0013801

0013801



Ha.


( 2 )


Ha.


HACELDAMA, czyli Hahcl-dama. Pole krwie. W pobliskości doliny To-phet, na stronie południowej Góry Syo-nu, było przeznaczone na cmentarz dla obcych przychodniów i pielgrzymów, którzy umierali w Jerozolimie: nazwane hylo Hakeldama. dziedzictwo krwie, ponieważ było kupione za 30 Srebrników, które Judaszowi dano za wydanie Chrystusa na Śmierć w ręce kapłanów żydowskich. Ludzie, którzy odważyli się dopuścić najszkaradniejszej zbrodni, kupieniem krwie Sprawiedliwego, politowania godni owi wykonawcy drobniejszych ustaw prawa , nicważyli .się z bojaźni obrazy Boga, składać do skarbcu kościelnego tego srebra, które było ceną krwie : uradzili przeto , ażeby kupić pole u niejakiego Garncarza, na cmentarz dla zmarłych obcych przychodniów. Widzieć jeszcze można do dziś dnia to pole ogrodzone w około, na którem ziemia tego jest. gatunku, że w' przeciągu trzech lub czterech dni trawi zupełnie trupów, nie wydając żadnego szkodliwego fetoru. Matth. Cap. 27. Auctor. Cap. 1.

HAGHILA, moja nadzieja. Miasto i Góra pokolenia Beniamina, gdzie się Dawid ukrył unikając zapalczywości Saula. I. Reg. Cap. 23.

JJADASSA, albo Edissa imię, które było dane Estherze z narodu żydowskiego małżonce króla Aswcra, wprzód nim była zaślubiona. Dorozumiewają się niektórzy, że to imię znaczyć miało piękność, ponieważ jej uroda przewyższała piękność wszystkich innych niewiast owych czasów, i dla której wzięta była do dworu i zaślubioną została królowi, jednemu z najpotężniejszych na świeeie. Po zaślubieniu, dane jej było imię Esther, które znaczy Gwiazda. Było także miasto tego imienia w pokoleniu Judy. Jozue. Cap. 15.

IIADID, Ostry. Miasto pokolenia Beniamina, jest to samo, co i Chadid. f. Para lip. Cap. 1.

JIADRIEL. Trzoda Boska. SynBer-zellajego, zaślubił sobie Merob córkę Saula, która pierwej obiecana była Dawidowi. Hadriel miał pięciu synów, ci wydani byli Gabaonitom na zabicie w obecności Pańskiej, celem zemszczenia się za okrucieństwa, którego Saul ich dziad dopuścił się na Gabaonitach. I. Reg. Cap. 18.

HAFCIARZ. Plumarius, Opus pht-marium rękodzieło haftowane. Ooliab.. Artfe.r lignorum egregius, et połymitarius, atque plumarius. Ooliab był przedni rękodzielnik do wyrabiania z drzewa, i do tkanych materyj różne-mi kolorami i do haftu. Ten rodzaj rękodziclni nazywał się plumarium, albowiem naśladowano w nich przez różność kolorów, mieszaninę kolorów piór rozmaitych ptaków, a że te rękodzieła potrzebują wielkiej zdatności, zwano je po hebrajsko rękodzieła myślących. Zasłona, która była przy drzwiach świątyni, i ta która była na wnijściu do Przybytku, i pas najwyższego kapłana, były haftowane najprze-dniejszemi jedwabiami i w najpiękniej szych kolorach. Exod. Cap. 26. et27. Ezechiel Cap. 17.

HAGIOGRAPHUS. To słowo jest greckie, z dwóch składające się znaczeń , święci pisarze. Wszystkie księgi pisma św. nazywają się Hagio-grapha, to jest: wszystkie księgi kto.

Ha.


( 3 )


Ha.


re prawowierni znajdują w kanonie Biblii. Z leni wszystkiem ściśle mówiąc, że przez księgi Hagiograplia, rozumieć właściwie należy niektóre tylko księgi w szczególności, które składają trzecią część pisma św. podług podziału , który uczyniony był od żydów na piątym Zborze, nazwanym od nich Wielkim. Księgi te są: Psalmy, Przypowieści, Pienia, Eclesiastes, Job, Daniel, pierwsza i druga Ezdrasza, Paralipomena i Ester; aczkolwiek część jedna tych ksiąg jest historyczna równie jako Ester. Do tych są przydane Tobiasza, Judyty, ostatnie rozdziały Estery, Eklezyastyka, mądrości, Barucha i Machabeuszów.

HAI, czyli Ain. Kupa. Miasto pokolenia Beniamina, którego mieszkańcy odważnie wytrzymywali oblężenie Izraelitów, i po wiele razy mężnie ich odparli. Bóg wyznaczył ich na ukaranie ludu swego za kradzież i świętokradztwo, którego się dopuścił Achan przy wzięciu i spustoszeniu Jerycha , ale skoro potem Jozue oczyścił z tej zakały wojsko swoje, ukarawszy śmiercią tego bezbożnika, przystąpił z całą swoją siłą pod to miasto, w nocy uczynił zasadzkę dla wyprowadzenia do bitwy mieszkańców, którzy już stali się zuchwałcmi, ośmieleni poprzedzającemi korzyściami; jakoż i wyszli z miasta na de dniem, i z wielkim impetem natarli na Izraelitów, którzy zmyśliwszy ucieczkę, oddalili się od miasta. W ów czas ci z wojska Izraelskiego, których ukrył Jozue pod miastem, wypadli nagle i niespodzianie weszli do miasta, które znaleźli prawie bezludne i łatwo je opanowali; niszczyli i zabijali wszystko cokolwiek im wpadło w ręce, zabrali znaczne łupy, i zapalili miasto. Mieszkańcy Hai postrzegłszy dym, który kłębił się aż pod obłoki, powracali skwapliwie, na ratunek miastu swemu, ala znaleźli się zamknięci pomiędzy dwoma nieprzyjaciel-skiemi wojskami, zaczein byli do szczętu wycięci, tak dalece, iż ani jeden uieocalał. Król ich zo stał pojmany na szubienicy zawieszony, na której wisiał aż do zachodu słońca. Josue. Cap. 7. et 8.

S.J HALA. Choroba. Miasto i kraina nad Eufratem, gdzie królowie As-syryjscy przenieśli dziesięć pokoleń Izraelitów. IV. Reg. Cap. 17.

HAMATH czyli Amalh. To imię hebrajczykowic dawali całemu krajowi, który poczynając się od Palestyny rozciągał się aż do Eufratu. Josue Cap. 13. Judic. Cap. 3. HI. Reg. Cap. 8.

HAMOTH-DOR. Zapalczywośó rodzaju. Miasto ucieczki w kraju pokolenia Neftali, należało do Lewitów' domu Gersona. Josue. Cap. 21.

HANAMEEL. Dar Boga. Syn Selluma, krewny Jeremiasza, któremu poradził jako bliskiemu krewnemu, żeby zakupił pole leżące w Aualboth. Jeremiasz poznawszy, żc to się. działo z wyraźnej woli Boga, zakupił owo pole, złożył za nie pieniądze, i napisał kontrakt nabycia podpisany przez świadków, potem oddał go Baruchowi i rozkazał imieniem Boga, aby go włożył w naczynie gliniane, iżby tak mógł zachowywać się na długi czas. Oto (przydał on) co mówi Pan Za-


Wyszukiwarka