Image 91

Koszt stały przeciętny (KSP) dla jakiejkolwiek wielkości produkcji (Q) można wyrazić jako nachylenie linii łączącej początek układu z odpowiednim punktem na krzywej kosztu stałego całkowitego (KSC).

KSP dla wielkości produkcji Q, odpowiada relacji KSC = Q,A do wielkości produkcji, równej OQ_r Tak więc KSP równy jest nachyleniu linii OA. Dla produkcji Q₂ koszt stały przeciętny odpowiada nachyleniu linii OB (Q₂B/0Q₂), natomiast dla wielkości produkcji Q₃ nachyleniu linii OC (Q₃C/0Q₃). Przesuwając się w prawo wzdłuż krzywej KSC nachylenia linii łączących początek układu z kolejnymi punktami zmniejszają się. Oznacza to, że KSP spada wraz ze wzrostem wielkości produkcji. Jeżeli Q dąży do nieskończoności, wówczas nachylenie linii dąży do zera - koszt stały przeciętny zbliża się do osi odciętych. Jeśli Q dąży do zera, wtedy nachylenie linii dąży do nieskończoności - koszt stały przeciętny zbliża się do osi rzędnych.

W podobny sposób wyprowadzamy krzywą kosztu zmiennego przeciętnego (KZP) wychodząc z krzywej kosztu zmiennego całkowitego (KZC). KZP wyznaczony jest przez nachylenie linii łączącej początek układu z odpowiednim punktem na krzywej KZC.

Wykres 88. Geometria kosztów zmiennych

Koszt zmienny przeciętny (KZP) równa się KZC/Q. Dla rozmiarów produkcji Q, koszt zmienny całkowity równa się odcinkowi Q,A. Tak więc produkcja wynosi OO,, natomiast KZC = O,A.

Przeprowadzając linię prostą łączącą początek układu z dowolnym punktem na krzywej KZC i obliczając nachylenie tej prostej otrzymujemy KZP w dowolnie wybranym punkcie, czyli dla dowolnej wielkości produkcji.

Zwiększając produkcję od 0 do Q₂ nachylenie kolejnych linii jest coraz mniejsze - KZP zmniejsza się. W punkcie B odpowiadającym produkcji 0Q₂ przeprowadzona linia jest styczna do krzywej KZC - koszt zmienny przeciętny osiąga minimum. Powyżej punktu B, czyli dla każdej wielkości produkcji większej od 0Q₂, nachylenie odpowiedniej linii jest coraz większe co oznacza, że KZP zaczyna wzrastać.

W podobny sposób przebiega krzywa kosztu całkowitego przeciętnego (KCP) z tym, że punkt minimum KCP znajduje się powyżej punktu minimum KZP. Wynika to z faktu przesunięcia w górę krzywej KC w stosunku do krzywej KZC o odcinek równy KSC.

Wykres 89. Geometria kosztów całkowitych

Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Zdjęcie0093 3 3,0 PLN *3l LN
psychologia religii8 193 Scientist* Dlaczego? Kie istnieje przecież podstawa dla jakiejkolwiek form
PRODUKCYJNOŚĆ KRAŃCOWA I PRZECIĘTNA CZYNNIKÓW WYTWÓRCZYCH Z każdej funkcji produkcji można
Skanowanie 03 2009 38 (3) koszt zł/kg RyS: H. Zależność między wielkością produkcji a jednostkowym
ROZWIĄZANIE PROBLEMU MINIMALIZACJI KOSZTÓW DLA ZADANEJ WIELKOŚCI PRODUKCJI Izokwanty - krzywe pokazu
Klasyfikacja kosztów Przeciętne koszty całkowite (ATC i wielkości produkcji. average total costs) to
Zadanie 9 Zwiń kartkę papieru w rurkę. Jakiej wielkości przedmioty można obejrzeć przez tę rurkę z
badanie
0 Różniczkę zupełną dla każdego z tych prądów można wyrazić w postaci dl,= — dU,+ ?la
Image 91 94 b. elektryczną, wyrażoną przez indukcyjność uzwojeń. Dla przeciętnego silnika skokowego
7. Rodzaje kosztów przeciętnych (jednostkowych): •    Przeciętny koszt stały (AFC) to
Image 003 - 6- 6,4.2, Hamowanie przeciwłączeniem Hamowanie przeciwłączeniem zachodzi dla kierunku wi
Image 89 Wykres 82. Koszt zmienny całkowity Koszt zmienny przeciętny (KZP) otrzymujemy dzieląc koszt
Przeciętny koszt stały ks maleje cały czas ze wzrostem produkcji, gdyż ta sama kwota kosztów stałyc
img077 zmienny całkowity Koszt zmienny przeciętny (KZP) otrzymujemy dzieląc koszt zmienny całkowity
img078 KM marginalny Ponieważ koszt stały całkowity (KSC) nie zmienia się w miarę zmian wielkości pr

więcej podobnych podstron