Czy tylko
Europejczycy
podejmowali
podróże
odkrywcze?
Zebrana wiedza umożliwiła Rzymianom stworzenie w niedługim czasie potężnego imperium, rozciągającego się od Hiszpanii po Arabię. Jednocześnie wiele tysięcy kilometrów na wschód, w Chinach, rozwinęła się wysoka kultura, kładąca nacisk na podróże odkrywcze i rozwój kartografii. Zamieszkujący długie pasma wybrzeży Chińczycy szybko zwrócili się ku morzu. Zbudowali dalekomorskie statki, opracowali nowe metody żeglugi i udoskonalili instrumenty pozwalające na kierowanie statkiem według położenia gwiazd, wreszcie wynaleźli kompas. Regularnie organizowali wyprawy do Korei, Indii, na Jawę, dopływając aż do wybrzeży Afryki. Mamy kilka niepewnych wskazówek, że Chińczycy dotarli nawet do Ameryki Środkowej i Południowej. Wędrowali także na lądzie, poszukując źródeł rzeki Huang-ho. Zbadali przy okazji wyżyny i góry w zachodniej części swojego królestwa.
Nie brakowało również pojedynczych spotkań Rzymian z Chińczykami, gdyż oba kraje wymieniały towary na szlaku jedwabnym i wzajemnie wiedziały o swoim istnieniu. Jednakże ludy zamieszkujące wzdłuż szlaku starały się zapobiec intensywnym kontaktom, gdyż obawiały się
utraty opłacalnego pośrednictwa w handlu. Należeli do nich Arabowie, pierwotni mieszkańcy, naród pustyni, wykazujący świetny zmysł handlowy. Islam - nowa religia, powstała w 622 r., okazała się tak wpływowa, że w ciągu kilku stuleci zapanowała na ogromnym obszarze, gdzie kupcy i uczeni podróżowali bez ograniczeń, porozumiewając się w języku arabskim i spotykając wszędzie współwyznawców. Epokę tę opisują opowieści z tysiąca i jednej nocy o Sindbadzie Żeglarzu. Wszechstronna wiedza cieszyła się u muzułmanów poważaniem; arabscy uczeni studiowali starożytne przekazy, uzupełniali je zgodnie z własnymi obserwacjami. Geograf Idrisi podróżował około 1150 r. przez Afrykę Północną, Azję Mniejszą i Europę. Swoje geograficzne spostrzeżenia utrwalił po 15 latach pracy na srebrnej płycie przedstawiającej mapę świata. Własne obserwacje i opinie zawarł w książce, której treść, a w szczególności błędy, kształtowały obraz świata w oczach Zachodu aż do XVIII wieku. W 1926 r. na podstawie zachowanej książki zrekonstruowano jego mapę. Jeden z najbardziej znanych podróżników arabskich, Ibn Battuta, przewędrował w ciągu czterech lat około 120 000 kilometrów. W XIV w. opisał na podstawie własnych obserwacji cały obszar, na którym panowała religia islamska: od Afryki Północnej po Chiny.
Rekonstrukcja mapy świata według Idrisiego, dla : lepszej orientacji
odwrócona o 180° (północ jest odtworzona na górze).
9