f MiI
zamek - -
— tybinka ■— poduszki kolanowi
pnyslufy
Rys. 25. Budowa siodła (wg S. Oleksiaku)
W rekreacji konnej wykorzystuje się siodła wszechstronne - ogólnouźytlme. u
jeździeckim używa się siodeł skokowych, ujeżdżeniowych, wyścigowych, ^ Specyficzną odmianą siodła jest kulbaka, wykorzystywana niegdyś wkawalą^ używana przez kluby kawaleryjskie, czasem także w rekreacji. Całkowicie^ budowę ma siodło woltyżerskie. Coraz popularniejsze są także siodła typu J używane do sportowej i rekreacyjnej jazdy w tym stylu.
Wyróżnia się dwa rodzaje uprzęży - szorową i chomątową. Uprzęże te flftjjn wszystkim elementem ciągnącym. W uprzęży szorowej jest to napierśnik z naiarafcts / a w uprzęży chomątowej - chomąto. Uprząż szorowa (rys. 26) jest lżejsza; moimi i w pewnym zakresie regulować i dopasowywać do różnych koni; jest też tańsza 1$ sprawdza się w pracach lżejszych i raczej na terenach nizinnych (napierśnik wpmj stopniu może krępować ruchy barków, może się też przesuwać). W przecimtt I do niej uprząż chomątową bardziej nadaje się do prac cięższych i na terenach pip kowatych (chomąto stabilnie leży na karku konia i nie krępuje barków bniijipj cięższa i droższa, a w chomącie nie ma możliwości regulacji - musi być iniyw&j dopasowane do każdego konia.
W każdej uprzęży, oprócz elementów ciągnących (napierśnika| ng|jf chomąta i pasów pociągowych), wyróżnia się elementy hamujące: nas|fj