53704 skanuj0133 (11)

274

Portu. Jest ono bardziej przenikliwe, proponuje widzowi odmienne spojrzenie, zaskakuje go, podważając jego przyzwyczajenia. Niespodziewanie niepokoi ono swą psychologiczną i obyczajową przenikliwością, poprzez estetyczne doznania, proponując refleksje nad egzystencjalnymi dylematami codzienności i wpływającej na nią przeszłości. W silnie zmaskulinizowanym kinie Hongkongu Ann Hui odnalazła swoje specjalne miejsce, z którego patrzy subiektywnym spojrzeniem na rozdartego przez sprzeczności, wciąż poszukującego swej kulturowej, czy po prostu ludzkiej tożsamości człowieka.

Inną, równie ważną postacią w kobiecym kinie Pachnącego Portu jest Clara Law, urodzona w 1962 w Makao absolwentka wydziału reżyserii National Film School w Londynie (1982-1985), gdzie zrealizowała pierwsze krótkometrażowe filmy dokumentalne i fabularne portretujące życie angloazjatyckiej społeczności. Powiadają, że Księżyc jest tu pełniejszy ('They Say the Moon Is Fuller Here, 1985) jest dokumentem o przedstawicielach azjatyckiej mniejszości zamieszkującej londyńskie Chinatown: studentach, właścicielach restauracji, urzędnikach - emigrantach z Żółtego Kontynentu. Większość występujących w filmie ludzi wydaje się być szczęśliwa - realizuje wszakże swój europejski sen. Jednak pod maską zadowolenia, Chińczycy i Wietnamczycy pojawiający się w obiektywie kamery Law, zdają się kryć udręczenie, niewypowiedzianą tęsknotę za azjatyckim domem. Temat emigracji Chińczyków na Zachód powraca w debiucie fabularnym Law, obyczajowej komedii Jedna połowa i druga połowa (Other Half and The Other Half, 1988) - mówiącym o emigracji z Hongkongu do Kanady - oraz w trzech późniejszych filmach: Pożegnaniu z Chinami (Farewell to China, 1990), którego tematem jest życie Hong-kończyków w USA oraz Upływającym życiu (Floating Life, 1996) i Bogini 1967 (Goddess of 1967) - dylogii o Azjatach w Australii (dokąd w 2001 roku wyemigrowała sama reżyserka, w akcie protestu przeciwko politycznej cenzurze w Hongkongu). O ile Jedna połowa i druga połowa oraz tzw. Australijska Dylogia - przedstawiają w jasnym świetle społeczność azjatyckich emigrantów, skupiając się bardziej na obyczajowych perypetiach bohaterów to arcydzieło Law Pożegnanie z Chinami odmalowuje losy Hongkończyków na emigracji w ciemnych barwach, stanowiąc tym samym fabularną wersję obrazu Powiadają, że Księżyc jest tu pełniejszy.

Pożegnanie z Chinami, do którego scenariusz napisał Alex Fong, to wstrząsająca, oparta na faktach opowieść (tworząc skrypt do filmu autor korzystał z autentycznych relacji przebywających w Ameryce emigrantów, oraz tzw. returners - Chińczyków powracających z USA do Hongkongu), wyraźnie nawiązująca do docufilmów Ann Hui. Film dzieli się na dwie części. W pierwszej poznajemy bohaterów dramatu - sympa-lyi /.ne małżeństwo Nansena (Tony Leong Ka - Fai) i Li Hung (Maggie < heung). Po wielu staraniach (kobieta specjalnie zachodzi w ciążę, by i i.i zdjęciach w podaniu wyglądać niekorzystnie), otrzymuje wizję do I ISA i wyjeżdża, by zarabiać pieniądze i przesyłać je mężowi. Mijają miesiące i Nansen otrzymuje list od żony, w którym kobieta wyznaje, że I n agnie wrócić do Hongkongu. Mężczyzna każe jej zostać dla dobra pozostawionego w kraju dziecka. W końcu przychodzi kolejny list od Li, z, żądaniem rozwodu. Mąż absolutnie nie chce się zgodzić, zwłaszcza, że kobieta nijak nie motywuje swej prośby. Przedostaje się do USA i trafia na „nędzne ulice" Nowego Jorku. Tutaj spotyka nastoletnią prostytutkę, emigrantkę z Tajwanu o imieniu Jing, która staje się kimś w rodzaju przewodnika bohatera po piekle nowojorskiego podziemia przestępczego, gdzie emigrujące do USA Azjatki brutalnie zmusza się do uprawiania prostytucji. Poszukujący żony Nansen sam zaczyna pracować jako stręczyciel Jing. W końcu mężczyzna zatrudnia się jako dostawca w chińskiej restauracji i przypadkiem odnajduje swoją żonę - cierpiącą na manię prześladowczą schizofreniczkę, bojącą się wyjść z zajmowanego przez siebie obskurnego lokum. Okazuje się, że dziewczyna przeżyła prawdziwą gehennę. Zaczynała jako hostessa zabawiająca gości na eleganckich przyjęciach. Zgwałcona przez bandę uliczników, bez grosza przy duszy, zmuszona była „iść na ulicę". Brutalnie wykorzystywana przez stręczących ją gangsterów chciała odebrać sobie życie. Po tym wydarzeniu zapadła w chorobę psychiczną. W ostatniej scenie filmu Nansen dzwoni do swych rodziców, mówiąc im, że musi wrócić do Hongkongu. „Nigdy nie wracaj. Nie ma po co" - słyszy w słuchawce telefonu.

Centralną sceną Pożegnania z Chinami - streszczającą palący, moralny przekaz filmu - jest rozmowa Jing z Nansenem, w której mężczyzna nie kryje potępienia dla emigrantek parających się prostytucją. W odpowiedzi słyszy pełen wyrzutu monolog dziewczyny: „Czy wiesz jak to jest być samotną, nie znającą języka kobietą w Nowym Jorku? Czy możesz zrozumieć tę desperację, kiedy masz okres, a nie znajdujesz pieniędzy nawet na to, by kupić środki higieniczne? Czy możesz wyobrazić sobie jak to jest być gwałconym co noc przez bandę mężczyzn?" Dopiero w tym momencie mąż uświadamiam sobie horror, jaki przejść musiała jego żona, gdy sprzeciwiał się on jej powrotowi.    _{Mitość w} „padającym mieście

Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
K ?jna DIALEKTY POLSKIE78974 172 ale i jakością artykulacji, ponieważ jest ono bardziej tylne i obni
skanuj0019 (131) stwa”. 2. „Dziecko w wieku do lat 7 może być przewożone na rowerze, pod warunkiem ż
skanuj0145 (11) Gwint jest samohamowny. Obliczamy wysokość czynną nakrętki 40P    4-2

więcej podobnych podstron