Elektra skrypt5

Elektra skrypt5



Mogą (u zachodzić trzy przypadki:

-    cewka jest nieruchoma, a strumień stały przemieszcza się względem niej (j w maszynach elektrycznych),

-    cewka jest nieruchoma, a strumień zmienia wartość (np. jest wzbudzany prąd sinusoidalnie zmienny, taki przypadek zachodzi w transformatorach),

-    cewka porusza się w polu magnetycznym (np. w maszynach elektrycznych).

Jeżeli przebieg indukowanego napięcia jest sinusoidalny, otrzymujemy wzór

E = 4MfNBs    (3.M

gdzie: £ - wartość skuteczna napięcia.

3.2.2. Właściwości magnetyczne ciał. Materiały magnetyczne

Wszystkie ciała dzielą się w zależności od przenikalności magnetycznej na:

-    diamagnetyczne,

-    paramagnetyczne,

-    ferromagnetyczne i fenimagnetyczne.

Wszystkie ciała z wyjątkiem ferro- i ferrimagnetyków mają przenikalność magnetyczną niewiele różniąca się od przenikalności próżni.

Ciała diamagnetyczne mają pf < 1. Należą do nich m.in. gazy szlachetne, złoto,I srebro, miedź, bizmut i większość związków organicznych.

Ciała paramagnetyczne mają przenikalność magnetyczną pr > 1. Należą do nich m.in. tlen, tlenek azotu, lit, sód, potas, magnez, wapń, glin i niektóre wodne roztwory soli.

Ciała ferromagnetyczne mają przenikalność względną rzędu lOMO4, podobnie jak żelazo, od którego pochodzi ich nazwa. Należą do nich żelazo, nikiel, kobalt i ich stopy. Podobnie dużą przenikalność mają ciała ferrimagnetyczne, znane pod nazwą ferrytów. to związki tlenku żelazowego z tlenkami innych metali dwu-wartościowych.

Przenikalność magnetyczna zależy od struktury atomowej ciała. Gdy atomy nie mają własnego momentu magnetycznego, jak ma to miejsce w diamagnetykach, pod wpływem pola ciała takie magnesują się przeciwnie i osłabiają pole magnesujące. Jeżeli atomy mają momenty magnetyczne, które wzajemnie się znoszą, to pod wpływem poła magnetycznego ciała magnesują się zgodnie z kierunkiem pola i wzmacniają je.

W przypadku występowania dwóch siatek atomowych uporządkowanych działania te mogą również znosić się wzajemnie. Takie zjawisko zachodzi w niektórych para-magnetykach. Jeżeli jednak działania dwóch siatek nie kompensują się, to zachodzi zjawisko ferromagnetyzmu. Ferrimagnetyki mają właściwości podobne do ferromagne-tyków, gdy rozpatrujemy je jako ciała, ale zupełnie inną strukturę atomową.

W ciałach ferromagnetycznych występują domeny, czyli uporządkowane grupy atomów. Domeny przejawiają właściwości magnetyczne, jeżeli jednak są nieupo-

yftmacnia się. Charakter tych zmian przedstawia krzywa magnesowania pierwotnego^- 3.1).

ta jest bardzo nieliniowa i wykazuje nasycenie. Jest ono związane z ^porządkowaniem się wszystkich domen. Wartość indukcji nasycenia zalety od rwfzaju materiału i jest jego ważnym parametrem. Ferrimagnetyki mają podobną charakterystykę. lecz indukcję nasycenia mniejszą.

Krzywa magnesowania wykazuje bardzo ciekawe właściwości, gdy natężenie prądu zmniejsza się. Zmiany zachodzą po innej krzywej, zwanej pętlą histerezy. Oznacza to, że domeny pozostają w stanic częściowo uporządkowanym mimo zmniejszania się, a nawet zaniku, pola magnesującego. Pełny obraz histerezy magnetycznej przy obydwu kierunkach przemagnesowywania przedstawiono na iys.3.2.


6

Rys. 3.1. Krzywa magnesowania pierwotnego

Rys. 3.2. Pętla histerezy


Charakterystyka ta ma bardzo silnie nieliniowy przebieg. Wyróżnia się na niej następujące punkty charakterystyczne:

-    indukcja nasycenia Bs (podawana umownie przy określonym natężeniu pola),

-    indukcja rcmancncji Br (pozostałość magnetyczna), czyli wartość indukcji jaka pozostaje po wyłączeniu prądu magnesującego lub usunięciu z pola,

-    natężenie powściągające Hc (kocrcja), czyli wartość natężenia pola o przeciwnym zwrocie potrzebna, by indukcję sprowadzić do zera.

Powierzchnia pętli histerezy jest proporcjonalna do strat energii zachodzących przy magnesowaniu rdzenia prądem zmiennym, przypadających na jeden okres prądu magnesującego.

Na krzywej magnesowania pierwotnego można znaleźć graficznie przenikalność magnetyczną jako iloraz indukcji i natężenia pola. Używa się również pojęcia przenikalności dynamicznej definiowanej jako

(3.13)


dfl „ Afl ĆH ** AB

75


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Elektra skrypt5 Mogą (u zachodzić trzy przypadki: -    cewka jest nieruchoma, a stru
skrypt090 92 Rys. 5.3. Dipol elektryczny Należy zwrócić uwagę, że moment dipolowy jest wektorem skie
Elektra skrypt2 ) gdzie: / — prąd płynący przez opornik (w przypadku prądu zmiennego wartość skutec
72325 skrypt038 39Ćwiczenie nr 3TRZYMAŁOŚĆ ELEKTRYCZNA OLEJÓW IZOLACYJNYCH CEL ĆWICZENIA Celem ćwicz
Między zakresami pojęć (nazw) mogą zachodzić rozmaite stosunki. Mówiąc, że każde S jest P, stwierdza
Elektra skrypt1 Prędkość obrotowa tarczy jest proporcjonalna do mocy czynnej P, a liczba obrotów ta
Elektra skrypt4 Nit tężenie poln magnetycznego jest definiowane na podstawie prawa Biota-Sa vaita.
Elektra skrypt9 6.    Jaka jest ogólna postać wzoru z którego korzystamy przy oblicz
Elektra skrypt3 Ćwiczenie 4BADANIE TRANSFORMATORÓW 4.1. CEL ĆWICZENIA Celem ćwiczenia jest poznanie
Elektra skrypt2 ) gdzie: / — prąd płynący przez opornik (w przypadku prądu zmiennego wartość skutec

więcej podobnych podstron