35774 Słownik Polsko Norweski8

ei 316 ekspedere

ei ps. (ikke) nie. eid u. międzymorze, eie n. posiadanie, władanie, posiadłość; cz. posiadać, władać, panować; ~ndeler hnn. ruchomości, posiadanie rzeczy; ~ndom m. posiadłość, (jord) majętność, majątek, stan, dobra; ~ndommelighet m. właściwość, dziwaczność; -ndomsmekler m. przedstawiciel nieruchomości; ~r m. właściciel, posiadacz, eik m. bot. dąb. eike m. (i hjul) szprycha, eikenott m. bot. żołądź. eim m. (damp) para, mgła; (duft) zapach, woń. einer m. bot. jałowiec, ekkel pm. odrażający, obrzydliwy, wstrętny, ekko n. echo.

eklekti|ker m. eklektyk; ~sk pm. eklektyczny, eklipse m. (formorkelse) zaćmienie.

ekorn n. zoo/, wiewiórka. e.Kr. (etter Kristus) A.D. (Anno Domini), po Chrystusie, n.e. (naszej ery).

eks- (forhenvaerende) były; ^president m. były prezydent, eksakt pm. dokładny, akuratny, punktualny, ścisły, eksamen m. egzamin, sprawdzian; muntlig ~ egzamin ustny; skriftlig ~ egzamin pisemny; ta ~ zdawać egzamin.

eksamensvitnemal n. świadectwo, zaświadczenie; dyplom, eksaminere cz. egzaminować, eksekusjon m.jur. egzekucja; stracenie złoczyńcy. eksekutiv n. egzekutywa. eksekvere cz. wykonać.

eksellense m. ekscelencja, eksellent pm. wyborny, eksem n. med. egzema, eksempel n. przykład, wzór; for ~ na przykład.

eksemplar n. wzór, okaz, próbka; (bok o.l.) egzemplarz; ~isk pm. wzorowy, przykładny, eksentrisk pm. dziwaczny, cudaczny, ekscentryczny, eksepsjonell pm. wyjątkowy, szczególny.

eksers ere mil. ćwiczyć; ~is m. musztra, ćwiczenie, eksil n. banicja, wygnanie, eksiste ns m. istnienie, byt, egzystencja; ~re cz. istnieć, być, trwać.

ekskludere cz. wypędzić, wygnać. eksklusiv pm. wyłączny; wyborowy, ekskluzywny; ~e pi. wyłączony, wykluczony, eksklusjon m. wygnanie, wypędzenie, wydalenie, ekskrementer Imn. łajna, ekskrementy, odchody, ekskursjon m. wycieczka, wyprawa.

ekslibris n. ekslibris, eksogam pm. zewnętrzny; ~i n. egzogamia.

eksogen pm. bot. & med. egzogeniczny, pozaustrojowy. eksorsisme m. egzorcyzm. eksos m. gaz spalinowy, eksotisk pm. egzotyczny, ekspanjdere cz. rozprzestrzenić; rozszerzyć

/ ^ siv pm.

ekspansywny; fiz. rozszerzalny; rozprężalny.

ekspedjere cz. (sende) wysłać; (ferdigbehandle) załatwić; (en kunde) usługiwać, służyć; ~isjon m. przesyłka; (kontor) biuro (do przysług); (ferd) wyprawa, ekspedycja.

ekspedi|trise m. sprzedawczyni, ekspedientka; ~tor m. sprzedawca.

eksperiment n. eksperyment, doświadczenie, próba; ~ere cz. robić doświadczenia, eksperymen tować. ekspert m. znawca, ekspert, szpeć. eksplo|dere cz. wybuchać, eksplodować; ~siv pm. wybuchowy sjon m. wybuch, huk, eksplozja.

ekspone|nt m. mat. wykładnik potęgowy; (representant) przedstawiciel; ~re cz. wystawić; wyjawi(a)ć, ujawni(a)ć. eksport m. eksport, wywóz; ~ere cz. eksportować, wywozić, ekspress m. pośpiech, ekspres. ekspropri|asjon m. wywłaszczenie; ~ere cz. wywłaszczyć, ekstase m. ekstaza, zachwyt, uniesienie.

ekstemporere cz. głosić, czytać, pisać, tłumaczyć bez przygotowania, ekstra pm. & ps. ponad, poza, ekstra, dodatkowo; betale ~ zapłacić /v,

ekstrakt m. wyciąg, ekstrakt; n. skrót.

ekstranummer n. (avis) specjalne wydanie, specjalny numer (gazety, czasopisma itp.);

(dakapo) bis, jeszcze raz. ekstraordinaer pm. niezwykły, nadzwyczajny, wyjątkowy, ekstraskatt m. dodatkowy podatek, dodatek, ekstratog n. specjalny pociąg. ekstraundervisning m. patrz stotteundervisning.

ekstravaganse m. ekstrawagancja, ekstrem n. kraniec, ostateczność; pm. krańcowy, ostateczny, ekte cz. poślubić, ożenić się; pm. (uforfalsket) prawdziwy, autentyczny; (guli o.l.) czysty; (ektefodt) prawowity, ektefelle m. małżonek, współmałżonek; (hun) małżonka, współmałżonka.

ektefelleloven m. jur. małżeńskie prawo majątkowe, ektemake m. patrz ektefelle. ektemann m. mąż, małżonek, ektepakt m. jur. kontrakt ślubny, intercyza, małżeńska umowa majątkowa.

ektepar n. para małżeńska, ekteskap n. małżeństwo; ~elig małżeński; ~sbrudd n. cudzołóstwo, zdrada małżeńska. ekteskapsloven m. jur. ustawa o zawieraniu i rozwiązywaniu małżeństw.

ektevie cz. poślubić, ożenić się; (om kvinne) wyjść za mąż. ekthet m. prawdziwość, autentyczność. ekvator m. geogr. równik. ekviperie cz. ekwipować, wyposażać; ~ing m. ekwipimek, wyposażenie; ~ingsforretning m. dostawca, kupiec. ekvivalent m. ekwiwalent, odpowiednik, równoważnik; pm. równoważny; równoznaczny, elastikk m. gumka (do pończoch); elastyczność.

elastijsitet m. elastyczność, giętkość; ~sk pm. elastyczny, giętki.

eld e cz. starzeć się; ~es cz. (ze)starzeć się; ~gammel pm. bardzo stary.

35774 Słownik Polsko Norweski8

35774 Słownik Polsko Norweski8

35774 Słownik Polsko Norweski8

35774 Słownik Polsko Norweski8