Jak rozpoznać, a^kiecrko sięga po narkotyki
lub ^zuceni a nałogu - bez skutku. PierW^e przedawkowania i „nawroty doz»a*”.
Zachowanje; Cora^2 gorsie-
Zaniechania kontaktów z kolegami nie zażyWającytni narkotyków.
Jawn. zidentyfikowanie się z narkomanami. Kłair»stwo staje się patologiczne.
KsaćL&tk i handel narkotykami dla zdobyć pieniędzy.
Niepowodzenia w szkole, wagarowanie, porzucę szkoły.
Incydenty % policją.
Kłótnie i bijatyki z domownikami na porządku dziennym.
Początki przewlekłego kaszlu.
Ogólne pogorszenie stanu zdrowia. SamopOCZUC][e; Chęć odurzenia się treścią życia.
Zły nastrój bez narkotyku.
Nawracające bolesne poczucia winy i wstydu.
Obniżająca się samoocena.
Złudzeniu służące tłumieniu negatywnych uczuć.
Pojawianie się myśli samobójczych. Subiektywne postrzeganie odurzenia jako stanu normalnego.
Model konsumpcji narkotyków w tej fazie nie mieści się już w ramach naszej książki. Osoby na tym etapie uzależnienia rzadko kiedy są jeszcze dziećmi. Szkoła już się z nimi nie boryka, gdyż albo z niej wyrośli* albo dawno temu ją porzucili. Zna ich za to dobrze personel pogotowia ratunkowego. W tej fazi© uzależnienia częste są przedaw-liuwania, utraty przytomności, amnezja, stany deliryczne, niedożywienie | mnóstwo innych dolegliwości.
W Zależność od narkotyków jest tak głęboka, iż są one niezbędne do podtrzymywania normalnego samopoczucia. Doświadczane w poprzednich fazach stany euforyczne są rzadkie, osiągane tylko po przyjęciu potężnej, niebezpiecznej dawki silnie działającego środka. Uzależnieni są w ciągłych kłopotach finansowych, ale nie są już w stanie utrzymać się dłużej w stałej pracy. Dryfują z miejsca na miejsce, po części dlatego, że nie mają już domów, a po części z obawy przed policją, która ich zna jako notorycznych przestępców.
Łatwo o książki opowiadające o sukcesach — o ludziach, którzy mimo tak głębokiego uzależnienia zerwali z tą przeszłością, odrzucając narkotyki i podejmując produktywne życie. To się zdarza i rodzice mogą mieć w tym znamienny udział, ale takie zwycięstwa są rzadkie. Celem tej książki jest pomóc wam w podjęciu przeciwdziałania na długo przed finalną Fazą 4., żeby wasze szanse wpływania na sytuację były o wiele większe. Rodziny obarczone osobą znajdującą się w 4. Fazie uzależnienia muszą szukać profesjonalnej pomocy.
Jeżeli uzależniony wyrazi zgodę na leczenie, rzućcie każde zajęcie, by natychmiast trafić z nim do ośrodka terapeutycznego. Osoby w tym stadium uzależnienia często zmieniają decyzję w sprawie leczenia. Ich wola jest nikła, a siła narkotycznego uzależnienia z łatwością może ich z powrotem wciągnąć w nałóg. Wsparcie otoczenia, całkowite oddanie rodziny i przyjaciół, ma decydujące znaczenie w początkach terapii, o czym powiemy więcej w rozdz. 12.
Jeżeli uzależniony nie podejmie decyzji o zerwaniu z narkotykami, finał może być już tylko jeden.
Faza 4.: podsumowanie
Najczęstsze narkotyki: Jak w poprzednich fazach oraz heroina. Model używania: Stałe używanie. Wysoka tolerancja,
wyższe dawki, bardzo wysokie koszty. Brak kontroli nad używaniem. Niemożność odróżnienia stanu normalnego od stanu odurzenia.
Częste przedawkowania.
33