50068 NoB8
NAUKA O BOGU
1. POZNAWALNOŚĆ BOGA — RZECZYWISTOŚĆ BOGA...
Poznawanie przymiotów Boga przez rozum
Drogi pojmowania, o których będzie mowa w tym rozdziale, wynikają nie z (poświadczonego w Biblii) działania Boga, lecz są rezultatem przedstawionych wyżej filozoficznych rozważań. Znajdujemy je, jak na to wskazuje oddźwięk w literaturze mądrościowej, w Piśmie Świętym nie bezpośrednio; wynikają z subsystencji bytu i nieskończoności Boga. Można je skoncentrować na czterech aspektach20:
• prostota
• wszechobecność
• wieczność
• niezmienność
Należy przy tym wziąć pod uwagę, że również tutaj uwidacznia się szczególna właściwość wszelkiego poznania Boga. Bóg jest i zawsze pozostanie niepojęty, Jego tajemnica nie-
19 Tamże, fragm. 603, s. 340.
20 Na temat systematyki Tomasza z Akwinu p. S. th. I q. 3-11.
waż ludzie są równocześnie i niegodni Boga, i zdolni do poznania Go: niegodni przez swe skażenie, zdolni przez swą pierwotną naturę" 19. Pascal kieruje nasze spojrzenie od metafizycznego pojęcia granicznego nieskończoności na nieskończonego Boga Pisma Świętego. „Zdolność" do nieskończoności jest jak pusta forma. Jest warunkiem kontaktu z Bogiem, ale sam kontakt musi być ofiarowany przez Boga, aby forma została wypełniona.
/.głębiona. Nauka o przymiotach Boga jest z tego punktu widzenia negacją tej negacji: można formułować pozytywne wypowiedzi o Bogu wykraczające poza Jego bycie-innym — to są właśnie przymioty. Ale aby to pierwsze stwierdzenie nie zostało podważone, trzeba natychmiast dodać, że przymioty te nie we wszystkich wymiarach mogą być pozytywnie wyjaśnione i pojmowane.
3.3.1 Prostota
Bogu właściwa jest prostota (simplicitas), gdyż jest subsys-tującym bytem. Gdyby był bytem złożonym z różnych pierwiastków, trzeba byłoby pytać o siły, które spowodowały ich połączenie. Musiałyby one istnieć „przed" Bogiem, byłyby więc właściwą „boskością".
Z prostoty Boga wynika Jego duchowość. Filozofia klasyczna określała ducha jako intensywność bycia danym w sobie. Nie dopuszcza to istnienia obok siebie „części", jak to ma miejsce w przypadku materii. Dotyczy to właściwie również ducha stworzonego. Z prostoty Boga wynika więcej. Bóg jest zawsze sam w sobie, nie zbiera się jak człowiek dopiero w sobie z egzystencji do swej właściwej istoty.
Także w tym filozofia o inspiracji chrześcijańskiej różni się od neoplatonizmu. Tutaj rozum (nous) jest już naznaczony dualizmem: poznającego i tego, co poznane. Należy go więc umieścić poniżej absolutnego Jednego (hen), na drugim miejscu. Rozróżnienie to było możliwe dzięki uzyskanemu z Biblii poznaniu, że Bóg w trzech Osobach jest jeden i dlatego może, nie rezygnując z tej jedności, włączyć do niej również stworzenia.
Mimo to platońsko-neoplatońska myśl inspiruje również naukę o Bogu, gdyż właśnie w zetknięciu z nią okazało się,
Wyszukiwarka
Podobne podstrony:
NoB8 78 NAUKA O BOGU Z tego samego powodu nadanie przez Boga Prawa (Tory) normującego życie ludu da
NoB6 94 NAUKA O BOGU I POZNAWALNOŚĆ BOGA — RZECZYWISTOŚĆ BOGA...95 łatwo staje się cechą metafizycz
NoB7 96 NAUKA O BOGU I POZNAWALNOŚĆ BOGA — RZECZYWISTOŚĆ BOGA...97 Bóg i świat pokrywają się, pante
NoB4 110 NAUKA O BOGU i POZNAWALNOŚĆ BOGA — RZECZYWISTOŚĆ BOGA... 111 Filozofia średniowi
NoB7 116 NAUKA O BOGU I POZNAWALNOŚĆ BOGA — RZECZYWISTOŚĆ BOGA... 117 poznania stała się
NoB8 218 NAUKA O BOGU samoudzielenia się19. O trójjedności Boga wiemy jedynie z Jo go samoobjawieni
NoB7 96 NAUKA O BOGU I POZNAWALNOŚĆ BOGA — RZECZYWISTOŚĆ BOGA...97 Bóg i świat pokrywają się, pante
NoB8 138 NAUKA O BOGU Rahner przeprowadza transcendentalny dowód na istnienie Boga, Człowiek rozmyś
więcej podobnych podstron