24934 skanuj0025 (139)
4.3. Gatunki specjalnej troski
4.3. Gatunki specjalnej troski
Zapobieganie wymieraniu takich gatunków musi się sprowadzać do ochrony środowisk ich życia, a zatem ochrony obszarów, na których dziko żyjące organizmy mogą zaspokoić wszystkie swoje potrzeby w trakcie wzrostu, rozwoju osobniczego i reprodukcji. Dobrym przykładem są gatunki ptaków wodno-błotnych (Dobrowolski i Lewandowski 1998).
Dzięki terenowym i laboratoryjnym badaniom prowadzonym przez ekologów coraz lepiej poznany jest zakres tolerancji poszczególnych gatunków, a zatem także ich wrażli- Miłek wiosenny, niegdyś w Polsce masowo pozyskiwany, wość lub odporność na niekorzyst- °d wielu lat ściśle chroniony
ne zmiany środowiska spowodowane gospodarką człowieka. Wiadomo zatem, że pewne zagrożenia antropogeniczne, m.in. przemysłowe i komunalne zanieczyszczenia powietrza, mają charakter globalny, przemieszczają się na wielkie odległości i szkodzą wszystkim żywym organi
115
zmom, chociaż w różnym stopniu zależnie od ich indywidualnej wrażliwości.
Inne, o zasięgu regionalnym lub lokalnym, jak osuszanie gleby, zmiana sposobu użytkowania gruntów, nawożenie mineralne gleb, budowa sztucznych zbiorników wodnych czy wylesienia, wiążą się z utratą siedlisk lub drastycznym pogorszeniem warunków życia tylko tych populacji, które znalazły się w zasięgu oddziaływania niekorzystnych czynników. W takich przypadkach wyznaczenie odpowiednio dużych obszarów poddanych prawnej ochronie, biernej lub czynnej, może być właściwą drogą zapobiegania dalszym stratom różnorodności biologicznej.
W wyborze właściwego sposobu ochrony zagrożonych gatunków pomocna jest Gatunki wiedza z zakresu ich relacji międzygatunkowych, których zaburzenie może być tak zagrożone samo groźne jak dewastacja siedliska. Powszechnie znana jest zależność występo- zaburzeń wania i liczebności zwierząt drapieżnych od obecności i liczebności populacji zwie- biocenozy rząt stanowiących ich naturalny pokarm, a także zależność rozwoju drzew iglastych od ich symbiozy z grzybami mikoryzowymi czy też efektywności zapylania kwiatów roślin entomofilnych od obecności i liczebności populacji zapylających je owadów. Rzeczywiste zależności międzygatunkowe są jednak dużo bardziej złożone. Na przykład, skuteczność zapylania kwiatów strzałki wodnej jest zależna od obecności ryb w zbiorniku, co z pozoru wydaje się absurdalne. Wprawdzie ryby nie przenoszą pyłku na słupki kwiatów strzałki, niemniej zjadają dużo podwodnych form larwalnych drapieżnych ważek, decydując tym samym o liczebności populacji dorosłych owadów. Jeśli natomiast ryb nie ma lub jest ich niewiele, to liczebność ważek,
Wyszukiwarka
Podobne podstrony:
skanuj0015 (241) 4,3. Gatunki specjalnej troski przyrody lub na obszarach Natura 2000 (zob. rozdz. 9
skanuj0023 (150) 4.3. Gatunki specjalnej troski 113 i hcliofilna jest także modliszka zwyczajna zasi
84669 skanuj0017 (212) 4.3. Gatunki specjalnej troski 4.3. Gatunki specjalnej troski 107 Małe popula
16245 skanuj0019 (195) 4.3. Gatunki specjalnej troski Przykłady rodzimych gatunków specjalnej troski
62587 skanuj0021 (167) 4.3. Gatunki specjalnej troski 111 © Ludwik Lipnicki Czasznik modrozielony —
34828 skanuj0035 (77) 4.6. Ekosystemy specjalnej troski ką, na wzór ochrony gatunków, przede wszystk
skanuj0037 (74) 4.6. Ekosystemy specjalnej troski 127 ■atomiast wskazuje na ich dużą wartość przyrod
skanuj0023 • Współpraca ze specjalistami innych zawodów, która stanowi nieodłączny
więcej podobnych podstron