26101 str 6 197
196 OGRÓD, ALE NIE PLEWIONY
89. DOMYŚLNY SŁUGA, KĘDY NIE TRZEBA
Miał gościem ziemianina senator u siebie,
Który gdy się porywa kwoli swej potrzebie (Już też minął trzeci dzień), a ów barzo prosi,
Poszepnie hajdukowi: „Zdejm mu koło z osi”.
5 Aż węgrzyn miasto koła, co był na kolesie Wziąwszy świeży kobierzec pod deliją niesie.
„Za cóż mi, mości panie — bowiem trudno nie rzec, Obaczywszy to szlachcic — zdjął hajduk kobierzec?” Aż też panu do ucha: „Dobrodzieju — prawi —
0 Więcej niż za trzy koła za kobierzec sprawi!
Kobiercem ci się lepiej nagrodzi niż kołem
Wino, które ten szlachtyc za twym wypił stołem”.
90. UCIŚNIENIE SZLACHECKIEGO OD DUCHOWNEGO STANU
Pan o sługach, król winien o poddanych radzić:
Ciasno nam, królu, w Polszczę, racz nas rozprowadzić! Wydarli Turcy, Orda czego nie spustoszy;
Jeśliż trudno bez gniazda lęgnąć się kokoszy,
5 Daleko więcej ludziom ma być plac przestrony.
Trzy części księża twojej posiedli korony,
Że im i ziemię płacić musimy na groby:
Schną ciała, kiedy zbytnie rosną w nich wątroby.
89. DOMYŚLNY SŁUGA, KĘDY NIE TRZEBA
w. 3 a ów (...] prosi — o pozwolenie wyjazdu.
90. UCIŚNIENIE SZLACHECKIEGO OD DUCHOWNEGO STANU
w. 3 wydarli Turcy — na mocy traktatu w Buczaczu w 1672 Turcy zabrali część Podola.
Sami dzieci nie rodzą, a lub się kto żeni,
10 Lubo rodzi, płać księdzu tak, jako zaceni;
Jeśliż mu od krztu, ślubu, pogrzebu trzeba dać,
Czynsz z umarłych, czemuż ma szlachcie wsi osiadać? A co naprzód być miało, kładę na ostatku,
Że z nami powszechnego nie płacą podatku:
15 Tak z onej opłakanej w Polszczę czwartej części,
Choć i tę duchowieństwo na poły zagęści,
Żeby wolnego kąta trudno w niej wymacać,
Musimy ich krwią bronić i mieszkiem opłacać.
Stąd szlachta szable, chłopi porzuciwszy cepy —
20 Do kapice, od suchej, do pieczeni, rzepy.
Co gorsza, że Francuzi, Włoszy, Niemcy, Szoci,
Co żywo na próżny chleb do Polski obroci:
Wolą się w izbie modlić niż bić na Drzypolu.
Radź, Rzeczypospolita, radź o sobie, królu!
91. NA MNICHA IMPORTUNA
Kładę się spać po gościach uniewczasowany,
Aż mnich młody, wysoki, drzwi do samej ściany Otworzywszy, z humorem wprzód Ave Maria
Rzekszy: „Ksiądz gwardyjan się kłania, a z nim i ja.
5 Noc — rzecze — jadącego przygnała po kweście,
Żem podyskomodował”. — „Księże, a skądeście? Siądźże, waszmość!” Odpowie: „Wprzód niźli usiędę, Proszę, kędy złożenie i z końmi mieć będę”.
w. 20 do kapice — do kaptura, tj. (wstępują) do zakonu, w. 23 Drzypol — miejscowość na Ukrainie, tu stoczona została bitwa z Kozakami.
91. NA MNICHA IMPORTUNA
tytuł: importun — natręt.
Wyszukiwarka
Podobne podstrony:
str 6 147 146 OGRÓD. ALE NIE PLEWIONY Chociaż rzecz o kim inszym. I tu sobie śpiewa O ktosiu moja M
str 6 127 (2) 126 OGRÓD. ALE NIE PLEWIONY Bez mała by nie lepiej sobie radzić wprzódy! 35 Szkoda pa
str 6 177 176 OGRÓD, ALE NIE PLEWIONY Kiedy na świętych głowach pieszczone Mars piesze, Skoro szlac
46231 str 6 167 166 OGRÓD, ALE NIE PLEWIONY Ale żc takie zdanie Pospolitej Rzeczy, Już mu człowiek
47053 str 6 187 186 OGRÓD, ALE NIE PLEWIONY Lepszy ten szlachcic, co nim został w tym półroczu, 10
54825 str 6 157 156 OGRÓD, ALE NIE PLEWIONY Dosyć się żyło ziemi, niebu też żyć t
12864 str 6 177 176 OGRÓD, ALE NIE PLEWIONY Kiedy na świętych głowach pieszczone Mars piesze, Skoro
str 6 117 (2) 116 OGRÓD. ALE NIE PLEWIONY Tudzież Skwiertne z Wierzchowcem, Goiesz i Ptaszkowa, Ode
str 6 137 136 OGRÓD. ALE NIE PLEWIONY 24. SKRUPULAT W OŻENIENIU Prosił mnie jeden sąsiad (lecz nie
40819 str 6 127 (2) 126 OGRÓD. ALE NIE PLEWIONY Bez mała by nie lepiej sobie radzić wprzódy! 35 Szk
str 4 155 154 OGRÓD, ALE NIE PLEWIONY 15 Na to ów: „I Piotr ci był, chociem nie znał szkoły, Biskup
str 0 161 160 OGRÓD, ALE NIE PLEWIONY 54. CHŁOPI W niedzielę tylko, kiedy nie robią koło niej, . Na
więcej podobnych podstron