18589 Słownik Polsko Norweski&4

yaramann 532 yedbli

yaramann m. patrz yararepresentant. yaramedlem m. patrz yararepresentant. yaraordforer m. wiceburmistrz, zastępca przewodniczącego samorządu komunalnego, yararepresentant m. wicereprezentant. varde m. kopiec (graniczny itp.). vare m. (handels-) towar; cz. trwać; ta seg i ~ for strzec się, wystrzegać się; ta ~ pa zaopiekować się. yarebil m. samochód towarowy, yarehus n. dom towarowy, yareklaer Imn. odzież ochronna, yaremerke n. znak fabryczny, znak ochronny.

yareproye m. próbka (towaru). vare|ta cz. opiekować się; ~tekt m. opieka, dozór; jur. areszt śledczy, yaretektsarrest m. jur. areszt śledczy.

yaretektsfengsling m. jur. umieszczenie w areszt śledczy, yaretrekk n. pokrowiec, yariabel m. mat. zmienna, wartość zmienna; pm. zmienny, niestały. vari asjon m. odmiana; ~ere cz. zmieniać (się); różnić się. yariete m. teatr, teatr rewiowy, rozmaitości.

varig pm. trwały, stały; ~ men n. stałe uszkodzenie, obrażenie (ciała); ~ svekkede sjelsevner Imn. trwałe zakłócenie czynności psychicznych; ~het m. trwałość. varm pm. ciepły; ~e m. upał, spiekota; cz. grzać. varmeapparat n. ogrzewacz, podgrzewacz; grzejnik. varmtvannsbereder m. bojler, zbiornik do ciepłej wody.

yarsel n. ostrzeżenie, przestroga, yarsellampe m./f lampka kontrolna.

yarsellinje m./f. linia ostrzegawcza.

yarsellys n. światło ostrzegawcze, yarseltrekant m. trójkąt

ostrzegawczy, yarsku n. ostrzeganie; cz. ostrzegać.

varsle cz. (gi melding) napomnieć; (advare) ostrzegać, yarsom pm. przezorny, ostrożny; ~het m. przezorność, ostrożność. varulv m. wilkołak, yasall m. wasal, lennik. vase m. waza. yaselin m. wazelina. vask m. mycie; pranie; (kum) zlew; ' bar pm. myjny; ~e cz. myć; prać. yaskemaskin m. pralka. vaskepulver n. proszek do prania, yasker m. pomywacz, (kvinne) pomywaczka; ~i n. pralnia. vaskeservant m. umywalka, yaskeskinn n. ircha. vasse cz. brodzić, yasstrukken pm. przepojony wodą.

Vatikanet Watykan. vatt m. wata; ~ere cz. watować; zatykać watą; ~ering m. watowanie.

ve m. (fodsels-) ból porodowy. ved m. drewno na opał; pi. przy; na; nad; ~ hjelp av przy pomocy; ~ bordet przy stole; bamet sov ~ brystet dziecko spało przy piersi; kjaerlighet ~ forste blikk miłość na pierwszy rzut oka; ~ sjoen nad morzem.

yedbend m. bot. bluszcz, yedbli cz. kontynuować, ciągnąć dalej.

vedde cz. założyć się. veddelep n. wyścig (konny); ~sbane tri. pole wyścigowe. vederbuk m. zool. jaź (ryba). vederlag ?i. kompensata, honorarium. vedg£ cz. uznać. vedhogger m. drzeworytnik. vedholden|de pm. trwały; wytrwały; ~het m. wytrwałość. vedkjenne seg cz. przyznawać się, poczuwać się.

vedkomme cz. dotyczyć; ~nde pm. dotyczący.

ved|lagt pm. załączony; ~legg n. załączenie; ~legge cz. załączyć. vedlikehold n. utrzymanie; ~e cz. utrzymać.

vedlikeholdsutgift m. koszt utrzymania.

vedta cz. uchwalić; ~k n. uchwała, postanowienie.

vedtaksfor pm. będący w stanie podjąć uchwałę, posiadający kworum.

vedtekt m. jur. statut; ~er Imti. przepisy.

vedvare cz. trwać, zachowywać się; ~nde pm. ciągły, ustawiczny. veg m. patrz vei.

Vegdirektoratet Urząd Dróg Publicznych.

vegdirekter m. Dyrektor Urzędu Dróg Publicznych. vegetabilsk pm. roślinny. vegetariianer m. wegetarianin, jarosz; ~sk pm. jarski. veget|asjon m. wegetacja (okres wzrostu roślin); roślinność; ~ere cz. wegetować. vegg m. ściana. veggedyr n. zool. pluskwa. veggelus m. zool. pluskwa.

veggepryd m. kobieta pietruszkująca (podpierająca ściany).

veggrep n. patrz veigrep. veggseksjon m. meblościanka. vegne Imn.: pa minę ~ w moim imieniu; tpk ~ av w czyimś imieniu.

vegr)e seg cz. odmówić, odrzucić; ~ing m. odmowa. vegjsperring m. patrz veisperring; ~trafikkloven m. patrz veitrafikkloven; ~visningsskilt n. patrz veivisningsskilt. vei m. droga, szlak; (hoved-) szosa, główna droga; pa ~en na drodze; ved ~en przy drodze; pa ~ w drodze; (gravid) w ciąży. veie cz. ważyć. veierodmodell m. model ogólnokształcącej szkoły średniej bez podziału na kierunki. veigrep n. przyczepność kół. veigroft m. rów przydrożny. veihjelp m. pomoc drogowa. veik pm. (svak) słaby, wątły; ~het m. słabość, wątłość. veikryss n. skrzyżowanie dróg. veiled e cz. prowadzić, przewodniczyć; ~er m. przewodnik; ~ning m. przewodnictwo; poradnictwo, pouczenie; ~ningsplikt m. obowiązek udzielenia informacji. veisperring m. zapora drogowa. veitrafikklov m. kodeks drogowy. veive cz. kręcić. veiviser m. drogowskaz. veivisningsskilt n. znak drogowy. veke m. (lampę-) knot. vekk ps. (bort) precz; w oddaleniu; pm. (bortę) nieobecny. vekke cz. obudzić; wzniecić, yekkerur n. budzik.