267
” |
- | |
— CH? — CHCl — |
n |
i 1 '■"V 1 1 1_ |
polietylen
polistyren
policzterofluoroetylen
COOCH}
polimetakrylan metylu
Rys. 4.120-1. Skrócone wzory strukturalne podstawowych tworzyw termoplastycznych używanych w elektrotechnice
4.121. Polietylen — PE, (C2H4)„ jest produktem polimeryzacji gazowego etylenu C2H4. W zależności od technologii wytwarzania, rozróżnia się polietylen wysokociśnieniowy (mała masa cząsteczkowa i niski stopień polimeryzacji, elastyczny, wytwarzany pod ciśnieniem do 200 MPa i w temperaturze ok. 200°C; we wzorze strukturalnym dużo odgałęzień bocznych) oraz niskociśnieniowy (duża masa cząsteczkowa i wysoki stopień polimeryzacji, sztywny, bardziej wytrzymały mechanicznie, odporny na działanie czynników chemicznych, wytwarzany pod ciśnieniem do 5 MPa i w temperaturze ok. 120°C).
W zastosowaniach elektrotechnicznych używa się polietylenu wysokociśnieniowego. Stosowany jest on głównie do izolowania przewodów i kabli do 30 kV, przewodów i kabli przeznaczonych do pracy w wodzie oraz kabli teletechnicznych.
Własności dielektryczne PE - polimeru o strukturze niepolarnej - są bardzo dobre. Zachowuje on dużą stabilność w temperaturach eksploatacyjnych i w szerokim zakresie częstotliwości. Jest on niehigroskopijny, bardzo odporny na działanie kwasów, zasad, soli, oleju mineralnego, tłustawy w dotyku, mięknie w temperaturze ok. 90°C.
polichlorek vwylu
-CF—CF,
n