40602 Słownik Polsko Norweski1

szwajcar 202 ścięgno

szwajcar m. portier.

Szwajcar m. sveitser; ~ia/. Sveits; ~ka/. sveitser (kvinne). szwajcarski adj. sveitsisk. szwalnia/. systue. szwank m. skade. szwargot m. vas, uforstaelig snakk. Szwecja/. Sverige.

Szwed m. svenske; ~ka /. svenske (kvinne).

szwedzki adj. svensk. szyb m. sjakt. szyba/. vindusrute, rutę. szybk i adj. hurtig, rask; ~o adv. fort, raskt; ~ość/. hurtighet, fart, raskhet.

szybować v. sveve. szybowiec m. seilfly, giidefly. szyicie n. sying; maszyna do —cia

symaskin; v. sy. szydełko n. heklenal; ~wać v. hekle.

szyderjca m. spotter; ~czy adj. spotsk, spottende. szydło n. syl.

szydzić v. spotte, hane. szyfr m. sifferkode, kodę. szyja/. anat. hals. szyjka/, se szyja; (butelki) flaskehals.

szyk m. skikk; orden; rekkefolge; eleganse.

szykania/. sjikane; ~ować v. sjikanere.

szykow ność/. eleganse, stil; ~ny adj. elegant, stilig. szyld m. skilt.

szyling m. (angielska jednostka monetarna) shilling; (austriacka jedn. monetarna) schilling. szympans m. zool. sjimpanse. szyna/, skinne. szynk m. vertshus. szynka f. skinke. szynkarz m. vertshusholder. szypułka/. bot. stilk. szyszka/. bot. kongle. szyzma/. relig. skisma, kirkestrid, splittelse.

ściana/. vegg; ~ zewnętrzna

yttervegg. ściąć v. se ścinać.

ściąglać, ~nąć v. dra av, trekke ned, dra ned.

ścieg m. sting; maskę, ściek m. kloakk; avlop. ścielić v. re seng.

ściemni(a)ć v. morkne; fordunkle. ściemnieć v. bli mork. ścienny adj. vegg-.

ścierać V. torke bort, viske ut, viske av; ~ kurz torke stov. ściereczka/. se ścierka, ścierka/, klut; stoveklut. ściernisko n. stubbmark. ścierwo n. atsel.

ścieśni(a)ć v. smalne, innskrenke.

ścieżka/, sti.

ścieżyna/, smal sti.

ścięcie n. avskja?ring; henrettelse.

ścięgno u. anat. sene.

ścięty adj. klippet; avskśret; avhugget. ścigać v. forfolge. ścinać v. klippe, skjaere av; hogge ned; avskjaere; halshugge. ściółka f. leie (liggested). ścisk m. trengsel. ściskać v. presse; klemme; stramme; (obejmować) omfavne. ścisłość/, kompakthet; noyaktighet, presisjon; ~y adj. kompakt; noyaktig, presis. ścisnąć v. se ściskać, ślad m. spor.

ślamazara m. &/ dovenpels; ~ny adj. doven, giddelos, treg. śląski adj. geogr. schlesisk. śledczy adj.: sędzia ~ undersokelsesdommer. śledzić v. etterspore; undersoke; skygge; folgę, śledziona/, anat. milt. śledztwo n. jur. etterforskning, undersokelse.

śledź m. zool. sild; ~ marynowany sursild.

ślepiec m. blind mann. ślep|ota f. blindhet; ~y adj. blind. ślicz|nie adv. vakkert / ^ ność/. skjonnhet; ~~ notka/ vakker jente; ~ny adj. sjarmerende; vakker, skjonn.

ślimaczek m. se ślimak, ślimak m. zool. snegl; anat. orets sneglegang. ślina/, spytt. śliniaczek m. se śliniak. śliniak m. smekke. ślinić (się) v. sikle. ślinka/, se ślina, ślipie pl. oyne.

śliski adj. glatt; ~o adv. glatt; ~ość /. glatthet.

śliwja/. bot. plommetre; ~ka/.

plomme.

ślizgać się v. gli, skli. ślizgawica/, glattis. ślizgawka/, skoytebane; skoyteis. ślub m. vielse, bryllup; (przysięga) lofte; ~ kościelny kirkelig vielse; ~ cywilny borgelig vielse. ślubny adj. bryllups-. ślubować v. love. ślusa rnia /. lasesmie; ~rz m. lasesmed. śluz m. slim. śluza f. sluse. śmiać się v. le. śmiałjek m. vagehals; ~ość/. dristighet, mot; ~y adj. dristig, modig.

śmiech m. latter. śmiecić v. smusse. śmiecie n. avfall. śmiecisko n. soppeldynge. śmieć m. filie; remse; v. vlge, tore. śmierć/, dod; dodsfall; ~ głodowa sultedod.

śmierdzący fig. stinkende. śmierdzieć v. stinke. śmierdzijel m. zool. stinkdyr, skunk; (o człowieku) stinkdyr; ~uch m. (człowiek cuchnący) stinkdyr.

śmiertel nik m. dodelig person; ~ność/. dodelighet; ~ny adj. dodelig.

śmiesznjość/. latterlighet; ~y adj. latterlig; morsom, śmietan (k)a/. romme; (słodka) flotę; bita ~a krem; ~kowy adj. romme-; flotę-, śmietnik m. soppeldunk, soppeldynge.

śmietnisko n. avfallsdynge. śmigło n. propell. śmigłowiec m. helikopter, śniadanie n. frokost.

40602 Słownik Polsko Norweski1

40602 Słownik Polsko Norweski1

40602 Słownik Polsko Norweski1

40602 Słownik Polsko Norweski1