0000018 (11)
nerki prawej zaś dochodzi do połowy wysokości III kręgu lędźwiowego. U mężczyzn przeciętna odległość końca dolnego nerki lewej od najwyższego punktu grzebienia biodrowego wynosi 4—5 cm, a prawej około 3 cm. U kobiet odległość ta jest nieco mniejsza.
Przy położeniu ciała na grzbiecie wnęka nerkowa (hilus renalis) po stronie lewej leży na wysokości I kręgu lędźwiowego, po stronie prawej — na wysokości II kręgu lędźwiowego. Rzut miedniczki nerkowej (pelvis renalis) na tylną ścianę brzucha określamy czworobokiem Bazy--Moyranda, który wyznaczamy w następujący sposób: przeprowadzamy dwie linie poprzeczne przez środek wysokości I i II kręgu lędźwiowego i dwie prostopadłe do nich, z których pierwsza biegnie wzdłuż wyrostków kolczystych kręgów (przez środek kręgosłupa), a druga równolegle do pierwszej w odległości 5 cm od niej. Pole zawarte między tymi liniami określa nam rzut miedniczki nerkowej.
Położenie nerek wykazuje dość znaczną zmienność osobniczą. Koniec górny może dochodzić do wysokości trzonu X kręgu piersiowego, a dolny może sięgać nawet grzebieni biodrowych. Zmiany te występują najczęściej u kobiet. Nerki od żeber (z tyłu) są oddzielone przez część żebrową przepony i zachyłek żebrowo-przeponowy (recessus costodia-phragmaticus) jamy opłucnej. O tych stosunkach anatomicznych należy pamiętać przy zabiegach operacyjnych, zwłaszcza gdy chcemy dostać się do nerki od strony grzebietowej. Szczególną ostrożność należy zachować w przypadkach, w których XII żebro jest zbyt krótkie, a omyłkowo może być potraktowane jako wyrostek poprzeczny I kręgu lędźwiowego.
W czasie głębokiego wdechu, mimo że płuco nie wypełnia całkowicie zachyłka żebrowo-przeponowego, możemy stwierdzić, zwłaszcza na nerce lewej, że odcinek górnego końca nerki jest pokryty przez płuco.
Dla lekarza praktyka, zwłaszcza dla chirurga, ma duże znaczenie znajomość odmian położenia nerek, a przede wszystkim zmian wrodzonych.
Nerka może leżeć na trzonach kręgów (przeważnie znajduje się wtedy niżej niż w warunkach prawidłowych), w okolicy wzgórka, w dole biodrowym, w miednicy mniejszej, z przodu lub z tyłu odbytnicy, przy czym może równocześnie układać się po stronie przeciwnej niż normalnie.
Wrodzone odmiany położenia możemy dokładnie odróżnić od tzw. nerki wędrującej. W odmianie wrodzonej nerka ma położenie stałe, naczynia krwionośne mogą mieć odejście lub ujście nietypowe. Tętnice odchodzą od naczyń leżących najbliżej nerki, żyły uchodzą podobnie. Mo-czowód jest stosunkowo krótki, tym krótszy, im bliżej pęcherza moczowego znajduje się nerka. W nerce wędrującej stwierdzamy położenie zmienne, natomiast naczynia odchodzą i uchodzą w miejscach typowych, wydłużając się tylko; moczowód ma długość prawidłową, a przy opadnięciu nerki tworzy zagięcie. W związku z wadami rozwojowymi nerek należy pamiętać o możliwości występowania nerki podkowiastej, eso-watej, pierścieniowej i o nerce podwójnej.
Nerki można wyczuwać przy ułożeniu badanego na wznak, na boku lub gdy stoi on pochylony do przodu. Badanie leżącego na grzbiecie wykonuje się w sposób następujący: badając nerkę lewą stajemy po stronie lewej, podkładamy lewą rękę pod okolicę lędźwiową i unosimy ją, natomiast prawą rękę staramy się zbliżyć do lewej uciskając powłoki brzucha poniżej luku żebrowego. Nerki są wyczuwalne w postaci dość zbitego, gładkiego i owalnego tworu. Badając nerkę prawą zmieniamy ustawienie i ręce.
Ryc. 118. Rzut moczowodu na przednią ścianę brzucha.
Rzut moczowodu na przednią ścianę brzucha otrzymujemy przeprowadzając linię od guzka łonowego do punktu leżącego pośrodku linii poziomej, biegnącej poniżej łuku żebrowego, a która łączy linię po-środkową przednią ciała z przedłużoną linią środkowo-obojęzykową (ryc. 118). Dokładną orientację co do wielkości, kształtu i położenia nerek daje badanie rentgenowskie. Za pomocą urografii i pielografii możemy ocenić stan kielichów, miedniczek, moczowodów oraz stosunek nerek do szkieletu.
Pęcherz moczowy
Pęcherz moczowy (vesica urinaria) u dorosłego położony jest w miednicy mniejszej (pelvis minor) za spojeniem łonowym; u mężczyzny leży do przodu od odbytnicy, u kobiety — do przodu od macicy i pochwy.
141
Wyszukiwarka
Podobne podstrony:
0000014 (11) 28 MASAŻ CIAŁARęka Przystępujemy do masowania dłoni najpierw za pomocą kciuków, kt
0000015 (11) 30 MASAŻCIALA Zbliżamy się do końca. Kładziemy dziecko na grzbiecie, równolegle do
0000020 (11) padkach nie leczonych dochodzi do zatrzymania moczu. Gruczoł krokowy jest dostępny bada
0000014 (11) 28 MASAŻ CIAŁARęka Przystępujemy do masowania dłoni najpierw za pomocą kciuków, kt
rośliny III (2) Jarząb szwedzki Sorbus intermedia, A Małe lub średniej wielkości drzewo, dochodzące
96 (32) • pokryta bujnymi trawami - niektóre dochodzą do 5 metrów wysokości •
jego mieszania się. Tu dochodzi do odzysku energii cieplnej. Wymienniki dzielimy na przeciwprądowe k
Zdjęcie1893 OPUKIWANIE) KROWA f granica przednia - od krawędzi mostka do połowy wysokości łopatki&nb
793826b145442458006350929337 o Wysokość wielkiego pieca dochodzi do 40 m wysokości. Ma kształt dwóc
P1070853 10 wikariuszowskiiej, gdzie arkady zamurowanie do połowy wysokości, tworzą wnęki od strony
942916 01 100 N. CYBULSKI z kaniulką aż do połowy wysokości napełniamy cieczą, następnie zamykamy k
Dwunastnica: leży na wysokości pierwszego kręgu lędźwiowego ma długości 25 do 30 cm kształ
IMG13 11. Sprzężenie elektromechaniczne - proces w wyniku którego dochodzi do sku
więcej podobnych podstron