0323
17.2.2. Dyspersja przenikalności i przewodności elektrycznej
Zachowanie się komórek umieszczonych w polu elektrycznym, w zależności od częstotliwości, można w uproszczeniu przedstawić jak na ryc. 17.19.
Przy niskich częstotliwościach następuje na skutek dużego oporu elektrycznego błony separacja jonów we wnętrzu komórki; zostaje indukowany silny dipol. Z tego powodu wartość przenikalności elektrycznej jest bardzo wysoka. Natomiast prawie wszystkie linie prądu omijają komórkę. Ze wzrostem częstotliwości efekt ten stopniowo maleje. Przy odpowiednio wysokich częstotliwościach (ok. 1 MHz) opór pojemnościowy błony zwiera praktycznie opór warstwy lipidowej i substancja wewnątrzkomórkowa bierze udział w przewodzeniu prądu. Polaryzacja jonowa komórki całkowicie znika.
Ryc. 17.19. Zachowanie się pojedynczej komórki w elektrolicie, w polu elektrycznym przy różnych częstotliwościach: a — rozkład linii prądu: h — polaryzacja komórki; n.cz. — niska częstotliwość; s.cz. — średnia częstotliwość; iv.cz. — wysoka częstotliwość.
Zależność częstotliwościowa, czyli dyspersja przewodności i przenikalności w szerokim zakresie częstotliwości występuje dla wszystkich rodzajów tkanek. Jednak charakter dyspersji oraz parametry określające dyspersję (częstotliwości relaksacyjne, zakresy dyspersji) zależą od zawartości wody w tkance. Ogólny charakter przebiegu krzywych dyspersji przewodności i przenikalności elektrycznych dla tkanek ciekłych (krew, limfa) przedstawia ryc. 17.20. Przenikalność elektryczna w początkowym zakresie częstotliwości jest bardzo duża, co spowodowane jest polaryzacją jonową — wewnątrzkomórkową (rozdział 17.1). Przykładowo: e, krwi wynosi kilka tysięcy, a w przypadku wątroby jest jeszcze kilkakrotnie większa. Dalej widoczne są wyraźnie dwa zakresy dyspersyjne, którym odpowiadają okresy relaksacji 7\, T2. Na temat mechanizmów tego rodzaju dyspersji znane są właściwie tylko przypuszczenia. Pierwsze pasmo dyspersji prawdopodobnie ujawnia się przy częstotliwościach, dla których reaktancja pojemnościowa błony komórkowej staje się porównywalna z jej rezystancją. Wówczas błona komórkowa, na skutek zbyt małego okresu zmian prądu, nie nadąża się naładować. Natomiast drugie pasmo jest związane z procesem relaksacji makrocząsteczek znajdujących się wewnątrz komórek. Przy bardzo wysokich częstotliwościach (powyżej 103 MHz) pojawia się jeszcze jedno pasmo dyspersji, które należy tłumaczyć właściwościami polarnymi cząsteczek wody. W tym zakresie wartości przenikalności elektrycznej stają się nawet mniejsze od wartości dla wody. Różnicę tę tłumaczymy obecnością w komórkach cząsteczek białkowych, których przenikalność elektryczna wynosi około 20. Tworzą one coś w rodzaju wnęk dielektrycznych w ośrodku elektrolitycznym.
Wyszukiwarka
Podobne podstrony:
0000029 (14) 17.2.2. Dyspersja przenikalności i przewodności elektrycznej Zachowanie się komórek umi
0000029 (14) 17.2.2. Dyspersja przenikalności i przewodności elektrycznej Zachowanie się komórek umi
28 (250) 28
315 [1024x768] 324 ELEKTROCHEMIAElektroliza Do pomiaru przewodnictw elektrolitów stosuje się prąd zm
458 (4) 17.20. małą przewodnością elektryczną. Temperatura mięknięcia jest bardzo wysoka (1000+1400°
i aluminium. Dlatego na przewody elektryczne używa się miedzi lub aluminium, gdyż stawiają one najmn
IMG82 zmniejszenia lepkości żużli i zwiększenia ich przewodności elektrycznej wprowadza się fluorek
DSC07556 przewodzenia elektrony mogą się poruszać swobodnie wewnątrz kryształu. W półprzewodniku typ
17 Jakkolwiek urządzenia stosowane w elektroenergetyce charakteryzują się relatywnie dużą
NAMAGNESOWANIE MAGNETYCZNE Namagnesowanie magnetyczne - zachowanie się magnetyków w zewnętrznym polu
Odwrotnie zachowuje się w funkcji częstotliwości przewodność elektryczna. Prądy małej częstotliwości
Slajd60 (2) Przewodność elektryczna cytoplazmy komórek oraz jej przenikalność elektryczna są wi
Laboratorium Elektroniki cz I 0 56 Następuje kompensacja prądu nośników mniejszościowych w bazie (
więcej podobnych podstron