2013-03-12

Zespół tętnicy rdzeniowej

•    Zespół tętnicy rdzeniowej przedniej charakteryzuje się całkowitym porażeniem ruchowym z zaburzeniem czucia bólu poniżej uszkodzenia, ale częściowo zachowanym czuciem dotyku, ułożenia i wibracji.

•    Zespół ten spowodowany jest uciskiem (zgniecenie, destrukcja przedniej części rdzenia) lub zatorem tętnicy przedniej rdzenia kręgowego

Stłuczenie tylnej części rdzenia

•    Stłuczenie tylnej części rdzenia charakteryzuje się odwracalnym uszkodzeniem rdzenia, zwłaszcza jego rogów tylnych.

•    Przejawia się bólami, zaburzeniami czucia, mrowieniem w okolicy szyi, kończyn górnych, tułowia, zwykle symetrycznymi.

•    Często występuje mozaikowa przeczulica wielosegmentowa, zwykle o piekącym charakterze.

•    Zespół ten może występować łącznie z niedowładem kończyn górnych.

Wstrząśnienie rdzenia

•    Zespół wstrząśnienia rdzenia jest to przemijające zaburzenie czynności rdzenia porównywalne ze wstrząśnieniem mózgu.

•    Dochodzi do całkowitego zniesienia czynności dowolnej oraz wszystkich odruchów poniżej poziomu uszkodzenia.

•    Powrót funkcji rdzenia następuje w ciągu minut lub godzin i jest całkowity.

Skale oceny

• Do oceny stopnia ciężkości urazu rdzenia kręgowego stosowane są:

1.    Skala Frankela,

2.    Standardy Amerykańskiego Towarzystwa Urazów Rdzenia Kręgowego

3.    Skala uszkodzenia ASIA.

W każdym przypadku uszkodzenia kręgosłupa należy podejrzewać możliwość ucisku na rdzeń kręgowy.

•    Uszkodzenie rdzenia szyjnego - może doprowadzić do porażenia wszystkich kończyn oraz mięśni tułowia.

- Skóra w porażonych odcinkach ciała traci czucie i może utracić zdolność wydzielania potu. Chory nie może oddawać moczu i oddaje bezwiednie kał. Z powodu porażenia przepony i mięśni międzyżebrowych może dojść do niewydolności oddechowej i zgonu.

•    Ucisk rdzenia kręgowego w odcinku piersiowym -

powoduje porażenie kończyn dolnych, pęcherza i odbytu; porażenie początkowo jest wiotkie, później staje się spastyczne.

•    Ucisk na rdzeń lędźwiowy doprowadza do wiotkiego porażenia kończyn dolnych, pęcherza i odbytu. Porażenie to pozostaje wiotkie [2].

Okresy uszkodzeń

1)    stan ostry (wstrząsu rdzeniowego ) trwa od 3-6 tyg.

2)    cofania (regeneracyjno-kompensacyjny) trwa od 3-4 miesięcy

3)    utrwalenia (stabilizacji) trwa od 6-24 miesięcy, okres utrwalających się zaburzeń neurologicznych

4)    okres utrwalonych zaburzeń neurologicznych („człowiek rdzeniowy")