96
niami o stemplach tworzących ramki z fryzu arkadowo-pal-metowego. Część I (od Wielkiej Soboty do niedzieli Trójcy Św.) (Ms. 5), k. 251. Dziewiętnaście większych inicjałów, na ostatniej karcie czterowiersz w języku niemieckim i wpis nowicjusza z 1566 „Georgius Chodler in Paradiso”. W ramce oprawy przedstawienia w popiersiach: Chrystus Salvator, Dawid z harfą, prorocy Izajasz i Jeremiasz oraz napisy un-cjałą. — Część II (od wigilii św. Maksymiana bpa do 25 niedzieli po Zesłaniu Ducha Św.) (Ms. 2), k. 130. Na początku 302 tekstu ozdobny inicjał filigranowy (fig. 302), z rubry, błękitu i zieleni o brunatnym i żółtym lawowaniu, z listwami z palmet przechodzącymi na górny i lewy margines z motywami aoomorlicznymi, smokami w przyłuczach oraz głowami lwów i syrenami w listwach; siedem większych inicjałów kaligraficznych. Na wyklejce przedniej okładki wierszowany explicit z datą, imieniem pisarza i zaklęciem przeciw złodziejom, na wyklejce tylnej nota z datą 1590. Przednia okładka z datą 1589, w lustrze tarcza z herbem Nałęcz i literami SW AP odnoszącymi się do fundatora oprawy, opata paradyskiego Stanisława Wierzbińskiego. — 29. Gra-duale, dwutomowy, pisany zapewne ok. 1297 w Paradyżu, pergamin, nutacja cheironomiczna na czterołinii. Dekoracja inicjałowa z rubry i błękitu z kaligrafią zajmującą cały boczny margines, wnętrza liter wypełnione filigranem w układzie sieciowo-pa Imetowym, w początkach wersetów liczne litery majuskulne na wysokość jednego i dwóch wierszy tekstu i zapisu nutowego, o wnętrzach wypełnionych filigranem z motywami pączkujących palmet i spirali. Oprawy renesansowe ok. 1590 w deski, skórę białą z tłoczeniami, analogiczne jak Ms. 5 i Ms. 2, część II z herbem Nałęcz i literami SW AP, Stanisława Wierzbińskiego, opata paradyskiego, na obu oprawach ślady po metalowych wczesnogotyc-kich okuciach: ażurowej rozecie i narożnikach oraz klamrach zapięcia. Część I, pars hiemalis (Ms. 68), k. 128. Jedenaście większych inicjałów, w tym jeden z maską mnicha, jeden z orłem, jeden z rysunkiem dwóch antytetycznycb 301 lwów (fig. 301) na dolnym marginesie. — Część II, pars aes-tivalis (Ms. 69), k. 169. Osiem inicjałów kaligraficznych. — v30. Antiphonarium, pars hiemalis (Ms. 70), przed 1297, zapewne pisany w Paradyżu, pergamin, k. 212, nutacja cheironomiczna na czterołinii. Trzydzieści jeden inicjałów kaligraficznych większych na początkach świąt, z rubry i błękitu z kaligrafią w kolorze przeciwnym, liczne w początkach wersetów na przemian z rysowanymi inkaustem. Oprawa renesansowa ok. 1590, jak Ms 2, Ms 5, Ms. 68 i Ms. 69, w ramce
użyty wałek z per sond f,ikacjami Fortitudo, Charitas, Spes i Fides w półkolistych arkadach, analogiczne ślady po wczesno-gotyckich okuciach. —31. Antiphonarium, dwutomowy, pisany zapewne w Paradyżu przed 1297, pergamin, nutacja cheirono-miczna na czterołinii. Dekoracja inicjałowa analogiczna jak Ms. 68, Ms. 69 i Ms. 70. Oprawy renesansowe z datą 1589, herbem Nałęcz z literami SW AP Stanisława Wierzbińskiego opata paradyskiego, oraz śladami po okuciach wczesnogotyckich.
Część I, pars aestivalis (Ms. 71), k. 222. Czterdzieści trzy inicjały kaligraficzne, w tym cztery z maską mnicha, jeden plecionkowy (fig. 303), o charakterze romańskim, na błękitnym 303 tle, k. 222 suplement z datą 1552. Na okładce przedniej napis „Ex Choro Prioris”. — Część II, pars aestivalis (Ms. 72), k. 222, niemal identyczny z Ms. 71. Czterdzieści jeden inicjałów kaligraficznych, w tym jeden malarski, jeden plecionkowy, o charakterze romańskim, na błękitnym tle, dwa z maską mnicha. Na okładce przedniej napis „Ad chorum abbatis”.
— 32—35. Graduale (Ms. 179), Psalterium (Ms. 78), Lectkma-rium (Ms. 79), Sanctorale (Ms.80), póżnorenesansowe z końca w. XVI, zapewne z Paradyża, papier, nutacja diastema-tyczna rzymska. Dekoracja inicjałowa inkaustem, rubrą, żółcią i zielenią, większe inicjały w prostokątnych ramkach, litery częściowo złocone lub lawowane, na tle wici akantu w układzie kandelabrowym o szrafowanych liściach, niekiedy przechodzących w maureskę, w początkach wersetów różnobarwne litery majuskulne. — Ms. 179, k. 219, sześć większych inicjałów, jeden z maską mnicha. — Ms. 78, k. 140, trzy litery ozdobne złocone. — Ms. 79, k. 185, osiem liter złoconych z główkami puttów. — Ms. 80, k. 296, osiemnaście liter częściowo złoconych (fig. 323). Oprawy Ms.79 i Ms.80 323 renesansowe z końca w. XVI, w deski, skórę białą ze ślepymi tłoczeniami o motywie fryzu palmetowo-akantowego, z wałkiem z przedstawieniami popiersi czterech ewangelistów; oprawa Ms. 78 w deski, skórę brunatną, ze śladami po dwóch paskach i klamrach zapięcia. — Prawo kanoniezne. 36. Liber sextus decretalium, Regulae iuris Johannis Andreae, Clementinae (Ms. 34), pisany w 1467 przez Samuela z Ołomuńca na uniwersytecie w Lipsku, papier, k. 242. Na początku tekstu akantowy inicjał malarski w profilowanej ramce z wicią akantowo-kwiatową na dolnym marginesie, laską na lewym i wypustką liściastą na górnym, na k. 1 nota własnościowa z w. XVI. — 37. Monaldus de Capodistria, Summa iuris ca-nonici („Monaldina”) (Ms. 20), pocz. w. XIV, pergamin, k. 215, na k. 213—215 noty odnoszące się do opactwa cystersów w Riddagshausen w Brunszwiku, być może z Paradyża. Deko-