38370 skanuj0019 (6)

3. Wybrane problemy planowania zagospodarowania turystycznego

nu. Według P. Wight [1998,76] do określenia chłonności turystycznej danego obszaru szczególnie użytecznych jest pięć koncepcji:

•    oddziaływania na środowisko (ang. erwironmental impact assessment, EIA), czyli sporządzanie ocen oddziaływania na środowisko (OOŚ), przedtem nazywanych w Polsce ocenami wpływu na środowisko (OWS);

•    oddziaływania skumulowanych skutków (ang. cumulańve effects assessment, CEA);

•    granic dopuszczalnej zmiany (ang. limits ofacceptable change, LAC);

•    zarządzania oddziaływaniem ze strony odwiedzających (ang. visitor impact mana-gement, VIM);

•    doświadczenia odwiedzających i ochrony zasobów (ang. visitor experience and re-source protection, VERP).

Jak już wspomniano w poprzednim rozdziale, koncepq'a LAC, początkowo stosowana głównie na terenach chronionych i leśnych w Stanach Zjednoczonych, dosyć szybko znalazła uznanie wśród osób odpowiedzialnych za funkcjonowanie obszarów chronionych w innych krajach, stając się jedną z najczęściej stosowanych technik optymalizacji wielkości ruchu turystycznego w parkach narodowych i w innych miejscach cennych pod względem przyrodniczym [Ceballos-Lascurain 1996]. W pewnym stopniu przyjęto ją również w niektórych parkach narodowych Afryki Południowej, co znalazło odzwierciedlenie w szeroko stosowanej zasadzie ustalania dziennego limitu odwiedzających, zakazie poruszania się i zatrzymywania w nieprzeznaczonych do tego celu miejscach, nakazie korzystania tylko z samochodów z napędem na cztery koła itp. (Więcej na ten temat powiedziano w dalszej części książki).

3.4. Planowanie zagospodarowania turystycznego na innych obszarach

O ile w przypadku omówionych dotąd obszarów planowanie zagospodarowania turystycznego jest kwestią nadrzędną lub co najmniej równorzędną (jak to dzieje się w przypadku terenów chronionych), o tyle na innych rodzajach terenów jego rola jest uzupełniająca względem innych działów życia społeczno-gospodarczego lub wręcz wtórna. Wówczas jest on jedynie częścią szeroko rozumianego planowania obszarów zurbanizowanych (zarówno miejskich, jak i podmiejskich) oraz terenów wiejskich i jest zdecydowanie podporządkowane zasadom regulującym te rodzaje planowania⁷⁴, dlatego też w przedstawianej książce postanowiono pominąć ten problem.

⁷⁴Problem zagospodarowania turystycznego terenów podmiejskich np. w literaturze polskiej szeroko potraktowali już w latach 60.-70. XX w. J. Szuszkiewicz i in. [1965], B. Król [1968; 1975] oraz S. Rutkowski [1975], a na terenach miejskich M. Drzewiecki [1973] i R. Przybyszewska-Gudelis i S. Iwicki [1973]. Spośród nowszych prac kwestia zagospodarowania turystycznego terenów wiejskich znalazła odzwierciedlenie w publikacji C. Kaźmierowskiego i J. Piekarczyka [2008], a terenów o walorach przyrodniczych po części w pracy A.M. Tomczyk i M. Ewertowskiego [2008].

Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
72981 skanuj0013 (8) 184 3. Wybrane problemy planowania zagospodarowania turystycznego Konsekwencją
skanuj0017 (8) 190 3. Wybrane problemy planowania zagospodarowania turystycznego Strefowanie przestr
skanuj0004 (17) 6 Spis treści rozdział 3. Wybrane problemy planowania zagospodarowania turystycznego
skanuj0005 (23) 152 3. Wybrane problemy planowania zagospodarowania turystycznego jest to ze skompli
51726 skanuj0003 (26) 150 3. Wybrane problemy planowania zagospodarowania turystycznego miejscami no
30871 skanuj0001 (27) ROZDZIAŁ 3Wybrane problemy planowania zagospodarowania turystycznego Andrzej K
53537 skanuj0014 (8) 3.3. Planowanie zagospodarowania turystycznego na obszarach chronionych 185 czo

więcej podobnych podstron