■»•# 2008 r. onirtiiającr rozpor/id
11 (228) (jV) rocja nie pyosłoblnpgo poduJ^
c Fh Jv J "Idr: nie cze-ka-my a - ni chwi-li.c F Bc F P=P trąb-ka trą-bi
więcej podobnych podstron