W Rzymie trzej następni po Nummie panują kolejno królowie: Tullus Hostilius, Ancus Martius i Tarąuinius Priscus, — Spór Rzymu z Albą rozstrzyga się walką trzech Horaciuszów z trzema Kuriaciuszami. Wybieg wojenny ostatniego na placu pozostałego Horaciusza, zwy-cięztwo w ręce Rzymu oddaje; ale walka odbywa się pieszo; piechota bowiem po wszystkie czasy stanowiła główną rzymskiego wojska siłę. Jednakże iooo jeźdźców tworzy kawaleryą Rzymu za Romulusa, a oprócz nich 300 celeres, stanowi konny orszak przybocznej gwardyi królewskiej: gwardya ta wybieraną była na wota z pomiędzy członków najznamienitszych rodzin Rzymu. Wyraz celeres pochodzi od zsfyp, rączy koń, później nieco ta sama drużyna jezdnych nosiła nazwę Flexumines, albo Fle-xuntae, a wyrazy te pochodzą od słowa flectere, kierować; nareszcie celerów nazywano Trossuli od wyrazu cwał. W kolejnej tych nazw zmianie zdaje się leżeć cała historya użytkowania z tej kawaleryi:
Początkowo potrzebowano od niej rączości tylko, z czasem wymagano pojedynczej każdego jeźdźca zręczności, a nareszcie zażądano natarczywości i siły w ataku.
Romulus ustanowił igrzyska do igrzysk greckich podobne, na cześć Boga rady Consus, które się consua-lia nazywały. Igrzyska te przyjmują w tym wieku nazwę igrzysk cyrkowych od cyrku, który Tarąuinius Priscus na wzór hippodromu olimpijskiego wybudować kazał. Wyścigi konno i na wozach były w tym wieku głównym igrzysk cyrkowych przedmiotem.
IOI