ZICŁIMY SU DOŚWUpgrfmMl

Kilka

refleksji

Oceniając zachowanie uczniów, zawsze czujemy niesmak.

j Iwona Jabłońska

(XI denerwuje zarówno nas. jak i naszych uczniów. A i tak nic daje rezultatu. Uwagi w* ne zabierają CttS rajce, dekoncentruj* ucznim i wciąż niewiele puenafają. Daed «z>n«jąaę przyzwyczajać do takich sytuacji. a proMetn nadal istnieje.

Dobre rozwiązanie

Długo zastanawiałam się nad dobrym ramią, omem tego dylematu z pożytkiem dla siebie i dla dobra moich uczniów. Inspiracją do «ych rozważań były „moje kłusowe dnecT We wrześniu, po około dwóch tygodniach nauki, na jednym z zajęć zapytałam swoich uczniów, jak czują się w szkole, n następnie powiedna-liun im. że dziś porozmawiamy o prawach i obowiązkach ucznia. Na początku poinformowałam ich, że uczniowie posiadają Kodeb ucznia, wyjaśniłam, co to takiego, a następnie zapytałam, czy wiedzą, co to są praw a dziecka, czy wiedzą, jakie uczniowie mają prawa, a jaku obowiązki. Usłyszałam różne odpowiedzi, Bp-Jesi to coś, co sif należy dzieciom, mant fmiwo spokojnie zjeSd posiłek, nie chff, żeby klot mm bil lub przezywał... Wystarczyło te prośby i życzenia dzieci utożsamić z odpowiednim prawem. Wszyscy jednogłośnie stwierdzili, że chct być dobrze traktowani, doceniani, wysłucham. TVIko jak to zrobić, skoro zdarzają się prtjto sytuacje. Dzieci zaproponowały zawarcie amo wy. Założyliśmy Klub Am Supełkowe** acy dostali swój sznurek z pięćdńrwęa**