4S

Z ziemi Azji,

Tmolos święty opuściwszy, śpieszę

w słodkim trudzie i męce miłej dla Bromiosa, chwaląc Bakcha okrzykiem: fwoi.¹⁶ Kto na drodze, kto na drodze? Kto?

x>

Niechaj zejdzie, skryje się w domu, niech zachowa zbożne milczenie! Zawsze będę, jak się godzi, hymnem chwalić Dionizosa!

Strofa I

n

O,

szczęśliwy ten szczęsny człowiek, co boże zna tajemnice i żywot pędzi święty, i duszę swą w kręgu oczyszcza, w górach bakchicznie szalejąc w czcigodnych oczyszczeniach, i Wielkiej Matki Kybcli godnie odprawia orgie.

#»

potrząsa tyrsem, w wieńcu bluszczowym, czci Dionizosa służbą.

85

Naprzód, bakchantki, naprzód, bakchantki, Bromiosa, boga i syna boga,

Dionizosa sprowadźcie z gór frygijskich

w szerokie ulice Hellady, gdzie tańczą chóry, Bromiosa!

Antystrofa 1

50

Jego

to niegdyś, w bólach porodu, gdy jeszcze nie przyszedł czas, lotny Dzcusowy piorun wytrącił z łona matki -urodziła, tracąc życie od uderzenia gromu.

Przyjął go jednak znów w swe ciało

«

syn Kronosowy, Dzcus, ulerył w głębi swego uda, spiął złotymi agrafami, schował przed gniewem Hery. '

100

Zrodził, gdy Mojry czas dopełniły, mnie, boga o byczej głowie,'⁷ ustroił go wieńcem z wężów.

Stąd też karmicielki zwierza, menady,

węże wplatają w warkocze.

Strofa II

105

Tcby, ojczyzno Scmeli, uwieńczcie głowę swą bluszczem, kwitnijcie, kwitnijcie zielonym milaksem o pięknych owocach, szalejcie szałem bakchicznym

114

z gałęźmi dębu lub jodły, odziane w plamiste nebrydy!

lis

Obszyjcic jc białym runem i godnie wznoście

zuchwałe narteksy.’* Znów cały kraj tańczy, gdy Bromios prowadzi kręgi ku górom, ku górom, gdzie czeka