img008
12
Już cię nie widać, ziemio nasza, 150
Jużeś za górą, ziemio ruska!
Wiatry, wnuki Strzyboga, strzałami od morza
| wieją
Na wojsko Igorowe. Ziemia dudni i tętni.
kurzawą ścielą się pola, a rzeki płyną mętnie.
Łopocąc, chorągwie się chwieją:
— Idą Połowcy od morza, idą pohańcy od Donu,
Ławą na wojów walą, od tej i tamtej strony,
Krzykiem zagrodził pole czarci pomiot przeklęty,
A Ruś puklerzami grodzi z chrobrymi na czele
[orlęty.
jar-turze Wsiewołodzie! Na straży stoisz, woju. 160
Strzały miotasz i mieczem grzmisz o szyszaki
[w boju.
Kędy książę poskoczy, czerwonym błyszcząc
[puklerzem,
Tam leżą łby połowieckie, tam ścierw pogański leży,
w. 152. Strzybog — staroruskie bóstwo wiatrów, jak objaśniają uczeni radzieccy. Bruckner twierdzi, że „wnuki Strzyboga" nie odnosi się do wiatrów, jak powszechnie przyjmują, bo „taka mitologia obca Słoma, które nazwy pogańskie łączy z ludźmi (potomkami), ale nigdy z przyrodą". Uważa, że nazwą tą określa autor ziemie ruskie. Zdanie to, wedle niego, winno brzmieę: „Wiatry strzałami od morza wieją na wojsko Igorowe, o wnuki Strzyboga".
l am w awarskich przyłbicach dziura świeci
[przy dziurze,
Ty sieczesz je, Wsiewołodzie, ty miażdżysz, jary
[turze! 165
Dźgał on wroga, drużyno, krwawych ran nic
[żałował,
On, co przepomniał żywota i grodu Czerni-
[howa,
Przepomniał tronu złotego, czci i własnego
[szczęścia:
Najmilszej swojej Hlebówny lubości i obejścia.
Były boje trojańskie, minęły dni Jarosława, 170
Były wojny Olega, Olega Swiatosławica.
w. 164. Awarskie przyłbice — pochodzące od Awarów, zamieszkujących w w. V dzisiejszy Dagestan na Kaukazie. Awarowie słynęli jako producenci broni.
w. 169. Hlebómna — Olga, córka księcia Gleba Juriewieża, żona Wsiewołoda.
\w. 170 nn.~|W najbardziej napiętym miejscu akcji autor przerywa opis bitwy i przenosi czytelnika, prawem kontrastu, w historyczną przeszłość, w której kryje się zalążek klęski. Znowu przywołuje pamięć rzymskiego cesarza Trajana, wspomina o czasach księcia Jarosława Mądrego i zajmuje się szerzej głównym siewcą niezgody, księciem Olegiem Swiatosławowiczem (zob. w. 129). Ten niezupełnie jasny ustęp posiada następujące tło historyczne: księcia Olega przepędził z Włodzimierza AYo-łyńskiego w r. 1077, po śmierci Swiatosława, jego stryj, Wsiewołod Jaroslawowicz z Czernikowa. Wygnany z własnego dziedzictwa, uciekł Oleg wraz ze swoim bratem stryjecznym Borysem Wiaczesławowiczem do
*
Wyszukiwarka
Podobne podstrony:
img008 12 Już cię nie widać, ziemio nasza, 150 Jużeś za górą, ziemio ruska! Wiatry
img008 12 Już cię nie widać, ziemio nasza, 150 Jużeś za górą, ziemio ruska! Wiatry
-Skąd ta myśl?- odparła Vanessa. -Bo przez to okno już nic nie widać a ty dalej patrzysz.-zaśmiała s
page0242 239 „Odszedłeś nas hetmanie koronny i W. Księstwa LiteAvskiego, już cię nie widzą, oczy nas
Filozofia pierwszej połowy dziewiętnastego wieku cie nie tylko autor Fenomenologii ducha uchodził za
skanuj0056 126 ŚREDNIOWIECZNA PIEŚŃ RELIGIJNA POLSKA Aby cię już więcej nie śpiewano. Tamoś beła z k
JASTRZĘBIEC. 161 z płaczem: Panie mój, już cię podobno nie oglądam; jest Szczuka d
skanuj0056 126 ŚREDNIOWIECZNA PIEŚŃ RELIGIJNA POLSKA Aby cię już więcej nie śpiewano. Tamoś beła z k
skanowanie0157 Konew z wodą ciężka, gnie do ziemi. „Gdzieś była? do morza chodziła ze dzbankiem, że
skanowanie0037 (12) Że już ojczyczny nie mamy I o nią się dobijamy Z mieczem w ręku (DW VI
Nie płacz już, dziecino Nie plącz już, dziecino. 1. Nie płacz już. dziecino, choć
Życzenia dla Polski ku n Polsko życzę Ci, aby nikt nie musiał już Cię wyzwalać. Barnaba Pilasiewicz,
Ziemio piękna Ziemio cierpliwa Ziemio jedyna Nikt cię nie powtórzy... (Cz. Błażejewicz
Prawdziwy Komentarz Anaa_ napisano 2.01.2016 22:06 zablokuj x usuń x 0 matko już s
PRZEPRASZAM CIĘ BOŻE 03 bmp za kratami. Pamiętacie Heroda? Tak się zaplątał w swoje grzechy, że już
skanowanie0037 (12) Że już ojczyczny nie mamy I o nią się dobijamy Z mieczem w ręku (DW VI
więcej podobnych podstron